متفورمین مي‌تواند اثرات مثبتي در كنترل قندخون داشته باشد. براساس مركز كنترل و جلوگيري آمريكا، تقريبا 29 ميليون آمريكايي دچار ديابت نوع 2 بوده و پس از استفاده از متفورمين از مشكلات كليوي شكايت داشته‌اند.
بر همين اساس نوع روش زندگي مانند فعاليت فيزيكي، رژيم غذايي و ژنتيك مي‌تواند جايگاه عمده‌‌اي در وجود آمدن ديابت نوع 2 داشته باشد.
همچنين استفاده طولاني مدت از چربي‌ها مي‌تواند باعث بيماري ژنتيكی در افرادي شود كه استعداد ابتلاء به ديابت نوع 2 را داشته باشند.
طي تحقيقاتي كه در مقاله yaurnal of biological انجام شده، افرادي كه در سلول‌هاي آنها به واسطه استفاده زياد از چربي‌ها صدمه ديده مي‌‌توانند با استفاده از متفورمين سيستم متابوليك را تنظيم نمايند.
براساس تحقيقات دانشگاه S A S هند، اثرات متفورمین بر روي كنترل قندخون در موش‌هاي آزمايشگاهي نيز به اثبات رسيده است.
بدين صورت كه طي 16 هفته موش‌هاي آزمايشگاهي كه داراي رژيم غذايي چرب بوده‌اند را به دو گروه تقسيم كرده و بعد از اتمام زمان تحقيق متوجه شدند كه موش‌هائي كه رژيم غذائي چرب داشته و فعاليت نداشته‌اند دچار قندخون بالا شده و بعد از استفاده متفورمين قندخون آنها تنظيم شده، بنابراين مي‌توان متفورمين را براي افرادي كه احتمالا چاق بوده و درصد چربي آنها بالا مي‌باشد، توصيه كرد، زيرا باعث بالا رفتن متابوليسم بدن شده و ديابت نوع 2 را كنترل مي‌نمايد.
