اقدامات قبل از عمل
قبل از عمل باید معاینات لازم، آزمایش‌های روتین، آزمایش هورمونی و عكسبرداری از رحم برای اطمینان از بازبودن لوله‌های رحمی انجام شود. خانم روز دوم یا سوم قاعدگی مراجعه می‌كند و در این روز سونوگرافی برای بررسی وضعیت تخمدان و رحم و درصورت نیاز شروع مصرف دارو انجام می‌گیرد.
تجویز دارو برای تحریك تخمك گذاری و بالا رفتن شانس باروری انجام می‌شود. بعد از مصرف دارو، چند نوبت سونوگرافی در روزهای مختلف انجام می‌شود. زمانی كه فولیكول (كیسه حاوی تخمك در تخمدان) به اندازه مناسب رسید داروی HCG به صورت عضلانی تزریق می‌شود كه سبب بلوغ تخمك و انجام تخمك گذاری می‌شود و 40 ساعت بعد از تزریق HCG بیمار مراجعه می‌كند و عمل IUI انجام می‌شود.
مراقبت‌های بعد از عمل
بیمار مدت كوتاهی بعد از IUI مرخص می‌شود. نیازی به استراحت مطلق نیست و بیمار می‌تواند فعالیت‌های عادی خود را داشته باشد. بدیهی است آرامش روحی و روانی و پرهیز از شرایط پر اضطراب می‌تواند در موفقیت عمل مؤثر باشد. معمولا دو هفته بعد از عمل IUI بیمار به آزمایشگاه هورمونی مراجعه می‌كند تا مقدار BHCG خون اندازه گیری شود. افزایش این هورمون اولین نشانه حاملگی است.
روش‌های درمان ناباروری: تحریك تخمك گذاریInduction
موارد كاربرد: این عمل در مواردی كه مرد مشكل باروری ندارد و تنها، زن مشكل تخمك گذاری دارد استفاده می‌شود.
مراحل انجام تحریک تخمدان
پس از انجام معاینات لازم، آزمایش‌های روتین، آزمایش‌های هورمونی و عكسبرداری از رحم برای اطمینان یافتن از بازبودن لوله‌های رحمی، خانم روز دوم یا سوم قاعدگی مراجعه می‌كند و در این روز سونوگرافی برای بردن وضعیت تخمدان و رحم انجام می‌گیرد.
سپس داروهای لازم برای تحریك تخمك گذاری توسط پزشك تجویز می‌شود كه نهایتا منجر به تخمك گذاری می‌شود. دستورات تكمیلی توسط پزشك به بیمار داده می‌شود و تنها دو هفته بعد بیمار برای آزمایش مراجعه می‌كند.
روش‌های درمان ناباروری: لیزر هچینگ
اطراف تخمك را لایه‌ای از جنس مولكول‌های قندی پروتئینی بنام زونا پلوسیدا پوشانده است. این لایه باعث محافظت تخمك و جنین می‌شود و پس از مرحله لقاح، یكی از عوامل هدایت جنین از لوله رحم به سمت رحم است كه مانع جداشدن سلول‌های جنین از یكدیگر می‌شود. همچنین پس از وارد شدن یك اسپرم به تخمك ساختار آن چنان تغییر می‌كند كه مانع ورود اسپرم‌های بعدی می‌شود.
پس از رسیدن جنین به حفره رحم و تشكیل بلاستوسیست در روز پنجم پس از لقاح به طور طبیعی این لایه نازك شده و به كمك آنزیم‌هایی كه از جنین و دیواره رحم ترشح می‌شوند پاره می‌شود. به این فرآیند پاره شدن، هچینگ گفته می‌شود تا امكان چسبیدن جنین و نفوذ آن به داخل دیواره رحم فراهم آید.
در مواردی كه لقاح آزمایشگاهی صورت می‌گیرد، بعضی عوامل مانع نازك شدن زوناپلوسیدا و پارگی آن در اثر آنزیم‌ها می‌شوند. اهم این عوامل عبارتند از: سن مادر، سطح FSH بالا در خون مادر و ضخیم شدن زوناپلوسیدا به علت شرایطی كه محیط كشت به آن اعمال می‌كند.
به همین دلیل محققان راه‌هایی را برای پاره كردن زوناپلوسیدا به صورت مصنوعی ابداع كرده‌اند. یكی از این روش‌ها استفاده از اشعه لیزر است. این اشعه به صورت كاملا كنترل شده به بخشی از دیواره جنین یا به عبارت دیگر زوناپلوسیدا تابیده می‌شود و طولی حدود 35 تا 40 میكرومتر از زونا را حذف می‌كند. به این فرآیند لیزر هچینگ گفته می‌شود.
تاكنون هیچ گونه گزارشی مبنی بر اثرات نامطلوب استفاده از لیزر بر جنین‌ها بدست نیامده است و نوزادانی كه از این روش در دوران جنینی آنها استفاده شده، سالم هستند. هم اكنون در پژوهشكده رویان نیز از این روش برای بیمارانی كه سن آنها بیش از 37 سال است و یا یك دوره انتقال جنین ناموفق را تجربه كرده‌اند استفاده می‌شود. همچنین لیزر هچینگ برای بیمارانی كه دوره انتقال جنین منجمد شده دارند نیز استفاده می‌شود.
برای خواندن بخش اول- تشخیص پیش از لانه‌گزینی جنین- اینجا کلیک کنید.
برای خواندن بخش دوم- تشخیص پیش از لانه‌گزینی جنین- اینجا کلیک کنید.
