ویتامین E در بدن نقش یک آنتی‌اکسیدان را ایفا می‌کند و از سلول‌های بدن در مقابل تخریب حفاظت می‌کند، یعنی این ویتامین توانایی زیادی در خنثی کردن رادیکال‌های آزادی دارد که درون سلول‌های بدن و بطور طبیعی ساخته می‌شوند و چون دارای الکترون جفت‌نشده هستند برای متعادل کردن خودشان اقدام به جذب الکترون‌های سلول‌های سالم بدن می‌کنند و از این طریق به آن‌ها صدمه می‌زنند.
خاصیت آنتی اُکسیدانی این ویتامین به آن اجازه می‌دهد تا از لطمه دیدن داخل رگ‌ها و سکته قلبی پیشگیری کند. کمبود ویتامین E بیشتر در بیماری‌های قلبی نمود پیدا می‌کند.
همچنین این ویتامین دارای خاصیت ضد انعقادی می‌باشد که به جریان راحت خون در رگ‌هایی که دارای پلاکت‌های چربی چسبنده به دیواره هستند، کمک می‌کند.
ویتامین E همچنین باعث افزایش توانایی دستگاه ایمنی بدن به منظور مقابله با بیماری‌ها می‌شود.
جلوگیری از پیشرفت بیماری آلزایمر، کمک به درمان بیماری‌های چشمی مثل آب مروارید، کمک به درمان دژنراسیون وابسته‌به‌سن ماکولا، کاهش احتمال سکته قلبی در بیماران مبتلا به دیابت، کند کردن روند پیری سلول‌ها، تقویت انسان در مقابل آلودگی‌های زیست محیطی، مقابله با کم‌خونی، درمان مشکلات ناشی از چربی‌های بد هضم و کمک به بهبود بیماری‌های پوستی، زخم‌ها، اختلالات تولید مثل و کاهش دردهای پیش از قاعدگی و کاهش علائم و نشانه‌های لوپوس می‌شود.
همچنین این ویتامین در درمان انواع سرطان‌ها مانند سرطان پروستات، پوست، و دهان کمک می‌کند.
در تحقیقی نشان داده شده است که مردانی که از آلفا توکوفرول بیشتری استفاده کردند، خطر ابتلاء به سرطان پروستات در آن‌ها ۵۳ درصد کمتر از سایر مردان بوده‌است.
این ویتامین در جلوگیری از ابتلاء به سکته مغزی در افراد غیر سیگاری نقش دارد اما در افراد سیگاری خیر. ویتامین E خطر گسترش بیماری آلزایمر را کاهش می‌دهد.
پژوهشگران دانشگاه پزشکی شیکاگو با بررسی عادت غذایی ۶۰۰۰ نفر دریافتند که آن دسته از افرادی که دچار مشکلات فراموشی و نظایر آن نیستند، در عادت غذایی خود غذاهای سرشار از ویتامین E گنجانده‌اند.
ویتامین E، رادیکال‌های آزاد را که محتملاً می‌توانند به سلول‌های مغز آسیب بزنند، مهار می‌کند.
کمبود ویتامین E باعث افزایش احتمال ابتلاء به سرطان، افزایش احتمال ابتلاء به بیماری‌های قلبی-عروقی و افزایش اختلالات تولید مثل می‌شود.
ویتامین E به‌عنوان یکی از آنتی‌اکسیدان‌های اصلی بدن تعریف‌شده است.
کمبود ویتامین E سبب استرس اکسیداتیو، تولید اثر سمی و آسیب به ساختارهای درون‌سلولی می‌شود که سرانجام احساس ضعف در ماهیچه‌ها به انسان دست می‌دهد.
کمبود ویتامین E باعث ایجاد نورون‌های خاصی به نام Purkinje شده و روند سیگنال رسانی به سیستم عصبی را مختل می‌کند.
آسیب دیدن فیبرهای عصبی مانع از انتقال سیگنال به‌درستی شده و عامل ایجاد نوروپاتی محیطی می‌شود.
گاهی اوقات کمبود ویتامین E باعث ضعیف شدن گیرنده‌های نور در شبکیه شده و سلول‌های چشم ضعیف می‌شوند.
این پدیده می‌تواند منجر به ضعف دید در درازمدت شود.
روغن جوانه گندم یک قاشق غذاخوری 15 میلی‌گرم
اسفناج یک فنجان پخته 3/7 میلی‌گرم
کدوحلوایی یک فنجان پخته 2/6 میلی‌گرم
زردآلو خشک 100 گرم 2/8 میلی‌گرم
بروکلی یک فنجان پخته 2/3 میلی‌گرم
فلفل دلمه قرمز یک عدد متوسط 1/9 میلی‌گرم
انبه یک عدد 2/3 میلی‌گرم
بادام 100 گرم 21 میلی‌گرم
تخمه آفتابگردان 100 گرم 20 میلی‌گرم
روغن زیتون یک قاشق غذاخوری 3/8 میلی‌گرم
