گاورانی
نمایش سواركاری از سالها پیش در كشورهای غربی شروع و كمكم تبدیل به یك رقابت خاص شد؛ اما هیچ دلیل خاصی برای راندن گاو وجود ندارد و این كار فقط جنبه تفریحی پیدا كرده است. سواركار با طناب، آلت تناسلی گاو را میبندد تا گاو را به هوا پرت كند. گاو عصبانی ممكن است بعد از آن هم دست از سر شما برندارد؛ ولی خطر اصلی وقتی است كه به هوا پرت میشوید؛ زیرا ممكن است فك، دندهها و استخوان كتفتان بشكند.
اسكی هلی
دلیل آنكه برخی چیزها بسیار غیرقابل دسترس هستند، مشخص است؛ به خاطر خطرات فراوانشان. برخی افراد حاضرند مبلغ زیادی را هزینه كرده و با هلیكوپتر به قلههای بلند برفی بروند و از آنجا به قسمتهای بكر و دستنخورده برفی دسترسی پیدا كنند و در نزدیكی بهمن شروع به اسكی كنند. حتی استفاده از هلیكوپتر برای رسیدن به این بلندیها نیز خطرناك است، چه برسد به اسكی كردن در آنجا.
صعود به ارتفاعات بلند
از هر شش نفر كه این ورزش را انجام میدهند، یك نفر جان خود را از دست میدهد و به عبارتی این ورزش یعنی بازی با جان. تا به حال افراد زیادی جان خود را هنگام بالا رفتن از قله اورست از دست دادهاند. آنها با هر خطری كه شما تصورش را بكنید مواجه هستند. سرمازدگی، فشار شدید هوا، التهاب شدید ریه و بسیاری خطرات دیگر جان این ورزشكاران را تهدید میكند.
معمولاً هلیكوپتر نجات به راحتی به محل نمیرسد. تا به حال از 1300 نفری كه تصمیم به صعود از قله اورست گرفتهاند، 179 نفر جان خود را از دست دادهاند؛ ولی از سال 1990 تاكنون این آمار بسیار كاهش یافته است.
قایقرانی در آبشارهای كوتاه
قایقرانان این رشته ورزشی با سرعتی زیاد به جلو میروند و هر لحظه امكان دارد با صخرهای برخورد كنند؛ پرت شوند و بعد غرق شوند اگر از قایق به بیرون پرتاب شوند، قایق وارونه میشود. گاهی اوقات كنترل قایق واقعاً دشوار است. وقتی كه قایقرانان به بیرون پرت میشوند، دچار شكستگی استخوان شده و به شدت آسیب میبینند. مشكل اصلی اینجاست كه شما در حین سقوط نه تنها میزان سراشیبی، بلكه حتی قادر نیستید یك قدمی خود را ببینید.
برای خواندن بخش اول -ورزش هایی كه خطرآفرينند- اینجا کلیک کنید.