دکتر سید مهدی میرغضنفری؛ متخصص طب سنتی
بامیه گیاهی است سبز رنگ و مخروطی شکل که بومی مناطق هند و مصر است ولی امروزه در اغلب جاها کشت می‌شود. معمولا میوه نارس و سبز آن چیده و استفاده می‌شود.
طبع سرد و تر داشته و حالت لزج و آبدار آن (شبیه خرفه یا اسفناج) هم که در پخت مشاهده می‌شود، مبین مزاج آن است.
اندکی طعم شیرین هم معمولا دارد. غذاییت زیادی ندارد از این رو سبزی خوبی برای رژیم های لاغری است چون سیر کننده بوده و کالری زیادی ندارد و مانع افزایش وزن می‌شود.
بامیه مدر است یعنی ادرار را زیاد نموده و بخصوص برای کسانی که دچار مشکلات ادراری هستند یا سوزش ادرار دارند (که در افراد گرم مزاج شایع‌تر است) مفید است.
لعاب آن برای پوست و مخاط مفید است. می‌توان آن را بخارپز و قدری له کرده، روی پوست خشک دارای اگزما و التهاب و جوش در مزاج‌های گرم، ضماد کرده و از منافع آن بهره‌مند شد.
خوردن آن، برای ترمیم مخاط گوارش و رفع التهاب و زخم و خونریزی (مثلا در بیماری کولیت اولسروز) بسیار مفید است.
پختن و مصرف بامیه با گوشت توصیه شده است و باعث تولید مایع جنسی و تقویت میل جنسی می‌شود. مصلح آن، ادویه‌جات گرم می‌باشند.
