تحریریه ماهنامه دنیای سلامت
ماساژ درمانی یكی از رایج‌ترین شكل از ماساژ می‌باشد. این‌كار با تأمین اكسیژن و رساندن سایر مواد مغذی به بافت‌های بدن، گردش خون را بهبود می‌بخشد. ماساژ، دردهای عضلانی را كاهش می‌دهد و موجب افزایش انعطاف‌پذیری عضلات بدن می‌شود. به نظر می‌رسد ماساژ، یكی از قدیمی‌ترین روش‌های درمان باشد. تقریباً هزاران سال است كه مردم فرهنگ‌های مختلف از سنگ، گرما و ماساژ برای درمان بعضی بیماری‌ها استفاده می‌كنند. سنگ درمانی یكی از شیوه‌های ماساژ درمانی است كه چینی‌هاو مصری‌ها به‌عنوان یك روش سنتی درمانی به سراسر دنیا معرفی كردند.
آنها از سنگ داغ برای از بین بردن گرفتگی شكم استفاده می‌كردند. بیشتر درمانگران كه از سنگ‌های داغ در ماساژ استفاده می‌كنند، معتقدند هاوایی نقش عمده‌ای در رواج این شیوه از ماساژ داشته‌اند. درمانگرها سنگ داغ شده را روی برگ تیتانیوم (یا یك تكه كاغذ) گذاشته و آن‌را روی محل درد قرار می‌دهند و معتقدند كه با این كار درد كاهش می‌یابد.
گفته می‌شود در این مورد سنگ‌های آتشفشانی مؤثرترند. از سال 1993 به بعد، این روش از ماساژ در میان مردم طرفداران زیادی پیدا كرد. در دنیای مدرن امروزی، درمانگرها با قرار دادن سنگ گرم روی بدن بیماران (برای ایمنی بیشتر سنگ را با یك حوله پوشانده و سپس روی بدن قرار می‌دهند)، آنها را ماساژ می‌دهند. این سنگ‌ها كه معمولاً بازالت هستند، در اشكال و اندازه‌های مختلف وجود دارند و روی نقاط مختلف بدن، قرار داده می‌شوند. گرمای سنگ به عمق عضلات نفوذ می‌كند. گفته می‌شود یك بار ماساژ با سنگ، به اندازه 10 بار ماساژ معمولی مؤثر است. حداقل زمان ماساژ 60 - 90 دقیقه می‌باشد.
برخی از درمانگرها نیز از سنگ سرد، مثل مرمر برای ماساژ استفاده می‌كنند كه البته ماساژ با سنگ گرم آرامش بخش‌تر است. معمولاً در سنگ درمانی از سنگ بازالت استفاده می‌شود كه چون غنی از آهن است، گرما را در خود حفظ می‌كند. بعضی از درمانگرها از سنگ رودخانه نیز استفاده می‌كنند؛ زیرا به دلیل جریان آب صاف‌تر و برای این‌كار مناسب‌ترند. این سنگ‌ها را درون آب قرار داده و حرارت می‌دهند تا به درجه حرارت مشخصی برسند. برخی از درمانگرها معتقدند نقاط خاصی از بدن، مراكز انتقال دهنده انرژی به ذهن هستند؛ بنابراین از این سنگ‌ها بیشتر در این نقاط استفاده می‌كنند.
بعد از جراحی و یا آسیب
قبل از اینكه درمانگر از روش سنگ‌درمانی استفاده كند، حتماً باید دمای آن‌را اندازه بگیرد تا خیلی داغ نباشد. همچنین سنگ نباید لبه‌دار و تیز باشد، زیرا پوست را خراش می‌دهد. برخی از درمانگرها ابتدا بدن را با نوعی روغن چرب می‌كنند تا سنگ به‌راحتی روی بدن حركت كند. ماساژ از كمر آغاز می‌گردد؛ سپس پاها ماساژ داده می‌شوند و در نهایت به دست‌ها و گردن می‌رسد. هشدار: افراد زیر نمی‌توانند از شیوه ماساژ درمانی استفاده كنند: افراد مبتلا به بیماری‌های عفونی پوست و كسانی كه روی بدن‌شان زخم دارند. افرادی كه تازه تحت عمل جراحی قرار گرفته‌اند. افرادی كه شیمی درمانی شده‌اند (مگر با توصیه پزشك). افراد مبتلا به مشكلات قلبی. زنان باردار. بعد از میل كردن یك وعده غذای سنگین.
درمان
سنگ درمانی در درمان بیماری‌های زیر مؤثر است: كمردرد و درد عضلانی، گردش خون آهسته، آرتروز و درد مفاصل، استرس و اضطراب، بی‌خوابی، افسردگی، سردرد و میگرن، مشكلات تنفسی و توانبخشی.
