درمان
درمان برای حمله اولیه دوبینی، حرکات غیر ارادی چشم‌ها و یا التهاب عصب بینائی مشابه می‌باشد. هر 3 اختلال فوق بویژه التهاب عصب بینائی ممکن است خودبخود متوقف شود ، اما ثابت شده که استفاده سریع از داروهای استروئیدی موثر است (اختلال بینائی ایجاد شده در اثر التهاب عصب بینائی چون در اثر تخریب عصب بینائی می‌باشد با عینک بهبود نمی‌‌یابد). بزرگترین سؤالی که در مورد فرد جدیدی که به اولین حمله التهاب عصب بینائی دچار می‌شود این است که داروی استروئیدی بگیرند و یا اینکه منتظر ایجاد MS باشند.
بیشتر پاسخ‌‌ها درباره درمان این است که با تزریق استروئید به صورت وریدی بهبودی علائم چشمی تا حدود زیادی بهبود یافته و ایجاد MS نیز به تأخیر افتاده است. محققین معتقدند بنظر می‌آید که تجویز کورتیکواستروئید وریدی در هنگام اولین حمله التهاب عصب بینایی اثر کوتاه مدتی در تأخیر زمانی ایجاد دومین حمله MS دارد و بنظر می‌رسد که از یک تزریق وریدی استروئید فوائد دراز مدت حاصل نمی‌‌شود و نشان داده شده است که افرادی که با استروئید خوراکی درمان می‌شوند بدلیل عدم رعایت مصرف صحیح دارو مشابه افرادی هستند که درمان نمی‌‌شوند زیرا دیده شده که استروئید خوراکی بطور آشکاری خطر عود را افزایش می‌دهد.
اگر علائم اولیه التهاب عصب بینایی خفیف باشد و MRI نیز نتواند هیچ ضایعه‌ای مرتبط با MS را نشان دهد پزشک ممکن است تصمیم بگیرد که اجازه دهد اختلال خودبخود بهبود یابد و این یک حقیقت است که حمله‌‌های التهاب عصب بینائی باعلائم خفیف ممکن است بدون درمان رها شوند ولی علائم شدیدی که با فعالیت‌های روزانه مداخله می‌نمایند معمولاً با دوز (میزان) بالای استیروئید درمان می‌شود.
تزریق داخل وریدی ایمونوگلوبین جی (IVIG) یک درمان گران و تجربی است و ممکن است یک گزینه برای افرادی باشد که قادر نیستند داروی استروئید دریافت نمایند. در این مورد نیز پژوهش نشان داده که (IVIG) برای افراد MS که دیابت دارند حالت سرخوشی _ افسردگی ایجاد می‌کند.
اطلاعات کمی در مورد مؤثر بودن درمان‌‌های تکمیلی برای مشکلات بینایی وجود دارد ولی گزارش هایی هست که به دلیل وابستگی عصب بینایی به ویتامین B12 و فولیک اسید تجویز ویتامین B12 در طی حمله التهاب عصب بینایی تأثیرات مثبتی داشته است. پژوهشگران معتقدند که کلیه افرادی که برای کاهش بینایی مراجعه می‌نمایند بایستی سطح خونی ویتامین B12 آنان کنترل شود. زیرا کمبود آن می‌تواند علائم مشابه MS را ایجاد نماید.
دوبینی و حرکات غیر ارادی چشم
درمان اولیه برای دوبینی و حرکات غیر ارادی چشم همانی است که برای التهاب عصب بینایی انجام می‌شود. دوبینی مقاوم را می‌توان با استفاده از وسایل کمکی مثل تعبیه منشورهای لنز و یا جراحی عضلات چشمی برای هم ایستا نمودن مجدد چشم‌ها استفاده کرد و اگر این درمان‌‌ها موثر نبود می‌توان برای رفع دوبینی روی یکی از چشم‌ها را بست و فرقی ندارد که روی کدام یک از چشم‌ها پوشیده شود. لازم به ذکر است که بستن یک چشم به‌هیچ وجه روی بینایی تأثیر نمی‌گذارد و درمان را نیز به تأخیر نمی‌‌اندازد.
درمان حرکات غیر ارادی چشم‌ها بسیار مشکل تر است. داروهای مورد استفاده در حرکات غیر ارادی پیشرونده مثل داروهای ضد تشنج و یا شل‌کننده‌های عضلات ممکن است خوب عمل نکنند. جراحی نیز غالبا برای آن پیشنهاد نمی‌‌شود و معتقدند که باید روی وسائل بینایی کارکرد که تصاویر متحرک محیطی در دید فرد مبتلا به حرکات غیر ارادی چشم‌ها را با ثبات کرد.
برای خواندن بخش اول- مشکلات چشمی در بیماران مبتلا به MS- اینجا کلیک کنید.
برای خواندن بخش سوم- مشکلات چشمی در بیماران مبتلا به MS- اینجا کلیک کنید.
