زندگی آنلاین؛ مجله اینترنتی سبک زندگی

 تحریریه دنیای سلامت

   نخست، دندانپزشك محیط اطراف دندان مورد نظر را بی‌حس می‌كند تا پُر كردن دندان را شروع كند. پس از بی‌حسی با استفاده از مته، دستگاه مكش، وسیله ایجاد سایش، خرابی‌ها را از بین می‌برد. پس از برداشتن تمام خرابی‌ها، دندانپزشك مرحله پُر كردن حفره دندان را شروع می‌كند.

نخست، بخش مورد نظر را تمیز می‌كند تا تمام باكتری‌هایی كه ممكن است هنوز هم در این بخش مانده باشد را از بین ببرد. اگر خرابی دندان نزدیك ریشه باشد، نخست یك لایه از زرین كامپوزیت یا یك ماده دیگر را برای محافظت بیشتر از عصب‌ها در آن ناحیه قرار می‌دهد و پس از پُر كردن دندان شروع به صیقل دادن آن می‌كند.

اگر بخواهید كه بخش پُر شده دندان همرنگ دیگر دندان‌ها باشد، لازم است چند مرحله بیشتر نیز روی دندان‌ها انجام شود. پس از برداشتن خرابی دندان و تمیز كردن آن بخش، ماده همرنگ دندان‌ها در چند لایه به كار می‌رود. سپس، نوعی نور خاص به كار می‌رود تا این لایه‌ها را سخت‌تر و سفت‌تر كند.

وقتی كه فرایند چند لایه‌ای تمام شد، دندانپزشك ماده كامپوزیت را شكل می‌دهد تا به صورت دلخواه در آید و بخش‌های اضافی را می‌تراشد و در نهایت، نیز بخش مورد نظر را صیقل می‌دهد.

انواع مواد

این روزها دندانپزشكان از مواد مختلف برای پُر كردن دندان‌ها استفاده می‌كنند. طلا، نقره، آلیاژ جیوه، ماده همرنگ دندان، مواد پلاستیكی و شیشه‌ای كه به آنها زرین كامپوزیت گفته می‌شود. عوامل بسیاری در انتخاب هر یك از مواد برای پُر كردن دندان تاثیر دارد، مانند میزان خرابی دندان، هزینه‌ای كه بیمار می‌تواند پرداخت كند و تصمیمی كه دندانپزشك برای این‌كار می‌گیرد.

طلا

مزایا:  دوام و ماندگاری بسیار آن  مقاومت بالای آن به هنگام جویدن غذا   ظرافت و زیبایی آن، برخی افراد استفاده از روكش طلا را برای دندان‌های‌شان بسیار زیبا می‌دانند.

معایب:  هزینه بالای آن  افزایش تعداد مراجعات بیمار به دندانپزشكی  شوك گالوانیك (برقی). این شوك به صورت درد تیزی در دندان می‌پیچد و علت آن هم اثر متقابل فلز و بزاق دهان است. (البته، این اتفاق به ندرت پیش می‌آید).

 نقره

مزایا:  دوام و ماندگاری بالا (همانند طلا)، مقاومت بالا، ارزان قیمت بودن آن

معایب:  همانند نبودن بین نقره و رنگ اصلی دندان‌ها از نظر رنگی  خرابی و تخریب بیشتر ساختار دندان‌ها (برای نگه‌داشتن ماده در دندان باید بخش سالم دندان نیز تراشیده شود)  افزایش میزان شكنندگی و ترك خوردكی (نقره در مقایسه با دیگر مواد برای پُر كردن دندان‌ها زودتر ترك می‌خورد)  ایجاد برخی حساسیت‌ها

 كامپوزیت

مزایا:  زیبایی ظاهری كار. (كامپوزیت شباهت زیادی به رنگ دندان دارد) به همین دلیل، برای پر كردن دندان‌های جلویی بسیار مناسب است.  به ساختار دندان می‌چسبد و به همین دلیل، بیشتر از دندان محافظت می‌كند.  تطبیق پذیری به هنگام استفاده   نیاز كمتر به تراشیدن و كوچك كردن دندان (در مقایسه با نقره)

معایب:  دوام و ماندگاری كم، كامپوزیت بسیار سریع‌تر از نقره كهنه می‌شود و از بین می‌رود، به ویژه اگر حفره‌ای كه پُر شده است، بزرگ باشد.  فرایند پُر كردن دندان‌ها با كامپوزیت طولانی‌تر از نقره است.   تعداد جلسات بیشتر مراجعه به دندانپزشك   لب پَر شدن و خُرد شدن سریع‌تر مواد كامپوزیت...