اقدامات تشخیصی
بیوپسی تشخیصی اولین اقدام ضروری جهت تشخیص هوچکین می‌باشد.
سایر اقدامات تشخیصی شامل
1- معاینه فیزیکی همراه با اندازه گیری سایز لنف نودها 2- شمارش کامل خون(CBC) به همراه ESR و یا CRP،تست‌های عملکرد کبدی و کلیوی، سطح آلکالن فسفاتاز 3- بیوپسی غده لنفاوی 4- رادیوگرافی قفسه صدری همراه با اندازه‌گیری نسبت توده مدیاستینال به کل محوطه قفسه سینه. 5- سی‌تی‌اسکن گردن و قفسه سینه 6- سی‌تی‌اسکن و یا MRI شکم و لگن 7- لنفانژیوگرام 8- بیوپسی مغزاستخوان
9- اسکن استخوان 10-اسکن گالیوم و یا pet scan 11- staging جراحی همراه با نمونه‌برداری از لنف نودها
در بیمارانی که نسبت توده مدیاستینال به کل دیامتر قفسه سینه بیش از 33% باشد، در اصطلاح گفته می‌شود که لنفادنوپاتی مدیاستینال آنها bulky می‌باشد. همچنین اگرچه MRIیک روش تشخیصی موثر برای نمایش ساختمان‌های داخل قفسه سینه است ولیکن سی‌تی‌اسکن پارانشیم ریه را بهتر مورد ارزیابی قرار می‌دهد.
درگیری در قسمت تحتانی دیافراگم توسط سی‌تی‌اسکن قابل بررسی می‌باشد. چنانچه از سی‌تی‌اسکن به منظور ارزیابی شکم و لگن استفاده می‌کنیم بایستی هم کنتراست خوراکی و هم کنتراست تزریقی هر دو مورد استفاده قرار گیرد. در کودکان، ارزیابی شدت درگیری بیماری شکمی و لگنی به وسیله سی‌تی‌اسکن تا حدی محدود می‌باشد و این محدودیت ناشی از فقدان چربی خلف صفاقی می‌باشد. Baker و همکاران گزارش کرده اند که سی‌تی‌اسکن دارای حساسیتی معادل 40% در تعیین آدنوپاتی شکمی‌می‌باشد. MRI
استاندارد می‌تواند resolution بهتری از ساختمان‌های موجود در زیر دیافراگم را در اختیار ما قرار دهد. همچنین ارزیابی لنف نودهای خلف صفاقی که به وسیله چربی احاطه شده‌اند، توسط MRI بهتر قابل انجام است. درگیری طحال در 30 الی 40% از بیماران مبتلا به هوچکین اتفاق می‌افتد و اندازه طحال ارتباط مستقیمی با شدت درگیری بیماری طحال ندارد.
اسکن گالیوم 67 در ارزیابی هوچکین در قسمت فوقانی دیافراگم سودمند است، ولیکن این روش علاوه بر اینکه وقت‌گیر است و تصویربرداری آن به 72 ساعت زمان نیاز دارد از نظر اقتصادی نیز مقرون به صرفه نمی‌باشد همچنین به وسیله این روش نمی‌تواند ضایعات التهابی را از لنفوم تشخیص داد.
در سال‌های اخیر PETجایگزین اسکن گالیوم شده است و در واقع از آن می‌توان به عنوان روش تصویربرداری انتخابی برای مرحله‌بندی لنفوم استفاده کرد در مقایسه با اسکن گالیوم، PET در یک روز قابل انجام است و دارای حساسیت بالاتری می‌باشد. معمولا درگیری مغزاستخوان درابتدای تشخیص بیماری نادر است و بندرت مغزاستخوان به عنوان تنها سایت درگیری اکسترانودال بیماری در بدو تشخیص می‌باشد از این گذشته انجام آسپیراسیون مغز استخوان به تنهایی کافی نمی‌باشد و می‌بایستی حتما بیوپسی مغز استخوان انجام شود.
اندیکاسیون بیوپسی مغز استخوان
1- بیمارانی می‌باشد که از نظر بالینی در مرحله 3 و یا 4 می‌باشند. 2- بیمارانی که دارای علايم سیستمیک می‌باشند. 3- در زمان عود بیماری
همچنین اندیکاسیون اسکن استخوان با تکنسیوم 99 زمانی است که کودک دارای درد استخوانی و یا افزایش سطح آلکالن فسفاتازو یا بیماری اکسترانودال باشد.
برای خواندن بخش اول- بیماری هوچکین- اینجا کلیک کنید.
