زندگی آنلاین؛ مجله اینترنتی سبک زندگی

دکتر محمدرضا وفا و همکاران؛ متخصصین تغذیه

 این مراحل ابتدائی ساده می‌توانند یک مسیر طولانی را در کمک به خانواده شما برای کاهش وزن یا ماندن در یک وزن سالم طی کنند:

- کاهش مایعات قندی

- صبحانه‌تان را بخورید. افرادی که معمولا صبحانه می‌خورند وزن کمتری دارند و کالری کمتری در سر تا سر روز دریافت می‌کنند.

- هرگز در جلوی تلویزیون غذا نخورید و زمان تلویزیون یا ویدئو  را به 2 ساعت در روز محدود کنید.

- غذا را در کنار  یکدیگر با خانواده بخورید.

- غذاهای سادهای را طراحی کنید که تاکید بر غذاهای تازه داشته باشد تا بر غذاهای فراوری شده.

بوسیله تکه کردن سبزی‌ها یا قرار دادن اجزاء غذا در یخچال، می‌توانید در وقت خود صرفه جوئی کنید و هر زمان که لازم باشد، غذای خود را آماده کنید.

- غذاهای پر فیبر مثل میوه‌ها، سبزی‌ها، غلات کامل و حبوبات را به هر وعده غذایی خود اضافه کنید، این غذاها شما را برای مدت طولانی سیر نگه خواهند داشت.

- یک کمی به خودتان زحمت بدهید. به جای آسانسور از پله‌ها استفاده کنید.

برای رفتن به نزدیک‌ترین مقصد خودبه جای استفاده از اتومبیل، پیادهروی یا دوچرخه سواری کنید.

مطالعات نشان داده‌اند که تغییرات شیوه زندگی می‌توانند برای کاهش وزن مفیدتر از ورزش‌های برنامه‌ریزی شده باشند و در طولانی مدت آسانتر حفظ می‌شوند. 

- برای هماهنگی با سطح فعالیت، زمانی را برای یک فعالیت ساده روزانه، مثل پیاده‌روی یا دوچرخه سواری درمحله، برنامه‌ریزی کنید.

اگر محله شما برای بازی ایمن نیست، به بچه‌هایتان کمک کنید تا هر روز حتی برای 10 تا 15 دقیقه در فعالیت‌های خانه شرکت داشته باشند.

می‌توانید یک دوچرخه ثابت بخرید-که بچه به هنگام تماشای تلویزیون از آن استفاه کند و یا حتی هنگام تماشای تلویزیون راه برود.

سوزاندن انرژی: فعال بمانید     

بچه‌های کوچک عاشق بازی هستند و اغلب پر از انرژی بیحد و نهایت، بطوریکه بزرگسالان آرزو می‌کنند هنوز آن انرژی را داشته باشند.

به هر حال آنها به بلوغ می‌رسند، اگرچه، اغلب بچه‌ها بدون بازی فعال رشد می‌یابند و اگر در ورزش‌ها یا دیگر فعالیت‌های سازمان یافته تمرین نبینند، زندگی آنها تبدیل به زندگی ساکن و بدون فعالیت می‌شود.

متاسفانه این روند رو به رشد است، زیرا که امروزه کودکان به بازی‌های ویدئویی، تلویزیون و اینترنت رو آورده‌اند و از فعالیت‌های بدنی دوری می‌جویند.

شما جزء اقلیت خوش شانس خواهید بود اگر مدرسه هنوز برنامه آموزش ورزش داشته تا در سرتاسر روز بچه‌ها را به تکاپو وا دارد.

دوره زمانی از 2 تا 8 سالگی یک فرصت برای والدین است تا بچه‌هایشان را تشویق به مصرف انرژی طبیعی که دارند، بکنند و همین طور که بزرگتر می‌شوند شروع به ایجاد عاداتی برای حفظ فعالیت بیشتر داشته باشند.

یکی از بهترین مسیرها برای هر کسی فعال ماندن در خانواده است تا حرکت و فعالیت را یک امر معمول در طی روز سازد.

با استفاده از پله‌ها به جای آسانسور، پیاده‌روی به سمت مغازه نزدیک یا پارک ماشین در فاصله‌ای دورتر و پیاده‌روی بیشتر و اختصاص وقت بیشتر به فعالیت در خانه یا حیاط، می توانید مقدار انرژی مورد استفاده خود را در طول روز افزایش دهید.

امروزه بسیاری از والدین بر بازی‌های آموزشی برای بچه‌هایشان تمرکز کرده‌اند، اینگونه بازی‌هایی که منجر به حرکت کودکان می‌شوند اهمیت یکسانی دارند.

از آنجایی که بازی، کمتر ورزش محسوب می‌شود، بچه‌ها نیز از فعالیت‌های دارای ساختار یا سازماندهی سود می‌برند تا جنب و جوش آنها در کنار لذت بردنشان حفظ شود.

والدین می‌توانند به بچه‌هایشان کمک کنند تا تیم‌های ورزشی سازمان یافته یا کلاس‌های ژیمناستیک، ورزش‌های رزمی، اسکیت، صخره نوردی، چتربازی یا فعالیت‌های دیگر را پیدا کنند.

به یاد داشته باشید که هدف در اینجا یافتن فعالیتی برای بچه شماست تا بتواند برای مدت طولانی سالم بماند- رقابت ممکن است یک عامل محرک باشد، اما نباید هدف نهائی باشد.

فشار و رقابت بیش از حد نهایتا علاقه بچه را به ورزش کم رنگ کرده یا آن را از بین می‌برد. 

اگر قیمت درس‌ها و کلاس‌ها بسیار بالا باشد، در اغلب شهرها بسیاری برنامه‌های مجانی وجود داردکه همان سرگرمی و ارزش را به همراه خواهند داشت.

به پارک‌های محلی خود نگاهی داشته باشید. زمان زیادی در روز وجود دارد.

قسمتی از تشویق بچه‌ها به فعالیت، محدودیت زمانی در گذراندن رفتارهای ساکن مثل تماشای تلویزیون است که در واژه‌های سلامت "بدون فعالیت"  قرار

می‌گیرند، درست مثل تعدادی از غذاها که بدون کالری هستند.

درباره زمانی که بچه‌ها  تلویزیون ببینند یا به بازی‌های ویدیوئی بپردازند، قانون‌های خاصی را تنظیم کنید.

درست همانند غذاهای کم ارزش، تلویزیون را به عنوان رشوه یا جایزه قرار ندهید—بچه‌ها پیام را می‌گیرند و بیشتر آن را میخواهند.

کنترل وزن و فعالیت فیزیکی

- تعداد بیشتری از بچه‌ها اضافه وزن پیدا می‌کنند، که آنها را مستعد به چندین اختلال متابولیکی و مشکلات سلامت می‌کند و خطر توسعه دیابت و بیماری قلبی را بالا می‌برد.

- بچه‌هایی که وزن بسیار بالایی دارند، بزرگسالانی با وزن بالا خواهند شد. برای والدین اهمیت دارد که در همان ابتدا از اضافه وزن بچه‌هایشان پیشگیری کنند.

- اضافه وزن یک عدم تعادل انرژی است و می‌تواند بوسیله هدف قرار دادن دریافت کالری (از طریق عادات بهتر غذا خوردن و اندازه وعده غذایی مناسب) و مصرف انرژی (از طریق شیوه زندگی فعال) پیشگیری شود.

در هر دو انتهای تساوی، والدین می‌توانند اشکال خاصی از "كالری تنها" و "بدون فعالیت‌ها" را که به طور خاصی مضر برای سلامت هستند، محدود کنند.

- والدین باید مدل نگرش‌های  سلامت را برای خوردن و فعالیت‌های بدنی برای بچه‌هایشان داشته باشند.

طرح از دست دادن وزن یا حفظ وزن باید بر احساس خوب و سالم ماندن تمرکز داشته باشد تا بر توجه به تصویر بدن.

همانند والدین، همانند بچه‌ها: مدل رفتاری خوب

نگرش شما درباره رژیم غذایی و فعالیت فیزیکی اثر زیادی بر بچه شما دارد. مدل رفتاری بسیار موثرتر از گفتن به بچه‌ها برای انجام کاری مشابه به آنها است.

حتی زمانی که شما مدل رفتاری را پیشنهاد نمی‌کنید، بچه شما از همانند سازی با شما یاد می‌گیرد.

بچه‌ها نگرانی‌های والدین را درباره اضافه وزن و از دست دادن وزن می‌گیرند، به طور بالقوه تعدادی پیام‌های گیج کننده درباره تصویر بدن و سلامت را بدست می‌آورند.

احتمالا شما به تمام پیام‌های ظریفی كه در طول روز درباره سلامت و خوردن غذا به بچه‌هایتان می‌دهید حتی آگاه نیستید.

به جای اینکه از این چیزها بی‌سر و صدا بگذرید، توجه داشته باشید به اینکه چگونه شما، والدین‌تان و کل خانواده‌تان از غذا و فعالیت بدنی سر در می‌آورید.

چه نوع پیامی از رفتار شما به بچه‌هایتان می‌رسد؟ چند مثال از مسیرهای مدل رفتاری خوب شامل:

- آیا شما سعی در  نهی بچه خود از خوردن بیش از حد دارید؟

دفعه بعد كه یکی از وعده‌های غذایی احمقانه را در رستوران صرف می‌کنید، به جای اینکه تا جایی که جا دارید بخورید و سپس شکایت کنید که تمام آنچه که خوردید، در ران‌هایتان جمع شده است، زمانی که نصف غذا را خوردید، بقیه آن را رها کنید و با خود به خانه ببرید.

بگویید که راضی شده‌اید و دوست ندارید که احساس پر بودن معده را داشته باشید- و درباره اینکه توانسته‌اید 2 غذا را با پول یکی از آنها بخرید، پز بدهید.

- سعی کنید در این باره صحبت كنید که چه قدر خوب است بعد از یک روز بدون فعالیت، یک حرکتی به خودتان بدهید و احساس مثبت از پیاده‌روی بیابید.

تاکید بر این است که فعالیت برای حفظ سلامت و قدرت شما اهمیت دارد، به جای اینکه تمرکز بر چگونگی اثر آن بر ظاهرتان داشته باشید.

- می‌خواهید بچه خود را به غذاهای بهتر تشویق کنید یا به غذاهای کم ارزش؟ زمانی که با هم به مغازه خواروبار فروشی می‌روید، درباره خرید بستنی برای خود با لذت صحبت نکنید.

در عوض، درباره برداشت میوه مورد علاقه‌تان یا ریخت و پاش کردن برای چیزی جذاب بحث کنید.

متذکر شوید که میوه چه ظاهر خوبی دارد-بو، رنگ- و چه قدر از خوردن آن لذت می‌برید.

بچه شما خواهد آموخت که غذاهای سالم  نیز می‌توانند مایه لذت باشند.

- درباره تاثیر تبلیغات و تلویزیون بر بچه‌های خود نگرانید؟ زمانی که با یکدیگر تلویزیون می‌بینید، درباره تلویزیون  صحبت کنید.

استراتژی‌های بازاریابی را که استفاده شده است، متذکر شوید.

به بچه خود نشان دهید که احمق نیستید و یک بحث مقابله‌ای درباره اینکه تبلیغات به دنبال چه هستند داشته باشید.

تسلیم  این تصور نشوید- اجازه بدهید تا بچه شما بداند که تبلیغات واقعا هدفش آن است که افراد پول بیشتری را برای چیزی نه بیشتر صرف کنند.

- آیا بچه شما از اینکه عضو یک تیم ورزشی شود خجالت می‌کشد.

سعی کنید درباره یافتن یک فعالیت که با هم انجام دهید، صحبت كنید و آن را انجام دهید.

حتی اگر فقط پیاده‌روی یا پرتاب کردن فریزبی در پارک باشد.

برای زمانی برنامهریزی کنید که در مقابل تلویزیون خواهد گذشت ( مثل اوایل شب).

برنامه‌ای برای دویدن داشته باشید. اینکار هیجان شما را تخلیه خواهد کرد و زمانی برای گذراندن وقت با یکدیگر خواهید داشت.