تحریریه زندگی آنلاین : در یکی که از روزهای شهریور با هدف گفتگو با بازنشستگان تصمیم گرفتم به یکی از پارکهای اطراف نشریه سری بزنم، پارک شهرآرا که نزدیک ترین پارک محلی به تجمع بازنشستگان محلی بود را انتخاب کردم. قبلاً هم چند باری برای پیاده روی به آنجا سری زده بودم و با این پیشینه که می توانم بازنشستگان زیادی را ببینم به آنجا رفتم و همانطور که پیش‌بینی می‌کردم تعداد زیادی از بازنشستگان در گروه های دونفره، چند نفره، خانوادگی در جای جای پارک گعده هایی داشتند. به دقت آنها را زیر نظر گرفتم و در نهایت تصمیم بر این شد با یک گروه کوچک چهار نفره که به نظر زوج هم بودند وارد گفت وگو شوم.
پس از سلام و احوالپرسی با پیرمرد موقری که به نظر سرزنده تر بود باب گفتگو را باز کردم. پس از گفت و گو مشخص شد آقای عزیزی بازنشسته وزارت کار و همسرش نیز بازنشسته آموزش و پرورش هستند، دو نفر از همراهان این زوج برادر خانم آقای عزیزی و همسرش با آنان نیز بازنشسته بودند. پس از توضیحات مختصر در خصوص نشریه دنیای بازنشسته و ارائه چند نسخه به این جمع نظر آنان را برای گفتگو با نشریه جلب نمودم و این آغازی شد برای یک مصاحبه کوتاه با زوجی که تجارب ارزشمندی چه در دوره اشتغال چه در دوره بازنشستگی داشتند.
بیشتربخوانید:
وقتی بازنشستگی دوران شکوفایی میشود
سوال را از آقای عزیزی شروع کردم و از حال و هوای دوران بازنشستگی جویا شدم ...
تا کنون با مجله شما آشنایی نداشتم خیلی خوشحالم که بازنشستگان نیز دارای رسانه هستند. کرونا باعث شده کمتر به روزنامه فروش ها رجوع کنیم در حالیکه این نشریه هم راهنمای خوبی برای سلامت است و هم شیوه های زندگی در دوران بازنشستگی را به خوبی تبیین کرده و مطالب سرگرم کننده و مطلوبی دارد و از شما سپاسگزارم که در مراجعه خودتان به ما، این شانس را برایمان فراهم کردید. باید بگویم دوران بازنشستگی دوران ویژه‌ای است و ویژه تر آن که زن و شوهر هر دو شاغل باشند و هر دو وارد دوران بازنشستگی گردند، مقتضیات خاص خود را دارد. هر دوی ما از یک محیطی که واجد تعلقات کاری، عاطفی و عادت خاصی که طی سالیان شکل گرفته بود به یکباره وارد مرحله جدیدی شدیم. اگر برنامه ریزی و راهکارهای آینده نگر را در پیش نمی‌گرفتیم طبیعتاً حال و هوای ما با وضعیت کنونی کاملاً متفاوت بود.
در خصوص راهکارهای تان برای بهبود شرایط دوران بازنشستگی توضیح دهید؟
من و همسرم سعی کردیم ارتباطات اجتماعی مان در دوران اشتغال گسسته نشود، دوستان خوبی که سرمایه های ارزشمند زندگی کاری ام بودند را حفظ کردیم، با آنها قرار هفتگی داریم، کوه می رویم، ورزش های متناسب با این دوران را به صورت گروهی انجام می دهیم، این ارتباط صمیمانه مانع از رنج و تنهایی ناشی از بازنشستگی دفعتی خواهد شد. من توصیه می کنم همه عزیزان که در آستانه بازنشستگی هستند با دوستان واقعی خود و خاطره های بسیاری که آنها دارند و معاشرت با آنان موجب آرامش و نشاط روحیشان میشود استمرار بخشند. باهم در پارک، کوه، اماکن زیارتی و گردشگری های شهر قرار بگذارند، حتی کودک درون خود را در این دوران در این جمع های دوستانه گاهی فعال کنند. من این کار را انجام میدهم و رفتن به کوه با دوستان ضمن تضمین سلامتی، من نشاط عمومی خاصی را در پی دارد که هیچ ورزشی این حس و حال را به من نمی دهد. کوه در عین صلابت و عظمت خود سکوت و آرامش خاصی را به کوهنورد هدیه میکند. بازنشستگان از پا افتادگان نیستند، بازنشستگی مرحله شکوفایی و پویایی است مرحله لذت بردن از زندگی است، کارهای زیادی در زندگی وجود دارد که در دوران اشتغال فرصت انجام آن ممکن نبوده است سفر هایی که باید میرفتیم، دیدنی هایی که باید می دیدیم، عشق و عاطفه ای که به هم بذل میکردیم و می بخشیدیم... اینک فرصتی فراهم شده است تا پس از چند دهه کار و تلاش خستگی ناپذیر، کمی به این موضوعات رسیدگی کنیم که همین امر بخشی از زمان پس از بازنشستگی را با شیوه مطلوب و هیجان انگیز می‌تواند به خود اختصاص دهد. دوران اشتغال همراه با استرس ها و سختی های ناشی از کار کمتر مجالی را فراهم می کند تا دوستی ها را به هم ابراز کنیم بازنشستگی فرصتی است که خوب ببینیم و خوب بشنویم، خوب بگوییم. در این دوران باید زیبایی ها را دید خاطرات زیبا را مرور کرد و آن را نگاشت تجارب غنی و ارزشمند را با دیگران به اشتراک گذاشت. دوران اشتغال موجب می شود کمتر تلاش ها و خدمات همسر در خانه دیده شود. زیبایی رشد کودکان مقفول واقع می شود ولی دوران بازنشستگی سلامی تازه به زندگی است، سلام تازه به عشق است و سلامی تازه به اطرافیان می باشد اگر من دیروز نتوانستم به دلیل اشتغال و سفرهای کاری عشق پدری را آنچنان که شایسته است نثار فرزندانم کنم ولی امروز این عشق را به خوبی می توانم با نوه هایم به اشتراک بگذارم و با سلامی گرم، صمیمانه و تقدیر همیشگی خویش را به همسرم ابراز کنم،. لذا بازنشستگی از پا افتادگی نیست، کسالت‌بار نیست، اگر برنامه داشته باشیم، تفاهم باشد و همدلی را در زندگی مشترک پایه همه تصمیمات قرار دهیم. البته من در کنار فعالیت های گفته شده خرسند و خوشحالم همسرم نیز همین رویه را در دوران بازنشستگی در پیش گرفته است با دوستان کاری خویش دورهمی‌های مستمری دارند یکی از علایق وی خواندن روزانه قرآن است تاکنون چندین بار در این دوران توفیق ختم قرآن را داشته است در انجام کار منزل اگرچه شاهد سلیقه و هنرنمایی وی در آشپزخانه هستم ولی من نیز تدارکاتچی ایشان می باشم و در پشت صحنه همه گونه حمایت ها را به عمل می آورم.
بیشتربخوانید:
بازنشستگی ، فرصت شکوفایی ( قسمت اول)
جناب عزیزی از توضیحاتتون متشکرم، اما یکی از چالش های بازنشستگان مشکلات معیشتی می باشد در این خصوص شما چگونه از این چالش عبور کردید و چه راهکارهایی برای سایر عزیزان بازنشسته دارید؟
خانم عزیزی پس از این سوال وارد بحث میشود و اینگونه پاسخ می دهد:
- یکی از نکاتی که در زندگی افراد واجد اهمیت است تصمیم گیری به موقع می باشد در قدم اول افراد باید در کنار نیازهای زندگی و توجه به آنها یک نگرش اقتصادی و آینده نگری نیز داشته باشند، آینده نگری و تصمیم گیری درست دو مقوله هستند که می‌تواند تضمین‌کننده بازنشستگی پویای افراد باشد و تصمیم گیری درست به این معنی است که برخی از کارهای بزرگ را در موعد و موقع طلایی خود انجام دهیم. برای موفقیت باید ریسک کرد و کمی از مخاطرات را به جان خرید. من در زندگی اینگونه بودم سعی کردم با ایجاد انگیزش و ترغیب همسرم به موقع خانه بخریم و برنامه‌ریزی لازم را برای این دوران داشته باشیم. بازنشستگی دورانی است که درآمد افراد کاهش می یابد، اما هزینه های آنها دو چندان میشود، این نامعادله تنها با برنامه ریزی و تدبیر در زندگی مشترک قابل حل است. از افراد باید پیش بینی درآمد های دیگری را در بازنشستگی داشته باشند تا کمبود بودجه خود را در دوران بازنشستگی جبران نمایند و ما این برنامه‌ریزی را داشته ایم. به موقع خانه خریدیم در عین حال به فرزندان خود کمک کردیم و تجارب خویش را در اختیار آنان قرار دادیم و خدا را شکر از شرایط خویش راضی هستیم. اگرچه "عزیزی" کوه می رود من نیز علاقمند به سفر هستم هر تور مسافرتی مناسبی که پیدا کنم با دوستان و همکاران قرار و مدار گذاشته و به سفر میرویم. سالیانه یک سفر خارجی هم در برنامه هایم دارم، بخشی از درآمد خویش را در هر شرایطی برای سفرهای خود پس انداز می کنم. اگرچه کوه برای همسرم بسیار نشاط آور است اما سفر نیز برای من همان رنگ و بو را دارد تجارب تازه دیدنی های جدید و آشنایی با فرهنگ و رسوم و آداب مقاصد سفر همه درس های بزرگی است که در هیچ کتابی نمیتوان آن را یافت.
همسر آقای عزیزی در بین صحبت های خویش اشاره می کند که هفده سال است به دیابت مبتلا شده است، از وی می پرسم چگونه با این بیماری مدارا می کند؟
دیابت شمشیر دولبه است اگر به آن توجه کنیم و مراقبت ها و چکاپ های مستمر و روزانه را در دستور کار خود داشته باشیم، توصیه های پزشک معتمد خود را اجرا کنیم و از هر ماده غذایی به صورت متعادل مصرف نماییم و در کنار همه این ها استرس را فراموش کرده و ورزش و نشاط را در زندگی جایگزین کنیم، دیابت قابل کنترل و زندگی با آن میسر است. من سعی کردم در این هفده سال این نکات را رعایت کنم به طور کلی چکاپ های دوره ای در دوران بازنشستگی چه در زنان چه در مردان بسیار با اهمیت است. بسیاری از بیماری ها در همین دوران بازنشستگی بروز و ظهور می یابند دیابت، مشکلات قلبی و عروقی، چربی خون، مشکلات مفصلی مثل زانو درد و آرتروز و... همه در این دوران خودنمایی می‌کنند.
باید نظام سلامت فراگیر و رایگان در دوران بازنشستگی شکل گیرد. همچنین آموزش و مشاوره های لازم نیز از طریق صندوق های بازنشستگی برای ترغیب بازنشستگان به انجام چکاپ های دوره‌ای محقق شود در چنین حالتی هم امید به زندگی این افراد بیشتر می شود و هم هزینه های ناشی از درمان این عزیزان به نظام سلامت کاهش می یابد، دردسر های فرزندان نیز در خصوص مراقبت و نگهداری بازنشستگانی که به دوران سالمندی رسیدند نیز کمتر می گردد.
بیشتربخوانید:
ضرورت گفت و گو پیرامون دوران بازنشستگی
نقش بچه ها و نوه ها در زندگی بازنشستگان چگونه است؟(خانم عزیزی)
از قدیم گفته اند: نوه شیرینی زندگی است فرزند آدم مثل بادام است ولی نوه مغز بادام واقعا نوه ها بسیار شیرین و امیدبخش هستند. اگر چه بعضی اوقات شیطنت های آنان در خانه آزار دهنده میشود ولی چند روز از دیدن آنها که سپری می شود دوباره هوایی خواهی شد و بی تاب دیدن آنها می شویم.
بازنشستگی این فرصت را فراهم میکند تا بخشی از وقت خویش را به شیرینی با نوه ها سپری کنیم، انرژی بگیریم و انرژی ببخشیم بله فرزندان و نوه ها بخش لذت بخش در زندگی دوران بازنشستگی می باشند مشروط به اینکه خود آن ها دچار چالش های اجتماعی اقتصادی و... نباشند.
در ادامه صحبت خانم عزیزی آقای عزیزی اشاره می کند در دوران اشتغال باید تصمیمات عقلایی بر احساس غلبه داشته باشند؛ کار کنی پول بیشتری کسب کنی، توسعه اقتصادی داشته باشی و غیره اما در دوران بازنشستگی باید به ندای درون خود گوش فرا دهید و هر کاری که به تو آرامش میدهد انجام دهی. من خودم در مجتمعی که زندگی می کنم کاشت، نگهداری و رسیدگی به گل های آپارتمانی را داوطلبانه انجام میدهم و لذت میبرم. گل ها انگار با آدم حرف میزنند پیچیدگی های خلقت را می توان در غنچه های یک گل به زیبایی رویت کرد، این را گفتم تا همه بازنشستگان بدانند برای ایجاد تنوع و سرگرمی و فعالیت های نشاط آفرین خیلی نیاز به مقدمات و موخرات نیست. گل کاری و آبیاری باغچه حیاط اگر با ذوق و شوق انجام شود الهام‌بخش است، بازی کودکانه با نوه ها نشاط آفرین است، هم صحبتی حتی از طریق تلفن و گفت و گوهای مجازی با دوستان نیز شادی آور است، فقط باید برنامه داشت. نداشتن برنامه در دوران بازنشستگی برابری میکند با افسردگی و سردرگمی و در نهایت پوچی، باید به تقویت هوش معنوی در این دوران پرداخت. همانطور که اشاره کردم همسر من بخشی از وقت خود را به خواندن قرآن سپری می کند که خود این امر نشاط معنوی را همراه داردحل کردن جدول هم بخشی از علاقه همسرم خانم عزیزی است که موجب تقویت حافظه و اطلاعات عمومی می شود.
از خاطرات ماندگار این زوج بازنشسته پرسیدیم...
خانم عزیزی می گوید: شیرین ترین خاطره زندگی مشترک ما روزهای تولدم بود، یکی از بهترین آنها روزی بود که از مدرسه به منزل باز می گشتم و که مصادف با سالگرد تولدم بود. در درب ورودی حیاط با یک اعلامیه مواجه شدم که تولدم را تبریک گفته بودند و وقتی درب را باز کردم با اسکناس مسیر ورود من تا واحد آپارتمانی تزئین شده بود اتفاق غافلگیرانه ای بود که هنوز شیرینی آن در ذهنم ماندگار است. عزیزی از این دست رفتار های خاطره انگیز به ویژه در سالگردهای تولد و ازدواج زیاد داشته است از ایشان ممنونم .
خانم عزیزی اگرچه از عصبانیت های گهگاه آقای عزیزی شکایت دارد و آقای عزیزی نیز با حرکت سرش آن را تایید میکند، ولی در مجموع با برنامه ریزی و آینده نگری که از گذشته های دور داشته اند به دوران بازنشستگی را دوران نشاط و سرزندگی برای خود تبدیل نموده اند.
در حین مصاحبه آقای عزیزی بارها از تاثیر صداقت در کار بر موفقیت افراد می گوید و اشاره دارد من برکت زندگی ام را حاصل صداقت در کار می دانم همواره اعتماد مدیران بالادستی خود را با انجام صادقانه کار جلب نموده ام، به نسل جوان نیز توصیه می کنم هیچ چیز بهتر از پشتکار صادقانه نیست. خوبی ها دیده می شود و پله ای برای پیشرفت می گردد و بدی ها چاله ای میشود که مسیر پیشرفت را به جاده های پر دست انداز تبدیل می کند. سرخط این گفت و گوی دو ساعته حرف های آموزنده بسیاری رد و بدل شد، اما مجال و ظرفیت صفحات نشریه اجازه بازگو کردن همه آن را نمیدهد و آنچه که خواندید چکیده ای از تجربیات زوجی است که با برنامه ریزی درست که بارها در مقالات نشریه نیز به آن تاکید کرده ایم دوران اشتغال را سکویی برای دوران بازنشستگی با نشاط خویش تبدیل کرده اند.امید است همه بازنشستگان با بهره‌گیری از اینگونه تجارب سختی های دوران بازنشستگی را به شیرینی گفتار این زوج مبدل کنند.
