زندگی آنلاین؛ مجله اینترنتی سبک زندگی

به قلم :   حبیبه مرتضی ؛ کارشناس ارشد مامایی ؛ کارشناس برنامه سلامت باروری شبکه بهداشت و درمان گرمسار

تحریریه زندگی آنلاین : عفونت ادراری یکی از عفونت‌های شایع دوران بارداری می‌باشد که می‌تواند در اثر احتباس ادرار ایجاد شود. پروژسترون بالا و بالطبع شل شدن عضلات حالب، همچنین فشار ناشی از رحم در حال رشد به حالب‌ها و مثانه جریان ادرار را با اختلال مواجه کرده و سرعت آن را کند می‌سازد، در نتیجه تخلیه ادرار هنگام دفع کامل نخواهد بود. نتیجه نهایی این اختلالات طولانی شدن زمان عبور ادرار در مسیر دستگاه ادراری خواهد بود، بنابراین باکتری‌ها قبل از خروج از بدن زمان بیشتری برای تکثیر در اختیار خواهند داشت. همچنین در بارداری ادرار حاوی قند، پروتئین و هورمون بیشتری بوده و این تغییرات خانم باردار را در معرض خطر بیشتری برای عفونت ادراری قرار می‌دهد.

بیشتربخوانید:

سنگ های مجاری ادرار و راهکارهای درمان

علائم

 درد یا سوزش (ناراحتی) هنگام ادرار کردن

 نیاز به دفع ادرار بیشتر از حد معمول

 احساس فوریت هنگام ادرار کردن

 خون یا مخاط در ادرار

 گرفتگی یا درد در قسمت پایین شکم

 درد هنگام مقاربت جنسی

 لرز، تب، تعریق، نشت ادرار (بی‌اختیاری)

 بیدار شدن از خواب برای ادرار کردن

 تغییر در مقدار ادرار (بیشتر یا کمتر)

 ادراری که کدر به نظر می‌رسد یا بوی بد می‌دهد

 درد، فشار یا حساسیت در ناحیه مثانه

هنگامی که باکتری به کلیه‌ها گسترش می‌یابد، ممکن است کمردرد، لرز، تب، حالت تهوع و استفراغ هم مشاهده شود.

تشخیص عفونت ادراری در دوران بارداری با آزمایش ادرار و کشت ادرار می‌باشد.

عفونت ادراری چه تأثیری برجنین دارد؟

اگر عفونت ادراری درمان نشود، ممکن است منجر به عفونت کلیه شود که باعث زایمان زودرس و وزن کم هنگام تولد می‌شود. اگر پزشک عفونت ادراری را به موقع و به درستی درمان کند، آسیبی به جنین وارد نخواهد کرد.

بیشتربخوانید:

5 علامت هشدار دهنده سرطان مثانه ؛ این نشانه‌ها را جدی بگیرید

پیشگیری

 روزانه حداقل 8 لیوان با گنجایش 240 سی‌سی آب بنوشید.

 نوشیدنی‌های حاوی کافئین، الکل و شکر را حذف کنید.

 هنگام ادرار کردن مثانه خود را کاملا خالی کنید.

 قبل و بعد از مقاربت جنسی، ادرار کنید.

 در زمانی که تحت درمان برای عفونت ادراری هستید، از مقاربت خودداری کنید.

 پس از ادرار کردن، بدن را با دستمال خشک کنید و ناحیه تناسلی خود را تمیز نگه دارید.

 بعد از اجابت مزاج موضع را از جلو به عقب تمیز کنید تا از ورود باکتری‌های مدفوع به پیشابراه پیشگیری شود.

 از صابون‌های قوی،کرم‌های ضد عفونی کننده، اسپری‌های بهداشتی زنانه و پودرها خودداری کنید.

 در دوران بارداری از دوش واژینال استفاده نکنید.

 هر روز لباس زیر و جوراب شلواری را عوض کنید.

 از پوشیدن شلوارهای تنگ خودداری کنید.

 لباس زیر و جوراب شلواری تمام نخی یا نخی بپوشید.

 بیش از 30 دقیقه یا بیش از دو بار در روز در وان حمام غوطه‌ور نشوید.

عفونت ادراری در بارداری

در صورتی که در دوران بارداری بعد از آزمایش ادرار عفونت ادراری تشخیص داده شود و فرد مبتلا به التهاب مثانه (سیستیت) باشد، برای برطرف کردن عفونت، آنتی‌بیوتیک تجویز می‌شود. مصرف آنتی‌بیوتیک به مدت 7 تا 10 روز به صورت خوراکی توصیه می‌شود و احتمالا با مصرف آنتی‌بیوتیک در عرض چند روز علائم التهاب مثانه برطرف می‌شود، اما برای پاک شدن دستگاه ادراری از هر گونه باکتری، یک دوره درمان به طور کامل باید سپری شود. بعد از درمان التهاب مثانه و عفونت ادراری، مجددا از فرد آزمایش ادرار گرفته می‌شود تا مشخص شود که عفونت ادراری به طور کامل برطرف شده است یا خیر.

انجام آزمایش ادرار در دوران بارداری در فواصل معین توصیه می‌شود تا از عدم بازگشت عفونت اطمینان حاصل شود. به منظور پیشگیری از عود عفونت در دوران بارداری ممکن است آنتی‌بیوتیک برای رفع عفونت با یک دوز پایین و به طور دائم تا زمان زایمان تجویز شود.

در صورتی که فرد در دوران بارداری مبتلا به عفونت کلیه شود، باید بستری گردد و از طریق ورید، آنتی‌بیوتیک دریافت نماید و پس از درمان، مصرف آنتی‌بیوتیک تا زمان زایمان باید ادامه یابد، زیرا احتمال عود عفونت کلیه بعد از درمان وجود دارد.

بیشتربخوانید:

برای رفع عفونت مثانه چی بخورم؟

  منابع:

Urinary Tract Infections (UTI) During Pregnancy - WebMD