ستاره حمیدی؛ كارشناس ارشد روانشناسی
زن و مرد زندگی مشترک‌شان را بر پایه اعتماد و اطمینان بنا می‌کنند هیچ کس با زن و مردی که به وی اطمینان و اعتماد ندارد پیمان ازدواج نمی‌بندد پس چگونه است که برخی در زندگی مشترک اطمینان خود را از دست داده و برای آرامش و اطمینان خاطر شروع به تجسس در رفتارها و لوازم شریک زندگی می‌کنند؟
این رفتار می‌تواند علل مختلف داشته باشد به عنوان مثال الگوی رفتاری آموخته شده از والدین هنگامی که کودک در منزل شاهد این است که پدر و یا مادر برای بررسی رفتارهای طرف مقابل اقدام به بررسی و جستجو در لوازم شخصی طرف مقابل می‌کند ناخودآگاه این الگوی رفتاری در وی شکل می‌گیرد و علت دیگر ناشی از نداشتن اعتماد کافی و یا از بین رفتن اعتماد به دلایل مختلف است. متاسفانه برخی زوجین قادر به حفظ اعتماد در روابط‌شان نبوده و به مرور زمان با رفتارهای ضد و نقیض باعث ایجاد سوءتفاهم در طرف مقابل می‌شوند.
جستجو در وسایل شخصی
بدترین اتفاق برای یک فرد این است که شاهد باشد همسرش در حال جستجو در وسایل شخصی همانند کیف و یا موبایل است و یا فراتر از آن چک کردن ایمیل‌ها و هرگونه ارتباطات اجتماعی است. حال سوال اینجاست چه شخصی می‌تواند به خود اجازه دهد وارد حریم خصوصی دیگری شود حتی اگر آن شخص همسر و یا فرزندش باشد. زنان و مردانی هستند که بنا به دلایلی که برخی از آنها ذکر شد اقدام به زیر و زبرکردن وسایل شخصی شریک زندگی می‌کنند. نباید فراموش کرد زمانی که شریک زندگی، همسر خود را در این حالت ببیند نه تنها اطمینان خاطر بیشتر کسب نمی‌شود بلکه سبب از بین رفتن اعتماد و از هم گسیختن روابط زوجین می‌شود و منجر به پنهان‌کاری بیشتر می‌گردد.
بدیهی است به دنبال هر چه بگردید شواهدی در آن زمینه خواهید یافت این رفتار طی زمان وقایع ناخوشایندی در پی خواهد داشت به عنوان مثال وی کم‌کم چیزهایی را هم که با همسرش در میان می‌گذاشته را بیان نمی‌كند و تنها علتش این است که دیگر به همسر خود اعتماد کافی ندارد و احساس امنیت نمی‌کند. هنگامیکه زن و مردی در خانه خود احساس امنیت نکند و مدام نگران باشد که همسرش تمامی رفت و آمد‌ها را چک کرده و وسایل شخصی‌اش را جستجو می‌کند چگونه آرام گرفته و به شریک زندگی اعتماد کند.
شک و تردید
طبیعی است که ممکن است زن و مردی گاهی مواقع نسبت به احساس دوست داشتن یکدیگر شک و تردید داشته باشند و نگران رابطه‌شان باشند در این مواقع تجسس کردن بهترین راه نیست می‌توان مسیرهای دیگری را پیمود و علل رفتارهای ضدو نقیضی که سبب سوتفاهم شده را یافت.
رفتارهای ضد و نقیض
گاهی دریافت نکردن محبت و توجه کافی از جانب همسر سبب بروز رفتارهای ضدونقیض می‌شود و یا حتی مشغله‌های کاری آنان را از یکدیگر دور می‌کند مناسب‌ترین راه بررسی احتمالات و گفتگو با همسر در شرایطی مناسب است. البته این بدان معنا نیست که صریح وی را مورد اتهام قرار داده و به بی‌توجهی محکوم کرد. می‌توان در طی یک گفتگوی موثر علت دور شدن وی را پرسید و ابتدا ذکر گردد هدف از این گفتگو تحکیم روابط است نه توبیخ کردن. یکی دیگر از علل ایجاد شک نسبت به همسر و نشان دادن رفتارهای نامتناسب دور شدن و عدم درک متقابل زوجین است.
زمانی که زوجین وقت کافی را برای با هم بودن نداشته باشند و یا نقاط مشترکی برای گفتگو نیابند احساس می‌کنند رابطه‌شان سرد شده و برخی در این مواقع احساس می‌کنند این دوری یک منشاء بیرونی دارد به همین دلیل به رفتارهای شریک زندگی مظنون می‌شوند در صورتی که بیشتر مواقع علل این سو تفاهمات درونی بوده و کمک گرفتن از یک روانشناس متبحر و داشتن گفتگویی موثر مانع تخریب و از بین رفتن رابطه می‌شود.
