مریم کاظمی
جهان در آستانه فاجعه حتمی ایستاده است. گازهای گلخانه‌ای و گرم شدن کره زمین رفته رفته پیامدهای خود را بروز می‌دهد و دیگر حتی خوش‌بین‌ترین متخصصان هم نمی‌توانند این پیامدها را نادیده بگیرند.
اولین پیامد این وضعیت تغییرات اقلیمی است.
بخش‌های زیادی بخاطر افزایش دما و کمبود بارندگی دیگر امکان حیات را به ساکنان نخواهد داد و از سوی دیگر سیل‌های مهلک هستی بقیه نقاط را به مخاطره خواهد انداخت.
در حقیقت اگر بشر به خود نیاید و چاره‌ای نیندیشد روزگاری نه چندان دور کره زمین دیگر محل مناسبی برای ادامه زندگی انسان‌ها نخواهد بود.
نزدیک به دو دهه است که میزان متوسط بارندگی در کشور کاهش یافته و ما بجای صرفه‌جویی و تغییرشرایط زندگی‌مان متناسب با کاهش میزان بارندگی بر منابع دیگری شبیخون زدیم، به دلیل همین سهل انگاری و عدم مدیریت، ذخایر زیرزمینی آب برباد رفت و امروز با مصیبت خشکسالی مهلک روبرو هستیم و همچنان مصرف آب افزایش می‌یابد و درخت‌های بیشتری نیز قطع می‌شود.
یکی از زمین‌شناسان که استاد یکی از دانشگاه‌های انگلیس است در تحقیقی مدعی شد که در شهر یزد از ذخایر آبی استفاده می‌شود که در دوره عصر یخبندان شکل گرفته است.
این یعنی فاجعه براساس بعضی برآوردها در پی یک خشکسالی دو دهه که عوارض‌اش را برشمردیم وارد مرحله خشکسالی سه دهه‌ای حاد خواهیم شد و اگر این مسئله را شوخی بگیریم کل تمدن ایرانی در معرض یک بحران خیلی جدی قرار خواهد گرفت.
آیا باید تسلیم این شرایط بشویم و خود را ناگزیر به تقدیر مهلک بسپاریم؟ وضعیت خشکسالی حاد است ولی در را به روی راه حل نمی‌بندد.
اگر بخواهیم با تدبیر و قناعت می‌توانیم سربلند این سه دهه را پشت سربگذاریم.
وقت آن است اتاق فکری تشکیل شود و در نوع کشاورزی، دامداری وصنعت یک انقلاب تمام عیار ایجاد کنیم که با حداکثر بازدهی به آب و برق کمتر نیاز داشته باشند.
باید با آبیاری قطره‌ای از مقدار کمتر آب محصول بیشتری بدست آوریم و در این مورد تنوع اقلیمی‌مان خیلی می‌تواند کمک کند.
باید از سد‌سازی که میزان هدر رفت‌شان بخاطر تابش مستقیم زیاد است به سمت آب خیزداری حرکت کنیم که هم مشکل ذخایر زیرزمینی را حل می‌کند و هم از هدر رفت آب جلوگیری می‌کند.
از سوی دیگر با کامل کردن شبکه فاضلاب در همه شهرها و روستاها به بازیافت مجدد آب کمک کنیم و آنرا در اختیار کشاورزی و صنایع قرار دهیم.
همچنین کودکان باید از همان دوران یاد بگیرند تا در مصرف آب بسیار خسیس باشند و از هدر دادن حتی یک قطره‌اش خودداری کنند.
