در تشبیه زیبای كریمه فوق، زن و شوهر را به منزله لباس برای یكدیگر معرفی كرده است، در این تشبیه خصوصیاتی در لباس و جهات كاربردی آن دیده می‌شود كه باید آنها در رابطه زناشویی تبلور یابد و به عبارتی دیگر وجه شبه لازم است در مشبّه كاملاً پیدا و روشن گردد تا زیبایی‌ها و فوائد موجود در مشبّه به او انتقال یابد. حال به بخشی از آن ویژگی‌ها اشاره نمی‌نماییم.
1- همانطوری كه لباس مقداری از پستی‌ها و بلندی‌های بدن را می‌پوشاند و به آن ساتر گفته می‌شود لازم است زن و شوهر بر معایب دیگر پوشش نهند كه در این صورت زیبایی‌ها جلوه می‌كند و آبروی یكدیگر را حفظ می‌نمایند.
2- رابطه انسان با لباس خویش تنگاتنگ و مماس است و بیگانه در آن راه نمی‌یابد همانطور لازم است زن و شوهر طوری به یكدیگر نزدیك باشند كه بیگانگان هرگز تصور نزدیك شدن را نكنند.
3- لباس‌ها در فصول مختلف گرما و سرما متفاوت است و چه بسا اوضاع و احوال گوناگون منطقه سبب شود گاهی لباس تیره و گاهی لباس روشن بپوشد تا بدن انسان بهره لازم را ببرد. حال انعطاف‌پذیری زن و شوهر باید طوری باشد كه در حالات گوناگون همانند فقر، غنا، شادی، حزن و گرفتاری‌های مختلف یكدیگر را درك كنند و به همان تناسب رفتار خویش را نسبت به یكدیگر تغییر دهند.
4- لباس هر كسی در محل كار و جایی كه با دیگران سر كار دارد با آنچه در داخل منزل می‌پوشد متفاوت است پس رفتار مرد و زن با یكدیگر با برخورد آنها با دیگر افراد در خارج و یا داخل منزل باید متفاوت باشد. بسیاری از هیبت‌ها و قیافه‌ها برای بیرون خوب است اما داخل منزل باید با بی‌آلایشی كامل و تواضع لازم برخوردار نمایند.
5- لباس بدن آدمی را از آفات و آلودگی‌ها حفظ می‌كند، زن و شوهر نسبت به یكدیگر باید همین‌گونه باشند و در جای خود به كانون خانوادگی گرما و لذت و شیرینی ببخشند و اسرار یكدیگر را در برابر بیگانگان برملا ننمایند.
6- تعبیر قرآن به گونه‌ای است كه همان وظایفی را كه زن نسبت به شوهر خویش دارد همانند آن را نیز مرد بر عهده دارد و لازم است مراعات كند.
7- لباس را هر انسانی برای خویش انتخاب می‌كند پس زن در انتخاب شوهر و شوهر در انتخاب همسر آزاد است و ازدواج‌های اجباری و قبیله‌ای كه به صورت معامله انجام می‌گیرد هرگز اسلام آن را نمی‌پسندد بلكه دو طرف باید یكدیگر را بپسندند زیرا هر دو برای هم لباس خواهند بود.
8- اشخاص در انتخاب لباس چیزی را می‌پسندند كه از جهت اندازه عرض و طول و رنگ و غیره مناسب با حال آنها باشد، مسلم در اسلام بحث ازدواج با هم كفو همین نكات ارزنده را در بردارد راستی اگر نگاهی به روایات و احادیث اخلاقی باب نكاح و ازدواج بكنیم در می‌یابیم كه جمله؛ هُنَّ لِباسٌ لَكُمْ وَ أنْتُمْ لِباسٌ لَهُنَّ؛ چه مفاهیم عمیق و ژرفی را در بردارد.
حال به دو نمونه از حالات زندگی امیر مومنان(ع) و فاطمه (سلام‌الله علیها) توجه فرمایید:
الف) غمخوار زندگی (رافت دو طرفه)
قال علی (علیه‌السلام): فَوَاللهِ ما أغْضَبْتُها وَلا أكْرهْتُها عَلی أمْرِ حَتَّی قَبَضَهَا اللهُ- عَزَّ وَ جَلَّ- إلَیهِ وَلا أغْضَبَتْنِی وَلا عَصَتْ لِی أمْراً، وَلَقَدْ كُنْتُ أنْظُرُ إلَیها فَتَنْكَشِفَ عَنِّی الهُمُومَ وَ الأحْزانَ؛ علی(ع) فرمود: به خدا سوگند هیچ‌گاه فاطمه(س) را به خشم نیاوردم و او را بر كاری كه میل نداشت وادار نكردم تا زمانی كه خداوند او را به نزد خود برد و او نیز هیچ‌گاه مرا به خشم نیاورد و از فرمان من سرپیچی نكرد و هرگاه به او نگاه می‌كردم نگرانی‌ها و غم‌هایم زدوده می‌شد.(30)
ب) همسر و همراه
سَمِعْتُ أبَا عَبْدِاللهِ(ع) یقَولُ: كَانَ عَلِی(ع) یسْتَقِی وَ یحْتَطِبُ وَ كَانَتْ فَاطِمَهُ(ع) تَطْحَنُ وَ تَعْحِنُ وَ تَخْیزُ وَ تَرْقَعُ؛ امام صادق(ع) فرمود: در اداره امور خانه علی (علیه‌السلام) آب و هیزم تهیه می‌كرد و فاطمه (علیها‌السلام) گندم آرد می‌كرد و خمیر می‌نمود و نان می‌پخت و لباس‌های كهنه را وصله می‌زد.(31)
برای خواندن بخش اول- خانواده از دیدگاه قرآن و اهل بیت(ع)- اینجا کلیک کنید.
برای خواندن بخش دوم- خانواده از دیدگاه قرآن و اهل بیت(ع)- اینجا کلیک کنید.
برای خواندن بخش سوم- خانواده از دیدگاه قرآن و اهل بیت(ع)- اینجا کلیک کنید.
برای خواندن بخش چهارم- خانواده از دیدگاه قرآن و اهل بیت(ع)- اینجا کلیک کنید.
