علاوه بر این، اثرات همافزایی بین فیبر محلول و نامحلول موجود در سیب از دیگر علل كاهش دهنده چربی خون توسط این میوه بوده و این فرضیه در مطالعات حیوانی و انسانی به اثبات رسیده است.
تركیبات پلی فنولیک یا پلی فنلها فیتوكمیكالهای پلی هیدروكسیلات هستند و دارای دو گروه اصلی فلاونوئیدها و اسیدهای فنولیک میباشند. مهمترین فلاونوئیدهای موجود در میوه سیب كه بیشتر در پوست وجود دارند فلاونولها (گلیكوزیدهای كوآرستین)، فلاوانولها (كاتچین، اپی كاتچین وپروسیانیدینها)، دی هیدروكالكونها (فلوریدزین) و آنتوسیانینها (گلیكوزیدهای سیانیدین) میباشند. در مطالعات انجامشده اثرات مثبت تركیبات پلی فنولیک (فلاونوئید و اسید فنولیک) در متابولیسم و كاهش سطح چربیها به اثبات رسیده است.
این مطالعات نشان داده اند سیب به دلیل داشتن فیبر، فلاونوئید و پلی فنل موجب كاهش تریگلیسیرید، كلسترول، و افزایش پئب میشود.
اثرات آنتی اكسیدانی سیب
اخیراً توجه زیادی به نقش سیستم آنتیاكسیدانی بدن در برابر استرس اكسیداتیو شده است. آنتیاكسیدانهای موجود در گیاهان، نقش مهمی در دفاع آنتی اكسیدانی بر علیه آسیبهای اكسیداتیو دارند و عملكردهای بیولوژیک سلولها را محافظت میکنند.
ایجاد تعادل بین اكسیدانها و آنتیاكسیدانها شرایط فیزیولوژیک مطلوبی را در بدن ایجاد میكند. افزایش تولید اكسیدانها میتواند منجر به عدم تعادل شده و سبب استرس اكسیداتیو و تولید رادیكال آزاد شود.
رادیكالهای آزاد سبب تخریب اكسیداتیو بیومولكولهایی از قبیل لیپیدها، پروتئینها و اسیدهای نوكلئیک می شوند. افزایش دریافت میوه و سبزی به عنوان منابع مهم آنتیاكسیدانهای محلول در آب و چربی میتواند سبب شكسته شدن زنجیره رادیكال آزاد و شلاته كردن یونهای فلزی شود.
سیب دارای فیتوكمیكالهایی مانندكوآرستین، كاتچین، فلوریدزین و اسید كلروژنیک است كه همگی آنتی اكسیدانهای بسیار قوی بوده و میتوانند مالون دی آلدئید و سایر شاخصهای اكسیداسیون پئپ را كه از فاكتورهای مهم پیشرفت بیماریهای قلبی‑عروقی میباشند، كاهش دهند.
در محیط خارج بدن (رزژخس ذخ) مصرف سیب كامل، پوست سیب و سیب بدون پوست به ترتیب ۳۴ درصد، ۳۸ درصد و ۲۱ درصد اكسیداسیون پئپ را كاهش داده است. اسیدكلروژنیک (آنتی اكسیدان موجود در سیب) عمدهترین اسید فنولیک سیب میباشد. در ۱۰۰ گرم سیب تازه محتوای كل تركیبات فنولیک ۳۷۵-۱۱۰ میلیگرم است. سیب پراكسیداسیون لیپوپروتئینهای آتروژن را كاهش میدهد.
اگرچه مقدار آنتیاكسیدانهای محلول در چربی موجود در سیب از جمله توكوفرولها پایین است، اما مقادیر قابل توجهی ویتامین و تركیبات فنولیک (كاتچین، اسیدهای فنولیک، كوآرستین، وفلورتین) دارد كه دارای اثرات حفاظتی میباشند. در میوه كامل، فیبر و تركیبات فنولیک اثرات همافزایی بسیاری با یكدیگر دارند.
در پوست سیب بسته به نوع واریته آن دو تا شش برابر تركیبات فنولیک، دو تا سه برابر فلاونوئید و دو تا شش برابر فعالیت آنتی اكسیدانی بیشتری نسبت به سیب بدون پوست وجود دارد؛ لذا سیب كامل همراه با پوست در پایین آوردن چربی خون موثرتر است.
مكانیسم
سیب كامل از طریق مكانیسمهای زیر چربی خون را كاهش میدهد.
۱– فعالیت آنزیمهای سوزاننده چربی را در كبد افزایش میدهد.
۲– اكسیداسیون آسیل كوآنزیم ا را بالا می برد.
۳– با فعال كردن آنزیم ۷-هیدروكسیلاز تبدیل كلسترول كبد به اسیدهای صفراوی را افزایش میدهد.
۴– بیان ژنهای سازنده چربی در كبد را كم میكند و در نتیجه فعالیت آنزیمهای سازنده اسید چرب را كاهش میدهد.
۵– فعالیت آنزیم هیدروكسی متیل گلوتاریل كوآنزیما یا آنزیم تنظیم كننده ساخت كلسترول را كاهش میدهد.
۶– متابولیسم لیپید را بالا میبرد.
۷– با اتصال به كلسترول و اسیدهای صفراوی جریان انتروهپاتیک آنها را كاهش و دفع مدفوعی را افزایش میدهد.
۸– از تخمیر فیبر، استات، پروپیونات و بوتیرات تولید میشود و مطابق با مطالعات، پروپیونات میتواند كلسترول خون را كاهش دهد.
نتایج
۱– تركیبات فیبر، فلاونوئید و پلی فنل مسئول اثرات هیپولیپیدمیک سیب میباشند.
۲– سیب دفع مدفوعی استرولهای خنثی راافزایش میدهد و از این طریق سبب كاهش جذب كلسترول میشود.
۳– مصرف سیب باعث افزایش دفع ادراری مالودن دی آلدئید میشود و این از ویژگیهای آنتی اكسیدانی سیب است.
در نتیجه
مصرف سه عدد سیب در روز در كنار رعایت نكات تغذیهای در مورد مصرف سایر مواد غذایی، طی چند هفته تاٴثیرات مطلوبی بر شاخصهای چربی پلاسما خواهد گذاشت.
برای خواندن بخش اول- راز سلامتی در درون سیب- اینجا کلیک کنید.