زندگی آنلاین؛ مجله اینترنتی سبک زندگی

حدیثه خسروی : کارشناس ارشد ؛ علوم بهداشتی در تغذیه

تحریریه زندگی آنلاین : دریافت بیش از حد مواد غذایی باعث تجمع چربی اضافی در بدن می‎شود، تعادل کالری روزانه معمولاً به میزان تناسب کالری دریافتی و کالری سوزانده شده بستگی دارد. اگر کالری دریافتی بیشتر از میزان خروجی آن باشد، قطعاً به صورت چربی در بدن ذخیره می‎شود. کالری اضافی دریافتی از طریق کربوهیدرات و چربی در مقایسه با پروتئین بیشتر در افزایش ذخیره چربی بدن نقش دارد. برای پیشگیری از تجمع چربی اضافی در بدن به جای استفاده بیش از حد از منابع نشاسته‎ای، شیرینی‎جات، قندهای ساده و چربی‎ها بهتر است از منابع پروتئینی بدون چربی و سبزیجات بیشتر استفاده کنید.

 بیشتربخوانید:

ترفندهایی برای لاغری سریع وبالا بردن سوخت و ساز بدن

اختلال هورمون‎های تنظیم‎کننده اشتها

از طرف دیگر دریافت بیش از حد غذا باعث اختلال در عملکرد هورمون‎های مؤثر در تنظیم اشتها می‎شود. دو هورمون اصلی بر تنظیم گرسنگی تأثیر می‎گذارند، گرلین که اشتها را تحریک می‎کند و لپتین که اشتها را سرکوب می‎کند.

 وقتی برای مدتی غذا نخورده‎اید، سطح گرلین افزایش می‎یابد. پس از خوردن غذا، سطح لپتین باعث القای احساس سیری می‎شود. ممکن است پرخوری این تعادل را مختل کند. دریافت غذاهای سرشار از چربی، نمک یا قند باعث ترشح هورمون‎هایی مانند دوپامین می‎شود که مراکز لذت را در مغز شما فعال می‎کند. با گذشت زمان، بدن شما ممکن است این حس لذت را با غذاهای خاصی مرتبط کند که چربی و کالری بالایی دارند.

این فرآیند ممکن است در نهایت فرایند گرسنگی را نادیده بگیرد و شما را تشویق به مصرف غذاهای پرکالری کند. اختلال در این فرایند منجر به بروز چرخه دائمی پرخوری می‎شود.

 در نتیجه پرخوری ممکن است بر هورمون‎های تنظیم‎کننده اشتها تأثیر بگذارد و تشخیص زمان واقعی گرسنگی را دشوار کند.

 بیشتربخوانید:

لاغری آسان با رژیم لاغری وایکینگی

با این رژیم غذایی1 ماهه 3 کیلو لاغر شوید

سندرم متابولیک

چاقی که به دنبال دریافت مواد غذایی پرکالری رخ می‎دهد، می‎تواند زمینه‎ساز ابتلا به بیماری‎های قلبی عروقی، دیابت و سندرم متابولیک شود.

شاخص‎های سندرم متابولیک شامل سطوح بالای چربی خون، فشار خون بالا، مقاومت به انسولین و التهاب است. مقاومت به انسولین که ارتباط نزدیکی با پرخوری مزمن دارد، زمانی ایجاد می‎شود که توانایی هورمون انسولین برای متابولیزه کردن قند کاهش می‎یابد و در نتیجه قند مازاد در خون تجمع پیدا می‎کند  و به مرور زمان باعث بروز دیابت نوع دو می‎شود.

اختلالات مغزی

از سوی دیگر برخی از مطالعات نشان می‎دهند که پرخوری مزمن با خطر اختلالات مغزی در سنین بالاتر مرتبط است، البته لازم به ذکر است خوردن چربی‎های سالم مانند آووکادو، مغز‎های خام، ماهی چرب و روغن زیتون ممکن است به جلوگیری از زوال ذهنی کمک کند.

تهوع، استفراغ و مشکلات گوارشی

به دنبال دریافت وعده غذایی با حجم زیاد و پرخوری، ظرفیت معده پر می‎شود. در نتیجه حالت تهوع و سوء‎هاضمه تشدید می‎شود. در موارد شدید، حالت تهوع ممکن است باعث استفراغ شودکه باعث کاهش فشار حاد معده می‎شود. علاوه بر عوارض طولانی‎مدت پرخوری بر سلامت فرد دریافت بیش از حد خوراکی و مواد غذایی خصوصاً در دوران تعطیلات باعث ایجاد عادات غذایی نامطلوب می‎شود و از سوی دیگر سلامت دستگاه گوارش را تهدید می‌کند. دستگاه گوارش با مغز، به ویژه هیپوتالاموس مرتبط است تا سیگنال‎های گرسنگی و سیری را ارسال کند. معده و روده هورمون‌هایی ترشح می‌کنند که با سلول‌های عصبی هیپوتالاموس تعامل ایجاد می‌کنند تا احساس گرسنگی یا سیری را برانگیزند. همان‎طور که گفته شد دریافت بیش از حد در فرایند ترشح این هورمون‎ها (گرلین و لپتین) تداخل ایجاد می‎کند و فرایند تنظیمی آنها را به هم می‎ریزد. از طرف دیگر پرخوری ممکن است سیستم گوارش شما را تحت فشار قرار دهد و باعث ایجاد گاز و نفخ شود. وعده‎های‎های غذایی حجیم و پرخوری، مدت زمان بیشتری برای هضم نیاز دارند و زمان بیشتری در دستگاه گوارش می‎مانند در نتیجه باعث ایجاد عوارض ناخوشایندی می‎شوند. معمولاً غذاهای تند، چرب و نوشیدنی‎های گازدار باعث نفخ و ناراحتی‎های گوارشی می‎شوند علاوه بر آن تند غذا خوردن در تشدید نفخ بی‌تأثیر نیست. پس آرام غذا خوردن و مصرف مایعات بعد از صرف غذا در کنترل نفخ و گاز مؤثر است. پرخوری سبب برگشت اسید معده به مری و ایجاد حس ناخوشایند سوزش و ترش کردن می‎شود اغلب غذاهای چرب (غذاهای سرخ شده، پیتزا، غذاهای پنیری و سس تند) منجر به سوزش سر دل می‎شود.

از چه طریقی دریافت غذایی خود را کنترل و از پرخوری اجتناب کنیم؟

هنگام غذا خوردن به غذا توجه کافی داشته باشید. آهسته غذا بخورید و تا جایی که می‎توانید غذای خود را بجوید تا آسان‎تر هضم شود. غذاهای غنی از فیبر بخورید، زیرا به شما کمک می‎کند برای مدت طولانی‎تری احساس سیری کنید. یک رژیم غذایی غنی از پروتئین مصرف کنید تا سطح هورمون گرلین تنظیم‎کننده گرسنگی را کاهش دهد.