ایرنا به نقل از از پایگاه اینترنتی ساینس الرت نوشت: ورزش کردن برای تمام افراد مفید است اما روی همه به یک شیوه تاثیر ندارد. برخی ممکن است بر اثر ورزش کردن از افزایش سطح استقامت بدنی و برخی دیگر از سطوح بهتر کنترل قند خون برخوردار شوند. اکنون محققان تصور می کنند که یکی از دلایل این موضوع وجود ۱۰۲ پروتئین در بدن است.
در مطالعه جدید، ۶۵۴ بزرگسال که بیشتر شیوه زندگی نشسته داشتند تحت یک برنامه ورزشی ۲۰ هفته ای قرار گرفتند. محققان سطوح حدود پنج هزار پروتئین مختلف را در خون این افراد تجزیه و تحلیل کردند.
محققان در این مطالعه موفق به شناسایی صدها پروتئینی شدند که با «قابلیت آموزش پذیری» یا «نحوه واکنش فرد نسبت به تمرینات ورزشی» ارتباط داشت؛ این یافته می تواند به طراحی رژیم های ورزشی شخصی شده‌تر و موثرتر منجر شود و به کارشناسان در مبارزه با بیماری ها کمک کند.
بیشتر بخوانید:
14نکته تغذیه‌ای برای بهبودیافتگان کرونا
کمبود پروتئین در بدن چه علائمی دارد؟
روبرت گرزستن رییس بخش قلب و عروق مرکز پزشکی دیاکونس (Deaconess) می گوید درحالی که همه افراد از ورزش کردن منفعت می برند اما تنوع واکنش های میان دو فرد تحت یک رژیم ورزشی مشابه اندازه کافی چشمگیر است.
وی افزود: تا این تاریخ هیچ جنبه ای از پروفایل بالینی یک فرد به ما اجازه نمی دهد که پیش بینی کنیم چه کسی بر اثر انجام تمرینات ورزشی از حداکثر «میزان اکسیژن مصرفی» یا VO۲max بهره مند می شود.
«VO۲ max» که گاه با عنوان «میزان اکسیژن مصرفی» یا «حداکثر ظرفیت هوازی» هم شناخته می‌شود به طور خلاصه به مقدار اکسیژنی گفته می شود که هنگام بیشترین تلاش در یک فعالیت مصرف می شود. این فاکتور معمولا برای آزمایش استقامت هوازی یا تناسب قلب و عروق ورزشکاران، چه در حین ورزش و چه پس از پایان یک تمرین ورزشی کاربرد دارد. مقدار بالاتر این فاکتور نشان از آمادگی بدنی بیشتر برای ورزش های هوازی، انرژی بیشتر و سلامت بدنی بهتر دارد.
بیشتر بخوانید:
10دلیل مهم برای مصرف روزانه پروتئین
بهترین پروتئین های گیاهی جایگزین گوشت را بشناسید!
VO۲ max می‌تواند میزان تناسب قلب و تنفس شما را مشخص کند و نشان دهد که تا چه مدت می توان با یک شدت مشخص، به ورزش کردن، ادامه داد. این مطالعه نشان داد که در مجموع ۱۴۷ پروتئین با VO۲ max مرتبط بودند.
محققان همچنین پس از اتمام این برنامه ورزشی موفق به شناسایی ۱۰۲ پروتئین شدند که با تغییر در VO۲ max مرتبط بود. سپس این پروتئین ها به صورت نمره ارزیابی شدند تا میزان تغییری که تمرینات ورزشی در VO۲max ایجاد می کند، پیش بینی شود.
پژوهشگران با استفاده از این نمره توانستند افرادی که سطح VO۲max آنها در نتیجه ورزش های استقامتی افزایش قابل ملاحظه ای نمی یافت را شناسایی کنند؛ اطلاعاتی که در زمینه تلاش برای تناسب اندام مهم هستند.
اگرچه بعید به نظر می رسد که به زودی بتوانیم یک قرص ورزشی دریافت کنیم اما این یافته بینش های مهمی در زمینه نحوه واکنش بدن انسان به فعالیت بدنی ارایه می دهد.
همچنین از این اطلاعات در آینده می توان برای طراحی برنامه های ورزشی شخصی شده تر و موثرتر استفاده کرد. این اولین مطالعه ای است که ارتباط میان این پروتیین ها و VO۲max را با این جزییات بررسی می کند.
مشروح این تحقیق در مجله Nature Metabolism منتشر شده است.
