د‌کتر سید‌ضیاءالدین مظهری : متخصص تغذیه و رژیم درمانی - نائب‌رئیس انجمن علمی پیشگیری و د‌رمان چاقی
تحریریه زندگی آنلاین : در چهاردهم ژانویه 2018 در ارزیابی معایب و محاسن رژیم‌های کتوژنیک مختلف از جمله رژیم اتکینز بازنگری شده نمایان گردید امتیاز کاهش سریع وزن و سایز در شش ماهه دوم ادامه رژیم هیچ تفاوتی با سایر رژیم‌های کاهنده وزن از بعد میزان کاهش وزن نداشته و اصولاً بکارگیری طولانی‌مدت این روش کاهش وزن به دلایل عوارض جانبی متعدد و مختلفی که زمینه‌سازی می‌نماید توصیه نمی‌شود، ولی کاربرد رژیم‌های کتوژنیک و یا اتکینز تجدید نظر شده، دست‌آوردهای قابل‌توجه و شفابخشی را در کاهش دفعات حمله‌های اپی‌لپسی یا غش در این بیماران به اثبات رسانیده، به‌طوری که در 32 درصد بیماران صرعی با رژیم‌های کتوژنیک و در 29 درصد آنها با رژیم اتکینز تجدید نظر شده، دفعات حمله‌های صرعی تا 50 درصد کاهش پیدا نموده و 9 درصد مبتلایان استفاده کننده از این رژیم‌ها، تا 90 درصد کاهش حملات صرعی را نمایان ساخته‌اند.
بیشتربخوانید:
رژیم کتوژنیک چیست؟
رژیم‌های سرشار از پروتئین، امید به زندگی را کاهش و سرعت پیری زودرس را افزون‌تر می‌نمایند
از آغاز دهه دوم سال دو هزار به بعد نتایج به‌دست آمده از پژوهش‌های دانشمندان در سطوح مختلف دنیا تقریباً به نتایج مشابهی رسیده‌اند که هر چه درصد پروتئین‌های مصرفی روزانه افزون‌تر گردد، از طول عمر کاسته شده و سرعت و شدت پیری افزون‌تر می‌شود. بسیار جالب توجه می‌باشد که این موضوع برای اولین بار از طرف یک محقق روند پیری به‌نام والتر لونگو Valter Longo، رئیس انستیتو طول عمر دانشگاه کالیفرنیا مطرح گردیده است.
این پژوهشگر در گزارش‌های خود اعلام داشته که بررسی‌های تیم‌شان را از میکروارگانیسم‌ها آغاز نموده و سپس به راته‌ها و حیوانات آزمایشگاهی و نهایتاً به انسان‌های داوطلب گسترش داده‌اند. در این مطالعه، نقش و اثر میزان و نوع پروتئین‌های مصرفی را بر روی 6400 انسان که در فاصله سنی 50-65 سالگی بودند با یک برنامه غذایی حاوی 20 درصد پروتئین با گروه دیگری مقایسه کردند که میزان پروتئین دریافتی آنها تا ده درصد بیشتر نبوده. در منابع به‌دست آمده، افزایش ریسک مرگ و میر در گروه بیست درصد پروتئین حیوانی کاملاً قابل اثبات بوده است.
موضوع بسیار جالب دیگری را نیز این تیم اعلام نموده و نشان دادند که افزایش میزان درصد پروتئین دریافتی روزانه، شانس ابتلا به سرطان را نیز افزون‌تر می‌نماید.
والتر لونگو در جهت اثبات این فرضیه با گروه همکاران خود تعداد بیست هزار سلول سرطانی را در پستان راته‌های ماده کاشته و با تقسیم‌بندی‌های تصادفی آنها را در برنامه‌های تغذیه گوناگون قرار داده و مشاهده نمودند که بعد از 18 روز تغذیه با میزان سرشار از پروتئین، تمامی راته‌های این گروه به تومورهای سرطانی مبتلا گردیده بودند، ولی در گروه‌های تغذیه شده با درصد پروتئین‌های کمتر تومورهای سرطانی تشکیل نشده بودند.
گرچه قبلاً در پستان این گروه از راته‌های ماده تعداد بیست‌هزار سلول سرطانی شده کاشته شده بود، ولی با تغذیه کم پروتئین، این سلول‌ها فرصت رشد و تشکیل تومور را پیدا نکرده بودند. حال با مددگیری از حافظه طولانی‌مدت خود این سه درشت مغذی تأمین‌کننده انرژی یعنی کربوهیدرات‌ها، چربی‌ها و پروتئین‌ها را از بعد وظایف دیگری که عهده‌دار می‌باشند مقایسه کنیم؛ پروتئین‌ها نقش، اثر و وظایف خاصی را عهده‌دار می‌باشند.
بیشتربخوانید:
رژیم سرکه سیب؛ در عرض یک هفته خوش اندام شوید
ملکول‌های پروتئینی با اسید آمینه‌های ضروری و غیر ضروری خود، سنگ بنای کلیه سلول‌ها، بافت‌ها و ارگان‌های ساخته شده از این بافت‌های اختصاصی را تشکیل می‌دهند.
پروتئین‌ها نه تنها اساس و بنیاد ساختاری را تشکیل می‌دهند، بلکه وجودشان برای رشد و بلوغ تمامی سلول‌های میلیاردی بدن لازم بوده و کانون ثبت وقایع درون ساختاری و تشکیلاتی در هر سلولی به‌عهده پروتئین‌ها است. میزان رشد، زمان بلوغ و تقسیم سلول‌های مادر به سلول‌های دختر را تعیین می‌نماید. به‌طور کلی امکان رشد یا عدم رشد سلول‌ها در قالب ترکیبی به‌نام Mechanistic Target of Rapamycin
(m TOR) در تمامی سلول‌های بدن استقرار یافته و نظارت مستقیم در مواد غذایی مصرفی انرژی تولیدی را عهده‌دار می‌باشد. اگر تولید و توزیع انرژی در هر سلولی به‌طور کامل تأمین گردد، m TOR به سلول اجازه رشد و بزرگ شدن را صادر می‌کند، مثل بافت‌های عضلات، البته خود m TOR برای توانمندی حمایتی و هدایتی خود نیازمند پروتئین می‌باشد.
