دکتر سید ضیاء‌الدین مظهری؛ متخصص تغذیه
غذاهای حاوی نمك افزوده شده
تعداد زیادی از غذاهای فرایندشده، حاوی نمك می‌باشند. رایج‌ترین آنها در زیر آمده‌اند:
* غلات صبحانه
* نان‌ها، به ویژه انواع معطر
* بیسكویت‌ها، همه نوع شیرین و شور
* پنیرهای سخت، مانند چدار، پارمیسان و گودا
* پنیرهای نرم، كه برخلاف انتظار، برخی از انواع تولید شده آنها ممكن است میزان بالایی نمك داشته باشند.
* چیپس‌ها، بیسكویت‌های پنیردار، كلوچه‌ها، كیك‌ها و مغزهای شور
* ساندویچ‌ها؛ ممكن است تعیین میزان نمك ساندویچ‌ها مشكل باشد؛ زیرا معمولاً در برچسب روی آنها، جزئیات تمام مواد غذایی به كار رفته، بیان نمی‌شود.
اما شما همیشه میزان نمك ساندویچ‌ها را بالا فرض نمایید.
* سوپ‌ها (كنسرو و یا منجمد شده)
* تمام ماهی‌های دودی شده و گوشت‌های نمك سود
* غذاهای حاضری مانند غذاهای حاوی گوشت و سبزی‌ها
* پیتزاها
* هر نوع برگر گوشت یا سبزی
* سوسیس و كالباس
* سبزی‌های كنسروی
* سس‌های سالاد
* سس‌ها، از جمله سس گوجه‌فرنگی و سویاسس
* كیك‌ها و دسرهای تجاری
* برخی نوشیدنی‌ها
برچسب‌های تغذیه‌ای
بهتر است افراد به جای مصرف غذاهای حاضری، از غذاهای خانگی استفاده كنند.
باتوجه به قوانین موجود، تولید كنندگان باید مواد موجود در محصولات را بر روی بسته‌بندی آنها فهرست نمایند؛ به این ترتیب كه، ماده‌ای كه در آن محصولات بیشتر به كار رفته است در ابتدای فهرست، و ماده‌ای كه در كمترین مقدار در محصول وجود دارد، انتهای فهرست آورده شود.
متأسفانه تولید كنندگان، مقدار دقیق هر ماده را در غذا مشخص نمی‌كنند.
تازه این مقررات نیز تنها مربوط به مواد غذایی عمده در غذاها می‌باشد؛ نه طعم دهنده‌هایی مانند نمك!
همچنین قانونی به نام قانون 25 درصد در مورد مواد غذایی مركب وجود دارد و این بدان معناست كه اگر هر جزء از غذا، كمتر از 25 درصد از كل غذا را شامل شود (مانند سسِ سالادِ ساندویچ)، نیازی نیست كه تولید كنندگان، اجزاء تشكیل دهنده آن قسمت را ذكر كنند.
به عبارت دیگر، نمی‌توان از روی برچسب متوجه شد كه در سس، نمك وجود دارد یا نه.
برای تعیین میزان نمك دریافتی، باید محتوای سدیم را در عدد 2/5 ضرب كرد.
دلیل اینكه چرا در جداول برچسب‌های غذایی به جای نمك، سدیم نوشته می‌شود این است كه گرچه سدیم به عنوان تركیبی فعال است كه در بالا بردن فشار خون مؤثر می‌باشد؛ اما اغلب خریداران مواد غذایی، به اشتباه مقدار سدیم را همان میزان نمك در نظر می‌گیرند و در نتیجه تصور می‌كنند كه آن ماده غذایی نمك كمی دارد.
امروزه بیشتر مصرف كنندگان اصرار دارند كه در برچسب‌های غذایی، میزان نمك نیز قید گردد تا فهم آن آسان‌تر شود.
بسیاری از برچسب‌ها نیز جداول كوچكی برای اطلاعات تغذیه‌ای دارند كه در آن مقدار سدیم ذكر نشده است.
بنابراین، اگر رژیم كم‌نمك شدیدی دارید، از هرگونه غذای حاضری كه جزئیاتی در مورد محتوای نمك (سدیم) ندارد بپرهیزید.
در نظر داشته باشید كه هر جزء از ماده غذایی كه شامل كلمه «سدیم» باشد (مانند بی‌كربنات سدیم) حاوی سدیم است.
حتی در مواردی كه احتمال وجود آن كمتر است (مثل نوشیدنی‌های شیرین گازدار) و یا هنگامی كه فقط در مقادیر اندكی وجود داشته باشد.
