عظیمه ایزدی زير نظر: دکتر محمدرضا وفا متخصص تغذيه
تصور غلط
مصرف آنتیاکسیدانهای متعدد یک بار در روز برای سلامت مطلوب و یا پیشگیری از بیماریها کافی میباشد.
واقعیت: این باور ممکن است درست نباشد. اگر مولتیویتامینهای حاوی آنتیاکسیدانها در صبح مصرف شود، نیمی از آنها از بدن تا شب، و نیمی دیگر تا صبح روز بعد دفع میشود. این امر نوسان بالایی از سطوح آنتیاکسیدانها در بدن ایجاد میکند. سلولهای بدن به مقدار وجود آنتیاکسیدانها در بدن بسیار حساس هستند. آنها تمام وقت در تلاش برای تعدیل فعالیت ژنتیکی جهت حفظ عملکرد سلولی میباشند، که این فعالیت استرس زیادی برای آنها دارد. با این حال، مصرف ریزمغذیهای آنتیاکسیدان به صورت خوراکی دو بار در روز (صبح و شب) یک سطح ثابتتری از این مواد مغذی را در بدن ایجاد میکند.
تصور غلط
یک رژیم غذایی متعادل، برای حفظ سلامتی مطلوب و پیشگیری از بیماریها کافی است.
واقعیت: واژه یک رژیم غذایی متعادل، بسیار عمومی است. یک رژیم غذایی متعادل، به تنهایی، ممکن است برای حفظ سلامتی و پیشگیری از بیماریها کافی نباشد. تمام مواد غذایی که ما بهطور روزانه میخوریم، حاوی هم مواد سمی و هم محافظتی میباشند. به منظور به حداکثر رساندن مصرف مواد محافظ، مکملهای ریزمغذیها از جمله آنتیاکسیدانها (زیرنظر متخصص تغذیه)، مهم میباشد.
تصور غلط
مواد مغذی آب میوهها و آب سبزی منجمد و یا آبمیوه و آب سبزیجات مکمل شده با آنتیاکسیدانها، با نگهداری در یخچال، حفظ میشوند.
واقعیت: آبمیوه یا سبزی منجمد شده ممکن است برخی آنتیاکسیدانها را برای بدن فراهم کند. با اینحال، وقتی که آنها را در یک مکان سرد ذخیره کنیم و یا در معرض نور و یا هوا قرار دهیم، آنتیاکسیدانها بهویژه ویتامین C به سرعت تخریب میشوند و پس از حدود 24 ساعت، بیش از 50درصد از ویتامین C این ترکیبات تخریب شده و از دست میرود. آب میوه یا سبزیهای غنی از آنتیاکسیدان باید در کارتن یا شیشههای مات و یا ظرفهای پلاستیکی قرار گیرند چون ممکن است آنتیاکسیدانهای بیشتر را زمانی که در ظروف پلاستیکی شفاف یا شیشهای نگهداری شوند، از دست دهند. همچنین باز و بسته شدن مکرر این ظروف سطح آنتیاکسیدان موجود در آنها را کاهش میدهد.
تصور غلط
آنتیاکسیدانها توانایی محافظت در برابر آسیب تولید شده از مواجهه با تابش اشعه، مواد شیمیایی سمی، ویروسها و باکتریهای بیماریزا را ندارند.
واقعیت: این باور نادرست است. در میان عوامل و مواد دارویی شناخته شده، آنتیاکسیدانها تنها گروهی از مواد مغذی هستند که توانایی خنثی کردن رادیکالهای آزاد، کاهش التهاب حاد و مزمن، و تحریک عملکرد سیستم ایمنی را دارند. اشعههایی مانند اشعه ایکس، اشعه گاما و برخی از مواد شیمیایی سمی، مانند گاز خردل و گاز کلر، برخی مکانیسمهای آسیبزای مشترک دارند که باعث ایجاد مقادیر بیش از حد رادیکالهای آزاد و التهاب حاد میشوند. وضعیت ایمنی فرد یک عامل تعیین کننده در عفونت با ویروس یا باکتریهای مضر است. عملکرد مطلوب سیستم ایمنی بدن خطر ابتلا به عفونتها را کاهش میدهد، در حالی که سیستم ایمنی مختل اجازه خواهد داد که عفونت در بدن رخ دهد.
تصور غلط
آنتیاکسیدانها نمیتوانند در کاهش خطر ابتلا به بسیاری از بیماریهای مزمن، در انسان، مفید باشند.
واقعیت: این باور ممکن است نادرست باشد. به نظر میرسد در بیماریهای مزمن مانند بیماریهای قلبی، سرطان، دیابت و بیماریهای عصبی مانند آلزایمر و پارکینسون، افزایش آسیب اکسیداتیو و التهاب مزمن نقش مهمی در شروع و پیشرفت بیماریها داشته باشند. بنابراین، کاهش این وقایع بیولوژیکی (در کنار درمان استاندارد) ممکن است در پیشگیری و درمان این بیماریها مفید باشد.