گلناز میکائیلیان
روی برای تمامی سلول‌های بدن مفید است. در مقایسه با دیگر مواد معدنی، این ماده برای بیش از 100 فعالیت آنزیمی بدن مثل تمامی فعالیت‌های فیزیولوژیکی که بر اساس واکنش‌های آنزیمی عمل می‌کنند سودمند است. برای تبادل دی‌اکسیدکربن بین سلولی نیز بسیار کارساز است.
زمانی که میزان آن در بدن کاهش می‌یابد، این تبادل با سرعت کمتری انجام شده و در نتیجه آن میزان سموم در بدن بیشتر می‌شود. این ماده بعد از آهن به عنوان بیشرین ماده معدنی در بدن محسوب می‌شود، با این وجود بدن قادر به تولید و ساخت آن نیست. تنها راه برای ذخیره آن (بیشتر در ماهیچه‌ها) از طریق رژیم غذایی مناسب است.
ضمنا به مقدار زیادی در گلبول‌های قرمز و سفید، استخوان‌ها، کلیه، کبد، پانکراس، پوست و رتینای چشم نیز وجود دارد. روی در بدن مردها بیشتر در ناحیه غده پروستات ذخیره می‌شود.
سنتز پروتئین و متابولیسم «دی‌ان‌ای» و «آرانای»
این ماده نقش حیاتی در سنتز پروتئین و متابولیسم «دی‌ان‌ای» و «آرانای» ایفا می‌کند. ضمنا، برای رشد سلول و نیز برای تولید بافت همبند (بافت پیوندی) نیز مفید می‌باشد. شایان ذکر است که برای سیستم ایمنی بدن هم کم‌اهمیت نیست، چون به عنوان آنتی‌اکسیدانی قوی برای حفظ و نگهداری سلول‌ها از رادیکال‌های آزاد که در نتیجه اکسیداسیون DNA و آلودگی‌های محیطی ایجاد می‌گردد محسوب می‌شود.
پژوهشگران معتقدند که این ماده معدنی از غده تیموس نیز حفاظت می‌کند که به موجب آن باعث می‌شود تا توانایی آن را در تولید گلبول‌های سفید که «تی- لیمفوسیت» نام دارد و با بیماری و عفونت مقابله می‌کند بیشتر کند. ازآن می‌توانیم به عنوان عامل بازدارنده بیماری‌های خود ایمنی مثل سل و آرتریت روماتوئید یاد کنیم که همگی دراثر اختلال در عملکرد سیستم ایمنی بدن بروز می‌کند.
مقابله با عفونت
عدم تعادل در میزان روی ارتباط مستقیمی باعملکرد نامناسب سیستم ایمنی دارد. تحقیقات حاکی از آن است که اگر به کودکان مبتلا به سوءتغذیه در کشورهای آمریکای جنوبی، آسیای جنوبی، هند و آفریقا روزانه حدود 4 تا 40 میلی‌گرم روی تجویز كنید، طول دوره اسهال عفونی در آنها کوتاه‌تر می‌شود.
بررسی‌های دیگر نشان‌دهنده این مطلب است که اگر به افرادی که دچار فقر روی هستند مقدار مناسبی از این ماده را تجویز کنیم تعداد لیمفوسیت‌های T-CELL در بدن آنها بیشتر شده و در نتیجه آن بهتر می‌توانند با عفونت مقابله نمایند. روی در بهبود بیماری‌های دیگر مثل ایدز که به موجب اختلال در سیستم ایمنی ایجاد می‌شود مهم تلقی می‌شود. پزشکان معتقدند که بیشتر افراد مبتلا به ایدز قبل از ابتلا به این بیماری با کمبود این ماده در بدنشان مواجه بودند.
به‌علاوه، در رویارویی با این بیماری، به علت مصرف بسیاری از داروها فرد با اسهال و استفراغ مدام مواجه می‌شود که همین امر ذخایر روی در بدن او را کاهش می‌دهد. ضمنا، بیماران مبتلا به ایدز با مصرف آن می‌توانند تعداد و وزن گلبول‌های سفید را در بدنشان بیشتر نمایند.
پزشکان این نکته را خاطرنشان می‌کنند که این دسته از بیماران با مصرف توام روی و «AZT» ( یکی از داروهای اصلی که به این بیماران تجویز می‌شود) مانع عفونت‌های بعدی می‌شوند.
آب‌نبات‌های مکیدنی حاوی روی
در طی سال‌های اخیر، آب‌نبات‌های مکیدنی حاوی روی به عنوان یکی از روش‌های متداول درمان گلودرد و سرماخوردگی تلقی شده است. یکی از تحقیقات انجام‌شده درمورد 100 نفر کارمند در کلینیک کلولند حاکی آن بود که خاصیت بهبوددهنده سیستم ایمنی در گلوکوناد روی موجود در این نوع آب‌نبات‌ها، باعث درمان سرماخوردگی می‌شود و طول دوره بیماری را به نصف کاهش می‌دهد.
با این وجود این بررسی حاکی از آن بود که این دارو هیچ تاثیری در تب و درد عضلات توأم با سرماخوردگی ندارد. پزشکان می‌گویند که بهتر است در بدو رویارویی با علائم این بیماری در طی 24 تا 48 ساعت از این آب‌نبات‌ها استفاده کنیم. ضمنا روی به بیماران مبتلا به دیابت هم توصیه می‌شود...
برای خواندن بخش دوم- روی را فراموش نكنید- اینجا کلیک کنید.
