هوای سرد و گرم
با توجه به تفاوت دمایی شهرهای مختلف، بیماران دیابتی چه نکاتی را باید بدانند؟
در آب و هوای خیلی سرد، انسولین کندتر جذب میشود. همچنین انرژی مصرفی در هنگام لرزیدن در هوای سرد سبب افت قند خون میشود. اگر در آب و هوای سرد قرار گرفتید و اشکال خون رسانی یا بیحسی در پا پیدا کردید، حتما مراقب یخ زدگی باشید.
نوارهای آزمایش قند خون را در دمای اتاق قرار دهید، زیرا در هوای سرد ممکن است قند خون بهطور کاذب کمتر از معمول نشان داده شود. در مسافرت به مناطق خیلی گرم نیز بهتر است انسولین در یخچال نگهداری شود.
هنگام مسافرت به مناطق خیلی گرم، از کیسه یخ و یا فلاسک حاوی یخ استفاده کنید؛ اما از تماس مستقیم انسولین با یخ جلوگیری نمایید. برای این کار میتوانید شیشه انسولین را از جعبه مقوایی خارج كرده و در یک پارچه مرطوب بپیچید.
در صورت عدم دسترسی به این وسایل انسولین را در پارچه خیسی گذاشته و با خود حمل کنید. به یاد داشته باشید حتی در مناطق خیلی گرم میتوان انسولین را تا شش ماه نگهداری کرد، اما ممکن است اثر دارو کاهش یابد که در این صورت با اندازهگیری قند خون میتوانید به تاثیر انسولین مصرفی پی ببرید.
در آب و هوای خیلی گرم انسولین از محل تزریق سریعتر جذب میشود؛ از اینرو سبب افت قند خون میگردد؛ بنابراین قند خون را به طور مرتب وارسی کنید و هیچ گاه به مدت طولانی در آفتاب نمانید. دراز کشیدن طولانی در سواحل آفتابی ممکن است قند خون را بالا ببرد و موجب كاهش سطح هوشیاریتان شود.
اگر قند خون تان بالاست، احتمالا با حضور در یک منطقه گرم سریع آب بدن خود را از دست میدهید؛ از اینرو حتما مقدار زیادی مایعات غیر شیرین بنوشید. همچنین برای جلوگیری از آفتاب سوختگی از کرمهای ضد آفتاب استفاده کنید.
نكات مهم حین رانندگی
آیا رانندگی کردن برای بیماران دیابتی منعی دارد؟ بیماران دیابتی در هنگام رانندگی باید به چه نکاتی توجه کنند؟
در مورد رانندگی بیماران دیابتی منعی وجود ندارد، اما به منظور حفظ سلامت خودشان و سایر افراد جامعه رعایت نکات زیر ضروری است
1. هنگام دریافت گواهینامه رانندگی، حتماً بیماری خود را ذکر کنید. همچنین در زمان بیمه کردن خودروی خود، نماینده شرکت بیمه را از این امر مطلع سازید.
2. بهتر است بیماران دیابتی وابسته به انسولین به عنوان راننده تاکسی، اتوبوس و ماشینهای سنگین فعالیت نکنند.
3. بیماران دیابتی در موارد زیر نمیتوانند رانندگی کنند: الف) بروز حملات شدید یا مکرر افت قند خون ب) وجود علامتهای هشداردهنده افت قند خون شامل: سرگیجه، تپش قلب، لرزش دستها، تعریق، خستگی، رنگ پریدگی، ضعف، دشواری در تمرکز، خواب آلودگی، تاری دید و گزگز دست. ج) نبود علائم هشدار دهنده در مواقع افت قند خون (افرادی که هنگام افت قند خون علامتی ندارد و بهطور ناگهانی دچار کاهش سطح هوشیاری میشوند) هیچ گاه نباید رانندگی کنند. د) عدم توانایی درمان سریع افت قند یا عدم مراجعه منظم به پزشک جهت کنترل قند خون ه) آسیبهای چشمی و کاهش قدرت بینایی ناشی از دیابت و) آسیب شدید عصبی ناشی از دیابت
پیشگیری از افت قند خون حین رانندگی
به منظور پیشگیری از افت قند خون حین رانندگی، رعایت نکات زیر توصیه میشود:
1. اگر انسولین مصرف میکنید، قبل از شروع رانندگی غذا یا میانوعده خود را مصرف كرده و در صورت امکان (در دسترس داشتن گلوکومتر) قند خونتان را اندازهگیری کنید.
2. در مسافرتهای طولانی هر دو ساعت یکبار توقف كرده و میانوعده خود را میل كنید.
3. هیچ گاه هنگامی که سطح قند خونتان ثابت نیست، رانندگی نکنید؛ مثلا پس از انجام ورزش یا فعالیت جسمی بیش از حد که قند خون پایین میافتد یا هنگام غروب که از محل کار بر میگردید.
4. همیشه در اتومبیل خود موادی مانند قند، نبات، بیسکویت یا آبمیوه داشته باشید.
5. هر گاه متوجه بروز علائم افت قند خون شدید، توقف كرده و میانوعده خود را میل كنید. در این حال از خودروی خود خارج نشوید.
6. پس از حصول اطمینان کامل از بهبود حالتان رانندگی را ادامه دهید (حداقل بعد از 20 دقیقه یا پس از رسیدن قند خون به بیش از 110 میلیگرم در دسی لیتر)
7. هیچ گاه الکل ننوشید. مصرف الکل علاوه بر کاهش تمرکز در تمام افراد، در بیماران دیابتی میتواند موجب افت شدید قند خون شود.
چند نکته
از پیادهروی طولانی و کوهنوردی به تنهایی خودداری كنید. در صورتی که از گروه خود جدا میشوید، حتماً به اطرافیان بگویید که کجا میروید و کی باز میگردید تا اگر فوریتی پیش آمد، بتوانند به شما کمک کنند. به مدت طولانی در معرض تابش مستقیم آفتاب قرار نگیرید. به منظور جلوگیری از گزش حشرات و گزندگان دیگر از پوشش مناسب، اسپری مخصوص و چادرهای مسافرتی دارای پشه بند استفاده کنید.
برای خواندن بخش اول - دیابتی ها اگر به مسافرت می روند - اینجا کلیک کنید.
برای خواندن بخش دوم - دیابتی ها اگر به مسافرت می روند - اینجا کلیک کنید.