دكتر محمدرضا مهاجری تهراني و مريم اعلا
یكی از مهمترین اقدامات در پیشگیری از بروز پای دیابتی، انتخاب درست و تهیه كفشهای مناسب است.
كفشی كه یك فرد دیابتی به پا میكند، باید دارای مشخصات زیر باشد
1. كفش باید كاملاً اندازه بوده و عرض مناسبی داشته باشند تا انگشتان پا بهراحتی در آن قرار گیرند.
2. كفشهای چرمی گزینه مناسبی هستند؛ چراكه كاملاً شكل پا را به خود می گیرد. کفشهای از جنس کتان هم مناسبند.
3. از پوشیدن كفشهای جلوباز، صندلها و كفشهای لاانگشتی خودداری كنید.
4. درصورت وجود هرگونه بدشكلی در پا مثل كف پای صاف، انگشت چكشی، پینه پشت پا و ... بهتر است از كفشهای طبی یا مخصوص استفاده نمایید.
5. هنگامی که كفش جدیدی میخرید، بهطور مداوم از آن استفاده نکنید، بلکه همزمان در فواصل زمانی کوتاه كفشهای قدیمی خود را نیز بپوشید.
6. بهتر است که کفش بنددار باشد تا بتوان اندازه آن را تنظیم كرد. 7. پوشیدن کفشهای دارای پاشنه بلندتر از 3 سانتی متر توصیه نمیشود.
8. بهترین زمان خریدن كفش بعدازظهرهاست؛ زیرا پاها در طول روز در اثر فعالیت كمكم ورم كرده و هنگام عصر در بزرگترین اندازه خود قرار دارند؛ بنابراین کفشی که هنگام غروب اندازه پای شما باشد، برای تمام طول روز مناسب است.
9. کفش چرمی با پنجه پهن و بنددار برای بیماران دیابتی مناسب است.
نکات مهم قبل از پوشیدن کفش
- قبل از پوشیدن كفش، داخل آن را كنترل كنید تا شئ خارجی، سوزن و شن در آن نباشد. حتماً هنگام پوشیدن كفش، جوراب بپوشید.
- جورابی كه به پا دارید، نباید تاخورده و دوخته باشد، چراكه باعث ایجاد فشار روی پا میشود.
جوراب بیماران دیابتی
جورابهای نرم و نخی با رنگهای روشن برای بیماران دیابتی مناسب هستند. این بیماران باید جورابهایی بپوشند كه اندازه پا باشند. جورابها بایستی هر روز تعویض شوند. پوشیدن جورابهای كشدار و بنددار هرگز نوصیه نمیشود.
پوشش مناسب برای پا
هرگز در بیرون از خانه، دمپایی، صندل و کفشهای جلوباز نپوشید. هیچگاه پای برهنه (بدون کفش) راه نروید. در اماکنی مثل استخرهای شنا، ساحل دریا یا حمام همیشه دمپایی پلاستیکی بپوشید. در طول روز در محیط منزل دمپایی به پا داشته باشید. حتی اگر در طول شب از خواب بلند میشوید، حتما دمپایی بپوشید. از پوشیدن كفش برای مدت طولانی خودداری كنید. سعی كنید هر 3-4 ساعت یكبار پای خود را از كفش خارج كرده و به آن استراحت دهید.
مراقبت از ناخنهای پا
1. ناخنها را هفتهای یك بار بعد از شستشوی پاها كوتاه كنید.
2. ناخنها را خیلی كوتاه نكنید.
3. سعی كنید ناخنها را به شکل مستقیم و کاملا افقی كوتاه کنید تا داخل گوشت فرو نروند.
4. گوشههای ناخن را نگیرید؛ چون ممكن است پوستشان را هم اشتباهاً بكنید.
5. لبههای تیز ناخن ممكن است سبب زخم پوست و در نهایت عفونت آن شود؛ میتوانید از سوهان ناخن استفاده كنید.
6. اگر نمیتوانید ناخنهایتان را كوتاه كنید، از كسی که در این زمینه آموزش دیده است كمك بخواهید.
7. پس از هر بار کوتاه کردن ناخنها و استفاده از ناخن گیر، حتما آن را با آب گرم بشویید.