با توجه به گفته حكما، اگر فردی ناچار شود در حمام غذا بخورد (به دلیل ضعف و یا توقف زیاد در حمام)، برای كاهش عوارض، میتواند مقدار كمی غذا بخورد، اما نباید چیزی بیاشامد.
بهداشت آمیزش (زناشویی)
عمل آمیزش، یکی از فرآیندهای طبیعی بدن سالم است و اگر به درستی و با رعایت تدابیر مربوطه انجام شود، منجر به تداوم سلامت و حتی پیشگیری از پاره ای مشکلات جسمی –روانی میشود. این عمل غیر از تداوم نسل، خود نوعی پاكسازی بدن از موادی میباشد كه باید دفع شوند.
این عمل باید متناوبا (با فواصل زمانی مشخص) به صورت طبیعی در افراد بالغ صورت بگیرد تا احتمال بروز بیماریهای غدد جنسی و اعضای تناسلی و بیماریهای مرتبط كاهش یابد و یکی از دلایل توصیه دین اسلام به ازدواج به موقع پس از بلوغ هم همین است.
با افزایش سن ازدواج، غیر از مشكلات روحی، مسائل جسمی نیز افزایش مییابند كه بخشی از آن به دلیل تجمع مواد، مایعات، هورمونها و سلولهایی است كه باید از بدن دفع شوند. با تجمع این موارد در بدن، مشكلات بسیاری در فرد ایجاد میشود. برای اینكه آمیزش باعث سلامتی و نه بیماری شود، فرد باید ارتباط آن را با غذاخوردن بداند.
ارتباط غذا با عمل آمیزش
تقریباً مشابه آنچه كه برای ورزش و حركت و یا استحمام گفته شد، برای آمیزش نیز صدق میكند. این عمل، علاوه بر جنبههای روانی و لذت، باعث افزایش حرارت، ضربان قلب، ایجاد نوعی تحرك و پاكسازی بدن (با خروج مایعات جنسی، تعریق و یا حتی تغییرات در بزاق شخص) میشود.
آمیزش باید در آرامش كامل بدن صورت بگیرد و بدن نیاز دارد قوای خود را صرفا متمرکز بر انجام بهینه و مفید این فرآیند نماید تا مشکلی بوجود نیاید بلکه سلامتی ارتقا یابد. نباید با شكم پر آمیزش انجام شود، بلكه باید حدود 2 تا 3 ساعت فاصله زمانی وجود داشته باشد تا غذا از معده رد شود.
اگر این مسأله رعایت نشود، به شدت اختلال هضم ایجاد میگردد. بسیاری از مشكلات آمیزش مانند زودانزالی و یا ضعیف شدن توان جنسی میتواند به همین دلیل باشد. همچنین آمیزش باید به دنبال استراحت بدن و اتمام هضم معدی صورت بگیرد و نباید با معده پر (بلافاصله یا کمی پس از صرف غذا) انجام شود.
اگر این اصول رعایت نشوند، هیچیک از فواید روانی-جسمانی متصور برای عمل جنسی محقق نشده و از سوی دیگر مشکلات عدیده رخ خواهد داد که به تدریج شخص را بیمار و بیمارتر نموده و ناباروری هم به وقوع خواهد پیوست و یا سلول تخم و نوزاد حاصل از این آمیزش در وضعیت متعادل و بهینه سلامتی نخواهد بود و ممکن است دچار درجاتی از اختلالات یا حتی ناهنجاریهای بدن و عملکرد آن شود.
اشخاصی كه باید بیشتر مراقب باشند، افرادی هستند كه غلبه خشكی در بدن دارند و لاغرند. این افراد باید كمتر عمل آمیزش را انجام دهند. استفاده از غذاهای مناسب مزاج هم همیشه توصیه میشود (كه در شمارههای قبل، در مورد غذاهای مناسب مزاجهای مختلف بحث شد). اگر این عمل با شكم خالی و یا بیش از حد صورت بگیرد، مانند استحمام یا ورزش غیر اصولی، منجر به لاغری و خشکی شدید و بیماری میشود.
افرادی كه مزاجهای گرم دارند و دچار مشكلات جنسی مانند زودانزالی میباشند، باید مصرف گرمیجات و مواد محرك مانند فلفل، ادویهجات، سرخكردنیها و... را كاهش دهند و بیشتر از خنكیجات مانند ماست یا ماهی استفاده كنند. این مواد با اینكه خنك و دارای مزاج سرد هستند، ولی در افراد گرممزاج به دلیل تعدیلی که در طبع شخص ایجاد میکنند، باعث افزایش میل جنسی میشوند.
باور غلطی كه بین اکثر افراد وجود دارد این است كه همواره برای افزایش میل جنسی، از گرمیجاتی چون خرما، عسل و مغزها به مقدار زیاد استفاده میكنند، اما نتیجه آن اینست که مشكل فرد بیشتر میشود. بنابراین رعایت مزاج بدن و غذا برای موفقیتآمیز بودن این عمل مهم است و نسخه واحدی برای تمام افراد وجود ندارد.
مثلا افراد سرد مزاج مسلما باید مصرف سردیجات را كم كنند. این افراد بیشتر دچار بیمیلی جنسی یا ارضا نشدن هستند كه همین امر منجر به بروز مشكلات مختلفی گشته و حتی در مواردی به طلاق میانجامد.این افراد اگر به مصرف سردیجات مانند ماست، دوغ، سالاد، سسهای سرد و ماهی ادامه بدهند، مشكلشان تشدید میشود، بنابراین باید در وهله اول از این موارد پرهیز نمایند، و سپس كمی گرمیجات بخورند.
چند توصیه غذایی برای بهبود عملکرد جنسی
افراد ضعیف یا دارای مزاج سرد میتوانند از معجونهای مقوی (اصطلاحا چهار مغز) میل نمایند (البته بعد از پرهیز از مواد مضر). برای تهیه این معجون پودر چند عدد بادام، بادام زمینی، فندق و پسته همراه با 2 عدد رطب بدون هسته در مقداری شیر مخلوط میشود.
آب نخود پخته با عسل مفید و مقوی است. میتوان خود نخود را نیز در داخل غذا و آبگوشت ریخته و میل نمود. با رعایت نوع غذا و فاصله غذاخوردن تا انجام عمل آمیزش، میتوان به موفقیتآمیز بودن این عمل كمك نمود.
كلا برای مزاجهای خشك، مصرف غذاهای ایجاد كننده رطوبت و حجم در بدن، برای موفقیت آمیز بودن این كار توصیه میشود، مثلا مصرف مقداری گوشت، نان یا برنج، آشها و یا سوپهای مغذی با كمی گوشت مرغ، جو، گندم و یا بلغور مفید است.
برای خواندن بخش اول- تغذیه در طب سنتی- اینجا کلیک کنید.
برای خواندن بخش دوم- تغذیه در طب سنتی- اینجا کلیک کنید.
برای خواندن بخش چهارم- تغذیه در طب سنتی- اینجا کلیک کنید.
برای خواندن بخش پنجم- تغذیه در طب سنتی- اینجا کلیک کنید.