به قلم : محمدرضا دژکام ؛ روانشناس و مشاور خانواده
تحریریه زندگی آنلاین : دخترانی که از اختلال شخصیت نمایشی رنج می برند ، اغلب اشخاصی هستند که در یک دنیای احساسی مبالغه آمیز زندگی می کنند که برای جلب توجه دیگران تن به هر کاری می دهند، آنها بدون توجه دیگران احساس می کنند که به " هیچ" تبدیل می شوند!.... ویژگی اصلی دخترانی که مبتلا به این اختلال هستند، رفتار توجه طلبانه و هیجان پذیری مفرط و فراگیر است.این الگو در اوایل جوانی آغاز و در زمینه های گوناگون ظاهر می شود. دختران مبتلا به این اختلال، هرگاه مرکز توجه دیگران نباشند، احساس ناراحتی یا درماندگی و عدم قدردانی می کنند.انها اغلب با شور و اشتیاق زیاد و چشمگیر مایلند توجه دیگران را به سمت خود جلب کنند و ممکن است که با اشتیاق، گشاده رویی ظاهری یا عشوه گری، اشنایان‌جدید را شیفته ی خود سازند! این قبیل دختران جوان در مهمانی ها و دورهمی های دوستانه دوست دارند به هر قیمتی که شده نقش" گل سرسبد مجلس" را بازی کنند! اگر مورد توجه قرار نگیرند، ممکن‌است که برای جلب توجه دیگران، کار برجسته ای از خودشان نشان بدهند.برای مثال، داستان هایی بسازند و یا صحنه ای را خلق نمایند .باید به این نکته توجه داشت که قیافه ی ظاهری و رفتار دختران مبتلا به این اختلال، اغلب از لحاظ جنسی به طور نامناسبی تحریک آمیز یا اغوا کننده است.دختران‌مبتلا به این اختلال، همواره از ظاهر جسمانی خود برای جلب توجه دیگران استفاده می کنند. آنها به شدت علاقه مند به تحت تاثیر قرار دادن دیگران توسط ظاهر خود هستند و زمان، انرژی و پول زیادی را صرف خرید لباس و آرایش خود می نمایند!دخترانی که به این اختلال مبتلا هستند، با " خودنمایی" و " تظاهر "، و بیان افراطی هیجان های خود، میل زیادی به دیده شدن دارند.این قبیل دختران جوان، بسیار تلقین پذیرند.عقاید و احساس های آنها به سادگی تحت تاثیر دیگران و هوس های گذرای خودشان قرار می گیرد. این دختران به ویژه از نظر اعتماد کردن به افراد صاحب قدرت، ممکن است که بسیار زود باور و ساده لوح باشند و عقیده داشته باشند که این افراد به طور معجزه آسایی قادرند مشکلات آنان در حل نمایند.دختران مبتلا به این اختلال، اغلب روابط را صمیمانه تر از آنچه واقعا هست در نظر می گیرند و تقریبا هر آشنایی را با واژه ی " عزیزم" یا " دوست عزیزم" خطاب می کنند و شاید برابر تان جالب باشد این که پزشکانی را که تنها یکبار و یا دو بار و آن هم در شرایط حرفه ای ملاقات کرده اند، را با اسامی کوچک شان مورد خطاب قرار می دهند! نکته ی قابل توجه این است که در این گونه دختران جوان، خیال پردازی های عشقی بسیار شایع است!
بیشتربخوانید:
چیستی رفتار تکانشی
آشنایی با علایم و نشانه های بالینی
دختران مبتلا به این اختلال، ممکن است که برای رسیدن به صمیمیت هیجانی در روابط عاشقانه یا جنسی خود مشکل داشته باشند. آنها اغلب در روابط خود با دیگران، بدون این که آگاه باشند، نقش بازی می کنند برای‌مثال ، نقش " قربانی " یا " پرنسس یا شاهزاده خانم "! این قبیل دختران ممکن است که از یک سو با فریبکاری یا گمراه‌سازی هیجانی شریک عشقی خود را کنترل کنند در حالی که از سوی دیگر وابستگی عاطفی چشمگیری را نسبت به آنها نشان می دهند .دختران مبتلا به این اختلال، اغلب با دوستان همجنس خود روابط، مختلی دارند، زیرا روش بین فردی آنان از نظر عشقی برانگیزاننده بوده و ممکن است که برای روابط عاشقانه ی آنها تهدید کننده به نظر برسد.خطر واقعی خودکشی این دختران مشخص نیست ولی تجربه های بالینی نشان می دهند که دختران مبتلا به این اختلال، در معرض خطر زیاد ژست ها و تهدید های خودکشی هستند.اختلال شخصیت مرزی، اختلال شخصیت خودشیفته، اختلال شخصیت ضد اجتماعی، اختلال تبدیلی، اختلال بد شکلی بدن یا دیسمورفیک، اختلال افسردگی و انواع اختلال های اضطرابی معمولا در این دختران جوان دیده می شود.
شرح حال یک دختر جوان مبتلا به اختلال شخصیتی نمایشی
سالومه دختری۲۰ ساله که عاشق مهمانی رفتن است.به گفته خودش آخر هفته ها به همراه دوستانش به مهمانی های‌آن چنانی می رود و یک روز قبل مدام‌لباس های خود را چک می کند که کدام‌پیراهن را با کدام کفش بپوشد که تازگی داشته باشد.پدر و مادرش بسیار برای او پول خرج می کنند تا از فریاد های او در امان باشند! او بسیار از این که برای رسیدگی به سر و وضع خود، ولخرجی می کند، احساس غرور دارد.به گفته ی‌مادرش، پدر سالومه اعتیاد شدیدی به الکل دارد و سالومه هیچ‌گاه حس پدر داشتن و مهر پدری را به مانند همسالانش تجربه نکرده است! حتی او در سن ۱۸ سالگی یکبار دست به خودکشی‌زده بود که با‌توجه به این که زود به بیمارستان منتقل شده بود، از مرگ حتمی نجات یافته‌بود! سالومه علیرغم ظاهرش در مهمانی‌ها که صرفا جهت دیده شدن و کمبود توجه است، دختری رها شده نشان می داد که احساس‌تنهایی و سرگشتگی در او موج می زد!
نظر روان شناس درباره بیماری سالومه
تکبر و خودنمایی گستاخانه و اقدام‌به خودکشی و نیز دلمشغولی با رویا پردازی های غیر معقول نشانه های بالینی اختلال شخصیت نمایشی در اوست.به نظرم که نیاز به توجه‌بیش از حد و علاقه به دریافت تعریف و تمجید و تحسین از جانب دیگران و خودنمایی در مهمانی ها از او شخصیتی بیمار گونه ساخته که بایستی تحت درمان‌قرار گیرد!"......
بیشتربخوانید:
بعد از دیدن این تصویر شخصیت شما برای همگان فاش می‌شود
توصیه های روان شناس
در درجه ی نخست به والدینی که دخترشان به این اختلال مبتلا است توصیه می کنم که موارد زیر را به خوبی رعایت کنید
۱_ حالات روحی و احساسی و عاطفی دخترتان‌به درستی درک کنید و به او آزادی احساسی در حد معقول و منطقی بدهید
۲_ از دخترتان چه در جمع خانوادگی و چه در جمع فامیلی تعریف کنید.البته نه تعریف بیخودی بلکه به خاطر رفتار ها و واکنش های مثبت او
۳_ از طرز لباس پوشیدن او ایراد نگیرید و نحوه درست پوشش و آرایش را به او یاد بدهید.
۴_ به او بگویید که این گونه آراستن و پوشیدن لباس نشانه ی منش و منزلت اجتماعی اوست.او را به خاطر بد لباس پوشیدن مورد سرزنش و نکوهش و ملامت قرار ندهید.
۵_ اگر دخترتان بنا به شرایطی عصبی شد و کلامی بر زبان آورد که ناشایست بود از او کینه به دل نگیرید.او را خوب توجیه کنید به خاطر کلام‌و بیان نادرستش .
اما در ادامه چند توصیه نیز به دختران جوان عزیز دارم.یادتان باشد که عزت نفس شما از بیرون منبع می گیرد.این ممکن است که ثبات و دوام شخصیتی شما را به مخاطره اندازد.یاد بگیرید که برای زند گی تان برنامه ریزی کنید. یاد بگیرید که در برخورد با دیگران به گونه ای رفتار کنید که در مورد شما قضاوت بد نکنند .یاد بگیرید که با مسائل روزمره زندگی تان به درستی رو به رو شوید.یاد بگیرید که برای جلب توجه دیگران، حسادت را کنار بگذارید. برای این که دیگران را تحت تاثیر خود قرار دهید این نگرش و رویکرد درست نیست که با لباس پوشیدن های نامناسب و یا آرایش های غلیظ و ناشایست آن شان و منزلت دخترانه ی خود را زیر سوال ببرید.یقین بدانید که اگر این گونه عمل کنید نه تنها مورد توجه دیگران قرار نمی گیرید که هیچ بلکه به شکلی مزحکه ی عام و خاص می شوید و شاید خودتان نیز از آن با خبر نباشید.توصیه میکنم که برای درمان اختلال خود با یک درمانگر مجرب و کارآزموده مشورت کنید و راهکار های درمانی مناسب را فرا بگیرید.
