زندگی آنلاین؛ مجله اینترنتی سبک زندگی

تحریریه ماهنامه دنیای زنان 

دوباره همهمه و شلوغی خیابان‌‌ها و گیر کردن بین آدم‌‌هایی که نگاهشان به ویترین مغازه‌‌هاست، هر کس پی جنسی و لباسی و وسیله‌ای. از این پاساژ به آن پاساژ و از یک مغازه به مغازه دیگر. موج شهروندانی که یک نگاه به ویترین مغازه‌‌ها دارند و یک نظر به کیف و جیب‌شان، دست‌‌های خالی از خرید و گذرهایی پر از عابر و خودرو. نگاه‌‌هایی که روی ویترین مغازه‌ای قفل می‌شود و تلاش برای باز کردن این قفل بی‌نتیجه است.

ویترین‌‌هایی مملو از اجناس خوب و بد که تنها ظاهرشان را می‌بینی. از میان این همه آدم، برخی برایشان مهم زیبایی لباس است و برخی کیفیت و برخی مارک. گاهی افرادی که مارک می‌خرند جزء هر دو دسته دیگر هم می‌شوند. وقتی یک لباس مارک باشد پس حتما جنس‌اش خوب و کیفیت‌اش عالی است و همینطور یک لباس مارک در جای خودش حتما زیبایی هم دارد که سلیقه‌‌های خاص را جذب کند. مارک پوش‌‌های جوان کم نیستند. افرادی که اهمیت می‌دهند کیف و کفش و لباسشان چه مارکی داشته باشد.

تنها مشکل این آدم‌‌ها در دوره و زمانه کنونی تقلبی‌بودن برخی اجناس است. اجناسی که با قیمت اصل به فروش می‌رسد ولی کیفیت آن را ندارد. تقریبا همه مارک‌‌های شناخته شده نیز خارجی هستند و کمتر پیش می‌آید که یک برند ایرانی در بین ایرانی‌‌ها آنقدر معروف باشد که برای آن سر و دست بشکنند.

استفاده از لباس‌‌های باکیفیت هیچ مشکلی ندارد و هر فرد می‌تواند در این زمینه برای خود تصمیم بگیرد. تنها یک عامل محدود کننده در این زمینه وجود دارد که آن هم پول است. مارک‌‌های معروف اصولا قیمت بالایی دارند و هر کسی قادر به خرید آنها نیست. ولی وقتی تب چیزی در جوانان وجود داشته باشد، آنها می‌خواهند به هر قیمتی به آن برسند و تلاش برای نشان دادن جیب خالی آنها بی‌فایده است.

از جوانانی که می‌آیند برای خرید می‌توانی بپرسی و ببینی چه تمایلاتی دارند. جوانانی که برخی در تیپ ظاهری‌شان لباس مارکی دیده نمی‌شوند ولی در تلاشند که فلان مارک را داشته باشند.» چرا نباید لباس مناسب بپوشیم، جنس داخلی بخرم که چه شود؟ دو روز بعد هزار تا مشکل برایش ایجاد شود. لنگ بمانم؟»

«وقتی کفشی می‌خرم که دو روز بعد پاره می‌شود مجبورم کفش مارک بگیرم تا مطمئن شوم حداقل یک سال برایم کار می‌کند. تازه قیمتش هم با آن چند تا کفشی که خریدم و پاره شد برابری می‌کند. یک چیزهایی را آدم باید خوبش را بخرد و خوب استفاده کند.»

«من که آنقدر جنس تقلبی‌گرفته‌ام و گفته‌اند اصل است که حالم از هرچه برند است به هم می‌خورد. ما هیچ ارگانی نداریم که رسیدگی کند و در این زمینه مسئولیت قبول کند که مجبور نشویم اینقدر هزینه کنیم.»

اینها نمونه‌‌هایی است از حرف‌‌های دل جوانانی که خیلی‌‌هایشان را ندیده‌ایم و نادیده گرفته‌ایم نیازهایشان را.

یکی از مغازه‌‌های یکی از پاساژهای معروف شیراز شلوار جین عرضه می‌کند. می‌گوید: «چرا فکر می‌کنید مارکی که روی لباس است واقعا باید مربوط به همان لباس باشد. ما همه مغازه داریم. به نفع‌ام هم نیست که بگویم ولی می‌گویم. این شلوارها را می‌بینید؟ و اشاره می‌کند به یکی از قفسه‌‌ها. اینها همه جنس ایرانی است. کار تهران است. ولی یک مارک زده‌ایم رویش که مردم بخرند و استقبال کنند. کمی‌هم قیمتش را بالا می‌بریم. همین. علایق مردم مجبورمان می‌کند اینگونه عمل کنیم. البته از دیگر مغاز ه‌‌ها چیزی عایدمان نشد و دست از تلاش کشیدیم.

سکینه سیاحی، مدیر کل گمرکات استان فارس در این خصوص به ایسنا گفت: برخی از اجناس نیز به صورت قاچاق وارد می‌شوند و نمی‌توان بر آنها نظارتی داشت. ممکن است کالای اصل و یا تقلبی‌باشد ولی کسی از آنها مطلع نیست. در کل می‌توان گفت اجناس قاچاق زیادی وجود دارند که تحت عنوان اصل به مشتریان فروخته می‌شوند و متاسفانه مردم نیز مجبورند مبالغ زیادی برای این کالاها پرداخت کنند. دکتر علیرضا فیلی، عضو هیئت علمی‌دانشگاه پیام نور نیز گفت: این موضوع دلایل متفاوت روانشناختی و جامعه شناختی دارد..

تبعیت یا استقبال از یک مد دلایل زیادی دارد. استفاده از لباس‌‌های مارک را نیز می‌توانیم جزء مد قلمداد کنیم. وی افزود: همین استفاده از مارک خود دلایل متفاوتی دارد. سن نوجوانی یکی از دلایل آن است. وجود شبکه‌‌های ارتباط جمعی مثل تلویزیون، ماهواره و وجود همسالان می‌تواند روی فرد تاثیر داشته باشد. نوجوان دوست دارد شبیه دوستانش باشد و برای اینکه در گروه دوستان پذیرفته شود خواه ناخواه مجبور می‌شود از گروه همسالان تبعیت کند.

برای خواندن بخش دوم - تب مارک پوشی بین ایرانیان - اینجا کلیک کنید.