۶) شفای درد و بیماری
کم نیستند انسانها و خانوادههایی که خود یا عزیزشان به امراض و بیماریهای لاعلاج، مواجه شدهاند، در چنین مواقعی که دکتر، مریض را، جواب کرده و مریض تمام راهها را بسته میبیند، معمولاً به سمت خدا، دعا و نیایش، روی میآوردند. خیلیها نیز از این طریق به نتیجه رسیده و جواب گرفتهاند، بنابراین یکی دیگر از آثار دعا و نیایش، رفع گرفتاری و شفای بیماران لاعلاج است.
امام صادق(ع) میفرماید: «دعا کنید که دعا شفادهنده دردهاست».
مام کاظم(ع) نیز به این حقیقت اشاره نموده میفرماید:«هر دردی دعایی دارد پس اگر دعا به بیمار الهام شد، اجازه شفایش داده شده است».
نیایش گاهی تاثیرات شگفتآوری دارد. بیمارانی بودهاند که تقریبا بهطور آنی از دردهایی چون خوره، سرطان، و عفونت کلیه و زخمهای مزمن و سل ریوی و استخوانی پریتونئال شفا یافتهاند... این معجزه با چنان سرعتی سلامت را به بیمار باز میدهد که هرگز حتی امروز جراحان و نیز فیزیولوژیستها در طول تجربیاتشان مشاهده نکردهاند.
برای اینکه این پدیدهها بروز کند نیازی نیست که حتما خود بیمار نیایش کند اطفال کوچکی که هنوز قدرت حرف زدن نداشتهاند و همچنین مردم بیعقیده نیز شفا یافتهاند لیکن در کنار آنها کسی نیایش کرده است. نیایشی که به خاطر دیگری انجام شود همواره اثربخشتر است».
۷) دفع بلاها
انسان موجودی ضعیف، ناتوان و آسیبپذیر و در عین حال، سطحی نگر است تا زمانی که سختی و مشکلات گریبانش را نگرفته باشد، متوجه ضعف و ناتوانی خود نبوده، مغرور و متکبر، دنیا را به کام خود میبیند. هنگامی که سرش به سنگ خورده و با مانع مواجه میشود، به خود میآید.
در آموزههای دینی، به انسان آموزش دادهاند که غرور و خودخواهی را کنار گذاشته قبل از آنکه سختی، مشکلات و بلاها، دامنگیرش شود؛ با دعا و نیایش بلاها را از خود دور سازد.
امام علی(ع) میفرماید: «امواج بلا را با دعا دفع کنید» در حدیث دیگری از امام صادق(ع) میخوانیم: «قبل از آنکه بلا به شما نازل شود، دعا کنید که خداوند بهواسطه دعا، بلا را دفع میکند» امام سجاد(ع) میفرماید: «دعا و بلا، تا روز قیامت با هم هستند و دعا، بلا را دفع میکند حتی اگر نزول آن قطعی شده باشد»...
نقش دعا در زندگی انسان - بخش اول