دکتر محمد علی نیلفروش‌زاده : فوق تخصص پوست ، مو و جراحی زیبایی ، دبیر انجمن پوست ، استاد پوست دانشگاه علوم پزشکی تهران
تحریریه زندگی آنلاین : روش‌های تزریقی، شامل تزریق ژل، بوتاکس و چربی است.ژل‌ها یا با عبارت کلی‌تر پرکننده‌ها موادی هستند که در زیر پوست تزریق می‌شود تا فرورفتگی را که ایجاد خط و خطوطی بر پوست کرده است، پر کند. این مواد را برای پرکردن چروک‌های عمیق مانند خط خنده استفاده می‌کنند. این قبیل پرکننده‌ها کاربرد بیشتری در افراد مسن دارند و در افراد جوان‌تر برای زیبایی بیشتر و افزایش حجم مثل لب یا گونه استفاده می‌شود. پرکننده‌ها برحسب نوع آنها چند ماه تا چند سال در پوست مانده و پس از آن نیاز به تزریق مکرر دارند.
انواع مختلفی از فیلرها تولید شده‌اند، ولی بیشترین نوع مورد استفاده در دنیا فیلرهایی از جنس «اسید هیالورونیک» هستند. هیالورونیک اسید به طور طبیعی و با غلظت بالا در بافت زمینه‌ای پوست و در بافت‌های نگه‌دارنده‌ای مثل غضروف و مایع مفصلی بدن ما وجود دارد که با افزایش سن غلظت و مقدار آن کاهش می‌یابد و این کاهش در پوست مسبب ایجاد شلی و چروک می‌باشد، بنابراین تزریق فیلرهایی از این جنس می‌تواند باعث‌ترمیم و احیاء چروک‌ها، پر کردن شیار‌های طبیعی مثل خطوط خنده و خطوط لبی چانه‌ای و همچنین سفتی و لیفتینگ پوست شود. اکثر فیلرهای از جنس اسید هیالورونیک بین شش ماه تا یکسال دوام دارند.
بیشتربخوانید:
مزایا و عوارض پلکسر چیست؟
نوع دوم فیلرها که امروزه استفاده می‌گردند از جنس «کلسیم هیدروکسی آپاتیت» می‌باشد. این ماده معدنی که مشابه ترکیب طبیعی موجود در استخوان انسان است از قوی‌ترین فیلرهای موجود بوده و برای پر کردن شیار‌های عمیق‌تر استفاده می‌گردد. از این فیلر برای گونه‌گذاری و پر کردن حاشیه‌های صورت هم استفاده می‌شود. این فیلر نیز دائمی نبوده و به طور متوسط بعد از یک و نیم سال تجزیه شده و از بین می‌رود.
نوع سوم فیلرهاکه از جنس «پلی لاکتیک اسید» و یا «پلی‌کربو لاکتون‌ها» هستند، پس از تزریق در محل سبب تحریک تولید کلاژن‌ها می‌گردند و عمدتاً جهت پر کردن شیار‌های نیمه تحتانی صورت به کار می‌روند. این مواد بر خلاف سایر فیلرها نتایج فوری نداشته و در عرض دوره چند ماهه باعث کلاژن‌سازی گردیده و نتایج اثر خود را نشان می‌دهند.
تفاوت تزریق چربی با سایر فیلرها چیست؟
نوعی از فیلرها در واقع از جنس «چربی» بدن خود فرد هستند که طی مراحل لیپوساکشن از نواحی چربی‌دار بدن گرفته و پس از خالص‌سازی به منظور حجم‌دهی و یا رفع چروک‌های عمیق در همان جلسه به عمق پوست تزریق می‌گردند که به مجموع این فرایند «لیپوترانسفراتولوگوس» گفته می‌شود.
فیلرهای با ماندگاری طولانی‌تر یا «نیمه‌ماندگار» هم وجود دارند که از میکروسفرهای ماده‌ای به نام «پلی‌متیل متاکریلت» در ترکیب با کلاژن هستند و برای چروک‌های عمیق‌تر و ایجاد حجم در گونه‌ها و لب‌ها بکار می‌روند. فیلرهای دیگر ماندگار از جنس «سیلیکون» و «پارافین» هم وجود دارند که بدلیل احتمال بالای عوارض جانبی دیگر مقبول نیستند. لازم به ذکر است که فیلرهایی از جنس کلاژن (شامل نوع گاوی و بیولوژیک) نیز وجود دارند که بدلیل ایجاد واکنش‌های آلرژیک زیاد مورد استفاده نمی‌باشند.
بیشتر بخوانید:
سایه روشن‌های تزریق ژل
پس بوتاکس در چه نوع چروک‌هایی کاربرد دارد و چقدر ماندگار است؟
تزریق بوتاکس نیز به عنوان یک درمان شناخته شده ضدچروک و پیری به کار گرفته می‌شود. این ماده نوعی سم است که از فعالیت فیبرهای عصبی جلوگیری می‌کند. با تزریق بوتاکس، توکسین بوتولینوم به‌عنوان یک مهارکننده، مانع از تأثیر استیل‌کولین بر عضلاتی می‌گردد که تزریق در‌آن صورت گرفته و از اسپاسم و انقباض عضلانی تا مقطع زمانی معینی، جلوگیری می‌نماید. این تأثیر فقط به‌مدت ۴ تا ۶ ماه فعال بوده و بتدریج و پس از گذشت ۳ ماه، آرام‌آرام سطح سرمی آن کاهش یافته و حداکثر بین ۶ تا ۸ ماه غیرفعال می‌گردد.
از‌همین‌رو است که فواصل تزریق بوتاکس، بین ۴ تا ۶ ماه تعیین‌گشته و به‌بیانی دیگر در طی ۱سال، ۳ بار تزریق بوتاکس کافی بوده و بیش‌از آن در‌طی ۱سال، توصیه نمی‌شود.
در صورتی که نحوه تزریق آن و یا نوع محصول استاندارد نباشد، می‌تواند باعث عوارض بسیاری از جمله افتادگی پلک و ورم صورت شود.
