زندگی آنلاین؛ مجله اینترنتی سبک زندگی

از دست رفتن بخشی از احساس بویایی و چشایی با افزایش سن منجر به شکل گیری تغییرات متابولیکی در بدن خواهد شد مانند کاهش اسید معده، ترشحات پانکراس و افزایش سطح انسولین پلاسما. بنابراین کاهش این حواس به فرایند متابولیکی آسیب می‌رساند. با این وصف توصیه‌‌هایی کلی در جهت حفظ قدرت حس چشایی، جلوگیری از کاهش یافتن آن و بهتر شدن شرایط در موارد کاهش چشایی وجود دارد:

بهتر است تا حد امکان از کم آب شدن بدن و فضای دهان جلوگیری کنیم. بنابراین توجه به مصرف مقدار کافی آب (8 لیوان) و مایعات در طول روز باید جدی گرفته شود.

در برخی موارد کاهش حس چشایی به کمبود روی در بدن مربوط می‌شود. در چنین مواردی با انجام تست‌های آزمایشگاهی وضعیت عنصر روی در بدن بررسی شده و در صورت محرز شدن کمبود روی، مکمل درمانی با روی می‌تواند سبب بهبود عارضه کاهش چشایی شود.

حتما سعی شود از خوردن غذاهای داغ پرهیز گردد. حرارت بالای مواد غذایی می‌تواند به پرزهای چشایی آسیب وارد نموده و از قدرت آنها در تشخیص طعم و مزه بکاهد.

گاهی مصرف برخی داروها ممکن است موجب کاهش حس چشایی گردد. بنابراین به ویژه در افراد مسن که با تعدد داروهای مصرفی مواجه هستند، لازم است درصورت برخورد با چنین مشکلی، با پزشک خود در این باره مشورت نمایند.

سیگار کشیدن می‌تواند موجب غلیظ شدن بزاق شده و در توانایی حس چشایی تغییراتی ایجاد کند.

استفاده از طعم‌دهنده‌‌ها و افزودنی‌هایی که بتواند اثر مثبتی بر طعم غذا داشته باشد، بدون اینکه لازم باشد برای بهبود طعم، به آن شکر یا نمک اضافه نمود، مانند سرکه، آبلیمو، آب نارنج، آب غوره، سیر، پیاز، سبزی‌های خشک معطر و سایر ادویه‌ها.

بسیاری از گیاهان سالم مانند رُزماری، آویشن، فلفل سیاه و پونه کوهی دارای میزان قابل توجهی آنتی‌اکسیدان و خواص مفید دیگر هستند که جایگزین‌هایی مناسب برای نمک به حساب می‌آیند.

بهبود رنگ و ظاهر غذاها می‌تواند با ایجاد حس بهتر نسبت به غذای مصرفی، فرد را از مصرف نمک و شکر بیشتر منصرف نماید.

سالمندانی که با کاهش حس چشایی مواجه هستند، از آوردن نمکدان بر سفره غذا خودداری نمایند.

بکار بردن مقداری پنیر، تكه‌های گوشت، كره، روغن زیتون، خشكبار بوداده یا انواع سبزیجات، در صورتی‌که ممانعتی برای وضعیت سلامت و بیماری فرد نداشته باشد.

تا حدامكان غذاها به تفكیك استفاده شود تا فرد بتواند درک بهتری از طعم و مزه غذاها داشته باشد.

لازم است سالمندان به سلامت غذاهای کنسروی توجه بیشتری داشته باشند زیرا در این دوره بدلیل کاهش حس چشایی، فرد دیرتر از زمان معمول متوجه فساد غذا می‌شود. درست است که افزایش سن ممکن است عوارضی را به دنبال داشته باشد، ولی این امر دلیل بر عدم ادامه زندگیِ با کیفیت نخواهد بود.

اگر فردی با کاهش حس چشایی مواجه شود، با رعایت نمودن توصیه‌‌ها، کیفیت تغذیه خود را بهبود داده و بدین صورت به ادامه زندگی سالم و طول عمر مفید خود کمک می‌‌نماید.

 برای خواندن بخش اول- وقتی زبان پیر می‌شود- اینجا کلیک کنید.