پیرگوشی آمیخته
این نوع پیرگوشی در برگیرنده دو یا چند نوع از پیرگوشی‌های ذكر شده در قبل است. نوع و الگوی كم شنوایی در این ضایعه بستگی به تركیب انواع مختلف پیرگوشی با یكدیگر دارد، (مثلا پیرگوشی حسی و عروقی یا پیرگوشی حسی و مكانیكی) شنوایی این افراد یا به صورت مسطح بوده و با شیب بسیار ملایمی در فركانس‌های بالا به صورت نزولی خواهد داشت.
پیرگوشی هایپراستوز
این نوع از پیرگوشی ناشی از رشد غیرطبیعی استخوان در مجرای شنوایی داخلی است كه در آن سلول‌های عصبی شنوایی فشرده و تخریب می‌گردند.
باید توجه داشت كه تقسیم‌بندی‌های دیگری نیز برای انواع پیرگوشی در منابع مختلف علمی ذكر شده است.
تاثیر افزایش سن بر سیستم اعصاب مركزی
افزایش سن، سیستم اعصاب مركزی بخصوص سیستم اعصاب شنوایی مركزی را متاثر می‌سازد و این تاثیر به صورت كاهش كلی در تعداد سلول‌های عصبی، تغییر در اندازه تنه سلول عصبی یا هسته آن، تحلیل انشعابات سلولی، كاهش سلول‌های عصبی در قشر مغز و غیره است.
باید توجه داشت كه علاوه بر تخریب ناشی از افزایش سن، عوامل بسیار دیگری نیز در ایجاد كم شنوایی در افراد مسن دخیل هستند. برخی از این عوامل عبارتند از: قرارگیری در معرض اصوات شدید و صدای مزاحم، عوامل ژنتیكی مختص هر فرد، عفونت‌ها، ضربات، اختلالات متابولیكی بدن مثل مشكلات كلیه و بیماری‌های عروقی و یا مصرف داروهای سمیت‌زا برای گوش مانند آمینوگلیكوزیدها، اسیداتاكرینیك و سالیسیلات‌ها.
با توجه به شیوع بسیار زیاد بیماری‌های قلبی – عروقی در بین افراد مسن بویژه در كشورهای در حال توسعه، تحقیقات بسیاری در مورد رابطه این بیماری‌ها و مشكلات شنوایی صورت گرفته است و دیده شده كه در گروه بزرگی از افراد مسن كه تحت تاثیر صدای مزاحم و اصوات محیطی شدید قرار نداشته و دچار سایر اختلالات متابولیك نیز نبوده‌اند، بین اختلالات قلبی – عروقی و كم شنوایی ارتباط وجود دارد. اختلالات قلبی – عروقی عمدتا بر روی شنوایی در فركانس‌های پایین اثرگذار هستند.
تاثیر تغییرات سنی بر آستانه‌های شنوایی صوت خالص و درك گفتار
افزایش سن موجب كاهش شنوایی هم در محرك‌های گفتاری و هم اصوات خالص می‌گردد. مطالعات ثابت كرده است كه با افزایش سن، آستانه‌های شنوایی در ناحیه فركانسی بالای 1000 هرتز كاهش بیشتری دارد. كم‌شنوایی به صورت دوطرفه بوده و در هر دو گوش تقریبا به یك اندازه است.
مطالعات نشان داده‌اند كه حساسیت شنوایی در آقایان بیشتر در فركانس‌های بالا و در خانم‌ها بیشتر در فركانس‌های پایین ایجاد می‌شود و میزان كلی افت شنوایی در آقایان نسبت به خانم‌ها معمولا بیشتر و در حد ملایم تا متوسط به شدید است.
اكثر افراد مسن در درك گفتار به خصوص در حضور اصوات محیطی مزاحم مشكل دارند. درصد میزان مشكل درك گفتار در افراد مسن با هر دهه افزایش سن دو برابر می‌گردد. به طوری كه در سن 60 سالگی 16 درصد، در سن 70 سالگی 35 درصد و در 80 سالگی 64 درصد است.
با این حال میزان درك گفتار در افراد بالای 60 سال نیز ممكن است بسیار متفاوت باشد. فرضیه‌های بسیاری در این رابطه وجود دارد كه مهم‌ترین آنها عبارتند از فرضیه كم شنوایی محیطی مبنی بر وجود اشكال در سیستم شنوایی محیطی اعم از گوش خارجی، گوش داخلی و عصب هشتم، فرضیه كم شنوایی مركزی كه دلیل اختلال را وجود مشكل در راه‌های ساقه مغز و قشر شنوایی می‌داند و فرضیه شناختی كه مراكز بالاتر راه‌های شنوایی كه مسئول پردازش، ذخیره، نگهداری و بازیافت اطلاعات در قشر مغز هستند را دارای اختلال می‌داند.
غربالگری شنوایی در افراد سالمند
همانند تمامی انواع بیماری‌ها، در كم‌شنوایی نیز تشخیص به موقع و مداخله مناسب از اهمیت خاصی برخوردار است. غربالگری شنوایی راهی برای تشخیص به موقع و مداخله زودهنگام و تجویز سمعك است. اما متاسفانه تنها تعداد اندكی از افرادی كه در غربالگری شنوایی رد می‌شوند و نیاز حتمی به بررسی‌های دقیق‌تر دارند برای ارزیابی تكمیلی شنوایی و یا دریافت سمعك مراجعه می‌كنند.
از مهم‌ترین دلایل این امر، نبود اطلاعات كافی در مورد ارزیابی شنوایی و یا سمعك، وجود عقاید قدیمی درباره سمعك، عدم پذیرش كم شنوایی از جانب بیمار، عدم پذیرش استفاده از سمعك در جامعه و همچنین وجود سایر شرایط و بیماری‌های حاد و مزمن در فرد است كه مهم‌تر از كم شنوایی هستند.
با توجه به بهبود شرایط زندگی و افزایش امید به زندگی و در نتیجه افزایش تعداد افراد سالمند و افزایش پیرگوشی، در كشور ما نیز همانند سایر كشورها باید توجه بیشتری به برنامه‌های مخصوص غربالگری شنوایی در افراد مسن گردد و به كمك این آزمایشات ساده، سریع و كم هزینه، مشكل شنوایی سالمندان هر چه زودتر تشخیص داده شده و راهكارهای درمانی یا توانبخشی مناسب برای آنها اتخاذ گردد تا از بروز مشكلات ارتباطی و اجتماعی – روانی برای فرد كم شنوا و خانواده وی جلوگیری گردد.
برای خواندن بخش اول- پیرگوشی- اینجا كلیك كنید.
