علایمی نظیر ضعف حركتی، ایجاد مشكل در دفع ادرار و مدفوع (مشكلی که بدلایل مختلف در خانمها دیده میشود و بهمین دلیل موارد ناشی از مشكلات نخاعی و ستون فقرات نیز به اشتباه به مسائلی چون افتادگی مثانه و... ارتباط داده میشوند )، كرختی پا و سنگینی، لنگش شدید عصبی و... نشان میدهد كه بیمار نیاز به عمل دارد چرا كه در این شرایط دیسك آسیب دیده موجب فشار شدید بر نخاع یا ریشههای عصبی شده و در صورت عدم درمان بموقع ممكن است تا آخر عمر فرد را زمینگیر سازد.
موضوع سوم هم مراعاتهای پس از عمل است كه این دیگر كار بیمار است كه در نشستن و فعالیتهای روزمره دقت و در انجام ورزشها و نرمشها مراقبت كند. بنابراین اگر واقعا فردی نیاز به عمل دارد ولی زیر بار آن نمیرود با دست خود نخاعش را از بین میبرد.
طبق گفته شما بیش از ٩٠ درصد دیسكها نیاز به عمل باز ندارند لطفا در مورد سایر روشهای درمانی هم توضیح دهید؟
اغلب كمردردها با مصرف مسكنهای معمولی و دو تا سه روز استراحت بهبود مییابند، درصدی از موارد هم نیازمند فیزیوتراپی و آب درمانی است، روشهای درمانی كم تهاجمی نظیر دیسكوژل، لیزر و درمان از طریق گاز ازن هم در مرحلهای كه درمانهای طبی قدرت كنترل علائم را ندارند و بیمار نیازمند اقدامات پیشرفتهتر میباشد، بكار میروند.
مراحل پیشرفتهتری كه با هیچیك از اقدامات قبلی بهبود نیابند و یا با عوارضی مثل مشكلات ادراری مدفوعی، ضعف حركتی و برخی از علائم خطر دیگر همراهند، نیازمند مداخله جراحی باز خواهند بود، در عمل جراحی، بسته به روش مورد نظر پزشك، قطعه پاره شده و یا كل دیسك بطور كامل تخلیه میشود و در صورت صلاحدید جراح مربوطه ممكن است به جای آن دیسك مصنوعی به صورت پروتز قرار داده شود.
گفتید درمان از طریق روشهای كم تهاجمی؛ یعنی در واقع منظور شما روشهایی است كه در آن عمل باز صورت نمیگیرد؟
بله دقیقا؛ البته لیزر علیرغم شیك بودن و پرسروصدا بودنش جایگاه آنچنانی در درمان واقعی دیسك ندارد .لیزر درجه حرارت محدوده دیسك را بالا میبرد و به عبارتی دیسك راسوزانده و تبخیر میكند بدلایل متعدد این روش در گردن به راحتی قابل استفاده نیست و یا با خطرات زیادی همراه است چرا كه حرارت ایجاد شده برای نخاع گردن خطرناك و با ریسك بالائی همراه است.
درمان از طریق گاز اوزن نیز یك روش كم تهاجمی است كه بر روی افراد با دیسكهای بسیار ضعیف قابل استفاده است. درمان از طریق تزریق دیسكوژل كه امروز از آن به عنوان یكی از روشهای درمانی نوین با موفقیت تحسین برانگیز یاد میكنیم روشی كاملاً خلاّقانه و هوشمندانه بوده كه تفاوتهای بنیادی با سایر روشها داشته، بدون تخریب، سوزاندن، یا برداشتن دیسك و بدون هرگونه كاهشی در ارتفاع و فضای دیسك، بخش بیرون زده را درمان میكند. این روش از حدود سال ٢٠٠٢ ابداع شد و ٢٠٠٧ به اروپا آمد.
لطفا به مزایای استفاده از این نوع درمان و تفاوت آن با سایر روشهای درمانی اشاره كنید؟
در روش درمانی دیسكوژل مطلقا نیاز به بیهوشی نیست و از بی حسیهای موضعی استفاده میشود، تنها ماده ضد درد كه جهت بی حسی موضعی استفاده میشود ٥ تا ١٠ سی سی لیدوكایین است ؛ حتی اگر دیسكوژل به كانال نخاعی وارد شود هیچ عارضه و دردی ندارد، دیسكوژل پس از ورود به داخل دیسك آسیب دیده راه خود را پیدا میكند و به صورت خارقالعادهای در تمام نواحی آسیب دیده آن منتشر میشود.
كل زمان عمل با توجه به تعداد دیسكها از نیم ساعت تا حدود یك ساعت است و مهمتر از همه اینكه حالا در ناحیه گردن نیز قابل استفاده است. در واقع دیسكوژل فشار داخل دیسك را كم میكند و نه تنها هیچ كاهشی در ارتفاع دیسك تخریب شده ایجاد نمیكند بلكه مادهای هم به آن اضافه میكند اما با این وجود بخاطر خواص معجزه آسای خود و با كاهش فشار داخل دیسك، موجب بهبودی علائم و حتی در بسیاری از موارد با گذشت زمان باعث بازگشت دیسك بیرون زده به محل اصلی خود میگردد.
لطفا درباره چگونگی ابداع روش درمانی دیسكوژل و فرآیندی كه موجب انجام تحقیقات گسترده در مورد آن شد كه امروز شاهد موفقیتهای شگفتانگیز این نوع درمان در دنیا هستیم توضیح دهید؟
نقش اصلی در این روش درمانی توسط الكل اتیلیك انجام میشود كه نخستین بار در سال ١٩٧٥از آن به عنوان مادهای بسیار مؤثر و مفید در درمان كم تهاجمی دیسكهای بیرون زده استفاده شد این تزریق با نتایج عالی و درصد بالایی از موفقیت همراه بود، اما ایرادهای اساسی هم به آن وارد شد از جمله اینكه چون تزریق درد زیادی داشت مریض باید بیهوش میشد و از طرفی چون الكل در روشهای تصویربرداری قابل رویت نبود به علت نشت میتوانست موجب دردهای انتشاری بعد از تزریق شود و مهمتر از آن اینكه در ناحیه گردن و پشت هم قابل استفاده نبود.
برای خواندن بخش اول - مبتلایان به دیسك حتما بخوانند- اینجا کلیک کنید.
برای خواندن بخش سوم- مبتلایان به دیسك حتما بخوانند- اینجا کلیک کنید.