بنابراین جهت برنامه‌ریزی صحیح درمان و توانبخشی بیمار اول تشخیص صحیح و تعیین شدت بیماری سپس تنظیم طرح درمان برای هر فرد به طور مجزا و اختصاصی باید صورت پذیرد.
البته خیلی از اجزاء توانبخشی و درمان‌های طب فیزیكی برای همه بیماران مبتلا به سندرم‌های دردناك مفصل شانه یكسان است و مشترك محسوب می‌شوند یعنی خیلی از تكنیك‌ها و روش‌های درمانی برای همه مشابه هستند و هدفی را كه از این روش‌ها دنبال می‌كنیم تقویت پروسه ترمیم و بازگشت به حركات نرمال و طبیعی شانه است، اما همانطور كه گفتیم بسته به علت به وجود آورنده بیماری و علائم در هر فرد بیمار، جهت‌های حركتی محدود و دردناك متفاوت می‌باشد و از اینجاست كه توانبخشی مناسب هر فرد متفاوت می‌شود.
اما باید بسیار متناسب با نیاز فرد و اهداف مورد نظر جهت همان فرد بیمار تنظیم شود مثلا تنظیم برنامه ورزشی برای یك فرد ورزشكار پرتاب‌كننده دیسك یا تنیس باز با یك فرد كارگر كه با دست اجسام سنگین را حمل می‌كند متفاوت می‌باشد و یا در مقایسه با یك فرد بیمار كه كم تحرك بوده و سن بالایی دارد كاملا متفاوت است.
پیشگیری در افراد در معرض آسیب خصوصا در شغل‌های ذكر شده و افرادی كه استرس‌های مكرر جسمی و شدید را متحمل می‌شوند باید آموزش داده شود و توصیه و تشویق‌های مناسب در این جهت انجام شود. مهم‌ترین نكته درخصوص این افراد استفاده مناسب از حركات كششی تحت عنوان گرم كردن قبل از انجام كار یا ورزش می‌باشد و سپس آگاهی از علائم مرحله 1 (Stage I) كه كاملا قابل برگشت و خوب‌شونده است.
در این مرحله حتما باید از كمپرس با یخ استفاده شود این نكته برای همه ورزشكاران حركات پرتابی است و كارگران دستی باید كاملا جا بیفتد كه همیشه از یخ برای آسیب دیدگی‌های خفیف خویش در اسرع وقت استفاده كنند اما استفاده صحیح و روش صحیح به كارگیری یخ خیلی مهم است بدین صورت كه حداقل زمان 10 دقیقه می‌باشد و زمان ایده‌آل بین 20-10 دقیقه است.
اگر بیمار بتواند این زمان را به صورت ممتد و مداوم تحمل كند، كافی است اما چنانچه احساس سرما نیز پس از چند دقیقه آزاردهنده شود و بیمار نتواند آن را ادامه دهد باید چند دقیقه مكث و استراحت نماید و مجددا كمپرس یخ را اعمال كند به گونه‌ای كه مجموع دقایق استفاده از سرما به حد كافی و دوز درمانی برسد.
پس از هر مرحله ورزش یا كار سنگین این درمان توصیه می‌شود. پس از اعمال سرما و تسكین كافی متعاقب آن اجرای حركات كششی درخصوص عضلات اطراف شانه بسیار مفید خواهد بود و سپس تقویت تاندون عضله سوپراسپنیاتوس به این صورت انجام شود كه بیمار در حالت ایستاده دست خود را از تنه جدا می‌كند به صورتی كه انگشت شست به سمت رو به پایین قرار داشته باشد.
سپس در همین حالی كه دست كاملا كشیده است به طرف بالا از پهلو تا زاویه 90 درجه حركت می‌كند و به آرامی پایین آورده می‌شود این حركت را ده مرتبه تكرار كنند و به مرور زمان با گرفتن یك جسم سبك و افزایش وزن آن به تدریج بر افزایش مقاومت و قدرت ورزش اضافه كنند و لذا با تقویت عضلات شانه از احتمال آسیب‌دیدگی آنها كاسته خواهد شد.
برای خواندن بخش اول- تاندنیت بای‌پس (التهاب تاندون عضله دو سر بازو)- اینجا کلیک کنید.
