زندگی آنلاین؛ مجله اینترنتی سبک زندگی

تحریریه پزشك امروز

تاندنیت بای‌پس التهاب تاندون مربوط به سر بزرگ عضله دو سر بازویی است. اگرچه اغلب تظاهری از پیشرفت بیماری روتاتور كاف در افراد مسن می‌باشد اما به كرات نیز در جوان‌ها در اثر حركات تكراری و مزمن دیده می‌شود خصوصا در ورزشكاران پرتابی كه در واقع در رفتگی‌های مكرر تاندون در ناودان مربوط به آن رخ می‌دهد و التهاب و سایر علائم متعاقب آن را به وجود می‌آورد این بیماری در كارگران و افراد دیگری كه حركات تكراری در بالای سر انجام می‌دهند نیز به كرات دیده می‌شود.

التهاب بخش داخل كپسولی این تاندون در مراحل 2 و 3 سندرم روتاتور كاف تقریبا همیشه دیده می‌شود (توضیحات مربوط به Stage II و  Stage III در ادامه همین بحث آمده است). این بیماری را در واقع فرم بسیار شایعی از سندرم‌های درد ناحیه قدام شانه می‌باشد به راحتی با لمس تاندون در وضعیتی كه بازو حدود 30 درجه به داخل چرخیده باشد و احساس دردناك بودن آن تشخیص داده می‌شود.

همچنین اگر بیمار خودش سعی كند بازوی خود را از جلو مستقیم به بالا حركت دهد در حالی كه آرنج هم كاملا كشیده و صاف است. درد قدام شانه را حس می‌كند خصوصا اگر كه مقاومتی در این مسیر حركت بر بازوی بیمار اعمال شود باز هم درد شدیدتر احساس می‌گردد.

پارگی تاندون عضله دو سر بازو

در افراد جوان نیروی بسیار بزرگی برای پارگی تاندون علضه دو سر بازو لازم است و چون اغلب در محل چسبیدن تاندون به علضه رخ می‌دهد نیازمند جراحی می‌باشد اما در افراد بالای 40 سال اغلب پارگی با نیروی كمتری رخ می‌دهد و در ناحیه داخل كپسول تاندون به وجود می‌آید و با علائم سندرم قوس دردناك شانه همراه است.

در صورت پارگی كامل ممكن است نیاز به جراحی باشد اما اغلب پارگی‌های ناقص با درمان‌های معمول بهبود می‌یابند. در افراد مسن اصلا مسأله جراحی منتفی است.

تشخیص: یك شرح كامل قدم اول و مهمی است كه باید برداشته شود. سن بیمار، شغل، فعالیت‌های تفریحی و ورزشی و بیماری‌های سیستمیك (همانند دیابت، نقرس، روماتیسم و...) بیماری‌های ستون فقرات گردنی اهمیت زیادی دارند. تعیین شدت بیماری از طریق شرح حال و معاینه خیلی كمك‌كننده می‌باشد در این خصوص می‌توان سه مرحله (Stage) را تعریف كرد.

Stage I: بیماری است كه درد مختصری در شانه دارد كه تنها در فعالیت و حركت شانه به وجود می‌آید هیچگونه محدودیتی در دانه حركتی طبیعی ندارد و ضعف عضلانی نیز ندارد. این بیماران عمدتا افراد با سن كمتر از 25 سال هستند و از دردی شبیه به دندان درد در وسط بازو شاكی هستند و حساسیت موضعی نیز در ناحیه جلوی بازو در لمس می‌توان پیدا كرد.

Stage II: بیمارانی هستند كه از درد تقریبا دائمی شانه شاكی هستند التهاب تاندونی دارند و محدودیت حركتی ندارند گرچه در دامنه حركتی طبیعی درد را احساس می‌كنند این بیماران عمدتا بین سنین 25 تا 40 سال قرار دارند و دردهایشان با فعالیت‌های بالای سر تشدید می‌شود، درد شب‌ها بیشتر می‌شود.

Stage III: درد شدید شانه و بازو به طور دائمی همراه با محدودیت حركتی و ضعف عضلات اطراف شانه كه بیانگر پارگی ناقص یا گاهی كامل در تاندون‌های شانه‌ است. این بیماران بیشتر در سن بالای 40 سال قرار دارند و به طور طولانی مدت و مكرر از علائم مراحل 1 و 2 در شرح حال خود ذكر می‌كنند...

برای خواندن بخش دوم- تاندنیت بای‌پس (التهاب تاندون عضله دو سر بازو)- اینجا کلیک کنید.