در برخی از فرآوردههای دارویی مثل قطره نفازولین + آنتازولین ماده آنتیهیستامین و دکونژستانت با هم بکار رفته است. مصرف این قطرهها میتواند ظرف چند دقیقه قرمزی و خارش چشم را کنترل کند و معمولا این اثر تا 3-4 ساعت قابل توجه است. بنابراین در درمان علائم حاد آلرژی میتوان از این قطرهها استفاده کرد و مصرف کوتاه مدت آنها معمولا عارضه مهمی (غیر ازسوزش چشم در موقع استفاده از قطره) ندارد. اما همانطور که گفته شد مصرف دراز مدت آنها چندان مفید نیست و ممکن است باعث بروز عوارضی شود.
قطرههای پایدار کننده ماست سلها
همان طور که گفته شد واسطه اصلی ایجاد آلرژی ماده ای به نام «هیستامین» است که از گروهی از سلولهای ایمنی به نام «ماست سلها» آزاد میشود. داروهای پایدار کننده ماست سلها مانع آزاد شدن هیستامین از ماست سلها میشود و در نتیجه از بروز واکنشهای آلرژیک جلوگیری میکنند. این داروها در تمام انواع حساسیت مؤثر است؛ در افراد مبتلا به حساسیت فصلی و کراتوکنژنکتیویت بهاره میتوان از یکی دو هفته پیش از شروع فصل حساسیت این قطرهها را استفاده کرد، تا از بروز علائم حساسیت جلوگیری شود.
از آنجا که این داروها نسبتا بدون عارضه هستند میتوان مصرف آنها را برای یک دوره طولانی (مثلاً چند ماه) ادامه داد بدون این که مشکل خاصی ایجاد شود. البته باید توجه داشت که شروع اثر این داروها نسبتا کند است و برای آغاز بهبودی با مصرف این داروها معمولا چند روز زمان لازم است. از داروهای این گروه میتوان به کرومولین سدیم اشاره کرد. البته در حال حاضر داروهای قویتر و مؤثرتری نیز از این دسته در دسترس است.
قطرههای ضد التهاب غیر استروئیدی
این قطرهها با اثر ضد التهابی خود باعث کاهش علائم آلرژی، به ویژه خارش میشوند. اما مصرف دراز مدت آنها میتواند سوزش و خارش چشم را بدتر کند. از این دسته دارویی میتوان به قطره ولتارن (دیکلوفناک) اشاره کرد.
قطرههای ضد التهاب استروئیدی
این قطرهها مثل بتامتازون، پردنیزولون و دگزامتازون در درمان حساسیتهای چشمی بسیار مؤثرند، اما به علت عوارض جلدی بالقوه مصرف آنها محدود به آلرژیهای شدیدی است که با درمانهای معمولی بهبود پیدا نکند. به علت احتمال بروز عوارض جلدی مثل آب مروارید (کاتاراکت) و گلوکوم (آب سیاه) مصرف این داروها باید حتماً با تجویز چشم پزشک و برای مدت کوتاه انجام گیرد.
آنتی هیستامینهای خوراکی
مصرف آنتیهیستامین خوراکی معمولا در درمان آلرژی چشمی چندان مؤثر نیست، اما در مورادی که آب ریزش از بینی یا حساسیت پوستی (بویژه درماتیت آتوپیک) به همراه حساسیت چشمی وجود دارد، مصرف آنتیهیستامین خوراکی میتواند به کنترل این علائم کمک کند.
چند نکته مهم
به یاد داشته باشید که آلرژی یک زمینه مزمن است و ممکن است مکرراً عود کند. آلرژیها آزار دهندهاند، اما اغلب خطرناک نیستند. در موارد آلرژیهای شدید چشمی و یا آلرژیهای طولانی مدت، حتما به چشم پزشک مراجعه کنید. درمان آلرژیهای حاد با استفاده از قطرههای آنتی هیستامین- دکونژستانت چشمی در یک دوره کوتاه به بهبود علائم کمک میکند.
در آلرژیهای مزمن، بهترین دارو برای استفاده درازمدت، قطرههای پایدار کننده ماست سلها(mast cells) است. قطرههای استروئیدی حتماً باید در یک دوره کوتاه و تحت نظر چشم پزشک مصرف شوند. از مصرف خودسرانه این داروها (بتامتازون- دگزامتازون- پردنیزولون) جداً پرهیز کنید. قطرههای خنک معمولاً خارش چشم را بهتر کاهش میدهند. قطرههای چشمی را در یخچال نگهداری کنید.
برای خواندن بخش اول- آلرژی چشم- اینجا کلیک کنید.