شدت انسداد روده می‌تواند خود را از حالت خفیف تا مگاکولون توکسیک که نیاز به جراحی دارد، نشان دهد. با توجه به شرایط پیش‌آمده، تجویز وانکومایسین رکتال می‌تواند کولون را حفظ کند، یعنی 500 میلی‌گرم وانکومایسین داخل رگی را در 500 سی‌سی نرمال‌سالین حل کرده و با یک فولی کاتتر وارد رکتوم می‌نمایند. این دوز هر 6 ساعت قابل تکرار است.
تایید زایزل برای کودکان کم سن نیز
اداره نظارت بر غذا و داروی آمریکا در 24 آگوست 2009 اعلام کرد داروی «زایزل» (Xyzal) با نام ژنریک «لووستریزین دی‌هیدروکلراید» (Levecetrizine dehydrochloride) برای درمان علائم رنیت آلرژیک پایا (آلرژی‌های خانگی یا Indoor) و اورتیکاریای ایدیوپاتیک مزمن در کودکان 6 ماه و بزرگتر مورد تایید این اداره قرار گرفته است.
این موافقت جدید به کودکان بزرگتر از 2 سال که علایم رنیت آلرژیک فصلی (آلرژی خارجی یا Outdoor) دارند نیز اجازه مصرف Xyzal را می‌دهد، زیرا قبلا این دارو برای درمان بیماران بیشتر از 6 سال سن تایید شده بود. Xyzal که در هر دو فرم قرص و محلول وجود دارد، روزانه یک‌بار مصرف می‌شود.
عوارض جانبی این دارو در کودکان بزرگتر از 12 سال سن، خواب‌آلودگی، خستگی، زخم گلو و خشکی دهان است. در کودکان سنین 6 تا 12 سال، این عوارض مشکل‌ساز شامل تب، سرفه، خواب‌آلودگی و اپیستاکسی می‌شود. عوارض جانبی در کودکان 1 تا 5 سال به تب، اسهال، استفراغ و عفونت گوش محدود می‌شود. در نوزادان 6 تا 11 ماه، عوارض ناخوشایند ممکن است شامل اسهال یا یبوست باشد.
تایید كلكریس برای درمان FMF
اداره نظارت بر غذا و داروی آمریکا قرص «کلکریس» (Colcrys) را برای درمان حملات حاد در بیماران مبتلا به نقرس و همچنین افراد مبتلا به تب مدیترانه‌ای فامیلیال (FMF) که یک اختلال التهابی ژنتیکی است، مورد تایید خود قرار داد. جزء فعال این محصول جدید، کلشی‌سین است که سال‌ها به وسیله پزشکان برای درمان نقرس تجویز می‌شده، اما تاکنون نتوانسته بود از غربال استانداردهای مدرن FDA برای بررسی ایمنی، کارآیی و کیفیت داروها رد شود.
پزشکان همیشه برای حملات حاد نقرس کلشی‌سین را به‌صورت ساعتی تجویز کرده‌اند تا علایم فروکش کند و تنها در صورتی درمان متوقف می‌شد که برای بیمار مشکلات گوارشی رخ داده باشد. دوز مورد تایید FDA با یک دوز ابتدایی کلشی‌سین شروع شده و سپس تک‌د‌وز اضافی پس از یک ساعت داده می‌شود که به نظر می‌رسد به اندازه دوزهای ساعتی برای خاموش کردن حملات حاد، موثر و کارآمد باشد.
از سویی، برای بیمار نیز کمتر عوارض سمی دارد. ارزش دارویی کلشی‌سین اول‌بار در قرن اول میلادی شناخته شد، ولی استفاده از آن برای درمان نقرس حاد به سال 1810 برمی‌گردد که از آن پس، به وسیله پزشکان تجویز می‌شود. اگرچه کلشی‌سین تابه‌حال به‌تنهایی مورد موافقت FDA قرار نگرفته بود، یک محصول ترکیبی حاوی کلشی‌سین و عاملی دیگر که ترشح اوریک اسید را در ادرار زیاد می‌کند، در سال 1939 تایید شده بود.
از سویی، کلشی‌سین به‌منظور کاهش تواتر اپیزودهای بیماری FMF نیز اجازه مصرف گرفته تا «کلکریس» اولین دارویی باشد که برای درمان FMF مورد موافقت FDA قرار گرفته است.
کورتیکواستروئیدهای سیستمیک در بهبود علایم زخم گلو، مزایای بالقوه‌ای دارند
در متاآنالیزی که در 29 آگوست 2009 در نشریه پزشکی بریتانیا (BMJ) به چاپ رسیده، تصریح شده که افزودن کورتیکواستروئیدهای سیستمیک به درمان آنتی‌بیوتیکی، درد ناشی از زخم گلو را، خصوصا در موارد شدید کاهش می‌دهد. نتایج تحقیقاتی که در این متاآنالیز آمده، حاکی از آن هستند که استفاده از کورتیکواستروئیدهای سیستمیک در کودکان و بزرگسالان مبتلا به زخم گلو، ظرف مدت 24 تا 48 ساعت پس از زمان شروع درد، به کاهش درد و علایم و عوارض جانبی منجر می‌شود.
معمول‌ترین کورتیکواستروئید مورد استفاده، دگزامتازون با دوز حداکثر 10 میلی‌گرم بوده است. با اطلاعاتی که از 4 کارآزمایی به دست آمده، افزودن کورتیکواستروئید به آنتی‌بیوتیک و ضد دردها، با افزایش سه برابری در احتمال رفع کامل درد طی 24 ساعت همراه است.
البته اثرات کورتیکواستروئیدها در زمان لازم برای رفع کامل درد متغیر است. کورتیکواستروئیدها همانطور که بر روی حلق اثر ضدالتهابی دارند، بر دیگر عفونت‌های دستگاه تنفسی نیز مفیدند. مزایای مستقل کورتیکواستروئیدها بدون آنتی‌بیوتیک‌ها در زخم گلو، نامشخص است که باید تعیین شوند. در این مطالعه به عوارض جانبی احتمالی مصرف کورتیکواستروئیدها اشاره‌ای نشده است.
برای خواندن بخش اول- مروری بر پانكراتیت- اینجا کلیک کنید.
برای خواندن بخش سوم- مروری بر پانكراتیت- اینجا کلیک کنید.
