یك علامت دیگر اختصاصی ابتلا به این ویروس این است كه بیمار، دقیقا ساعت شروع علایم را به خاطر دارد و به پزشك اعلام می‌كند. آبریزش بینی، تهوع و اسهال نیز می‌تواند از علایم بعدی ابتلا به این ویروس باشد.
انتقال ویروس
این ویروس از طریق ترشحات تنفس به صورت droplet و تمامی با اشیاء آلوده اطراف بیمار منتقل می‌شود. نكته 1- در صورتی كه در فاصله 2- 5/1 متری بیمار قرار بگیریم باید از ماسك استفاده كنیم.نكته2- مهم‌ترین عامل پیشگیری از بیماری: شستن مداوم دست‌ها می‌باشد. بنابراین، اولین توصیه‌‌ای كه پزشك جهت پیشگیری از انتقال این ویروس به بیمار دارد این مورد است كه باید دست‌ها به طور مرتب شسته شود.
سیر ویروس
این ویروس از طریق دستگاه تنفس فوقانی به دستگاه تنفس تحتانی منتقل شده و باعث ایجاد عفونت‌های شدید ریه شده و منجر به ARDS (سندروم دیسترس حاد تنفسی) شده، گاه نجات بیمار ممكن نیست ولی در صورت شروع به موقع درمان، پس از یك ماه، بیمار بهبود می‌یابد. در این مدت نیز باید بیمار ایزوله شود. نكته 3- برای پیشگیری از انتقال ویروس استفاده از ماسك جراحی كفایت می‌كند، استفاده از ماسك (N95) فقط برای برونكوسكوپی یا مواردی این چنین ضرورت دارد.
علایم
تب شدید، سرفه، گلودرد، سردرد، تنگی نفس، میالژی، درد مفاصل. اخیرا مشاهده شده است كه گاه علایم بسیار شدید بوده و در یك مورد كه نتیجه كشت ویروس مثبت گزارش شده است، بیمار بسیار بدحال و دارای نارسایی چند عضوی بوده است.
آزمایش ویروس
انجام آزمایش برای مبتلایان ضرورتی ندارد. در فردی كه دارای معیارهای علایم بالینی مشكوك است آزمایش Real- Time- PCR انجام می‌شود.
در بیماری كه دارای علایم بالینی و شواهد اپیدمیولوژیك است، آزمایش انجام می‌شود ولی در ایران فقط آزمایش RT- PCR وجود دارد، تست‌های دیگری كه در ایران وجود دارد، مورد تائید وزارت بهداشت نمی‌باشد انجام آزمایش فقط برای بیمارانی كه در بیمارستان بستری می‌شوند ضرورت دارد، در بیماران سرپایی، درمان به صورت علامتی است.
تصمیم‌گیری پزشك
بایستی تجویز دارو، توسط پزشك متخصص صورت گیرد. تجویز بی‌‌مورد دارو، باعث ایجاد مقاومت می‌شود. بنابراین برای موارد معمولی، درمان خاصی نیاز نیست.
كرایتریای ایمونولوژی
هر بیماری كه به مناطق پاندمی سفر كرده، پس از برگشت به مدت 7 روز اول باید ایزوله شود تا كرایتریای ایمونولوژی مشخص شود. معیار اپیدمیولوژی دیگر در فردی كه در تماس با فرد مبتلا بوده و هنوز 7 روز نگذشته است انجام آزمایش RT- PCR ، ابتلا فرد را مشخص می‌كند.
دوره كمون
دوره كمون بیماری 4- 1 روز است، پس از گذشت این مدت در بالغین تا 7 روز اول، ولی در كودكان تا 14 روز، امكان انتقال ویروس وجود دارد.
دوره استراحت
در صورتی كه درمان انجام می‌شود. 24 ساعت پس از قطع كامل درمان باید بیمار استراحت داشته باشد.
نكته
در كودكان مدت انتقال ویروس 2 برابر بزرگسالان است. چه افرادی در ریسك خطر بیشتری قرار دارند؟ افرادی كه در گروه‌های زیر قرار دارند با هر علامتی كه مراجعه كنند، باید در بیمارستان بستری شوند.خانم‌های باردار افرادی كه دارای نقص سیستم ایمنی هستند- افراد چاق- بیماران قلبی، ریوی و كسانی كه دچار بیماری زمینه‌ای هستند.
برای خواندن بخش اول- آنفلوانزای H1N1- اینجا کلیک کنید.
