زندگی آنلاین؛ مجله اینترنتی سبک زندگی

احتیاط‌های پرستاری

نكات مهم در مورد احتیاطات پرستاری شامل

1-‌ ‌ گزارش‌دهی دقیق وضعیت بیمار (به لحاظ فشار خون و سایر علایم حیاتی، سطح هوشیاری و شواهد خونریزی، ادم، شوك و علایم نارسایی كبد و كلیه).

2- رعایت احتیاطات استاندارد و همچنین اصول جداسازی بیمار.

3-‌ مراقبت شدید از خود، پرسنل و اطرافیان بیمار در جهت جلوگیری از تماس با خون و سایر مایعات بالقوه عفونی با استفاده صحیح از دستكش گان، لباس بلند، چكمه، ماسك و عینك (به خصوص هنگام خون‌گیری از بیمار با تزریقات).

4-‌‌ ارسال وسایل بیمار جهت ضدعفونی (حداقل به مدت یك ساعت با حرارت 60 درجه سانتی‌گراد).

پیشگیری

گرچه در روسیه و بلغارستان واكسن كشته‌شده از ویروس كشت داده شده در مغز موش تهیه شده است ولی در حال حاضر هیچ واكسن انسانی یا دامی برای پیشگیری توصیه نمی‌شود. در حقیقت تنها اقدام واقع‌گرایانه در پیشگیری از بیماری جلوگیری از گزش كنه است. پمادهای دوركننده حشرات در جلوگیری از گزش كنه به اندازه پشته و پشه خاكی موثر نیست و توصیه نمی‌شود.

در نواحی آلوده بهتر است بدن به طور مكرر از نظر وجود كنه مشاهده شده و در صورت وجود، بدون له كردن با یك فورسپس با آرامی جدا شود. استفاده از كنه‌كش‌ها برای گله‌ها و مناطق عبور آنها نیز مفید بوده است. تماس مستقیم با گوشت تازه و خون احشام آلوده نیز می‌تواند بیماری را منتقل كند ولی به محض ایجاد جمود نعشی در گوشت (دو تا سه ساعت پس از ذبح) ویروس از بین می‌رود و تماس با آن بی‌خطر خواهد بود.

ویروس به حرارت بسیار حساس است و پختن حتی در دماهای پایین و كوتاه‌مدت گوشت را بی‌خطر می‌سازد. وقتی بیمار به C.C.G.F در بیمارستان بستری می‌شود، احتمال انتقال عفونت در بیمارستان وجود دارد. در گذشته اپیدمی‌های ناگهانی شدیدی از این طریق رخ داده است.

ویرمی در C.C.H.F بسیار شدید و طولانی است به خصوص در موارد كشنده بنابراین خون این بیماران منبع بسیار خطرناكی برای آلوده كردن محیط و حتی پرسنل به حساب می‌آید و ضروری است اقدامات كافی جهت جلوگیری از این واقعه خطرناك به عمل آید.

بیماران مظنون بیماری كه به دنبال علایم سرماخوردگی دچار كاهش پلاكت‌های خون شده و علایم خونریزی داشته باشد یا تایید شده C.C.H.F بایستی ایزوله شده و با انجام تكنیك‌های پرستاری مناسب تحت مراقبت قرار گیرند. نمونه‌های بافتی و خون كه جهت اقدامات تشخیصی تهیه شده‌اند، بایستی با رعایت احتیاطات همه‌جانبه Universal Precautions جمع‌آوری و حمل شود.

وسایل نوك‌تیز و همچنین ضایعات بدنی بایستی به‌طور صحیح و بی‌خطر جمع‌آوری شده و با روش‌های مناسب از آنها رفع آلودگی شود. كاركنان بهداشتی در خطر ابتلای به این بیماری از طریق فرو رفتن اجسام نوك‌تیز و آلوده در طی اقدامات جراحی هستند. مصرف پروفیلاكتیك ریباویرین Ribavirin پس از Needle Stick شدن پرسنل پزشكی با سوزن آلوده به خون یا ترشحات بیمار مبتلا نیز در پیشگیری موثر بوده است.

دوز پیشنهادی جهت پروفیلاكسی 200 میلی‌گرم دو بار در روز به مدت 5 روز به‌طور خوراكی است. كاركنان بهداشتی كه با خون یا بافت‌های بدنی بیماران مظنون یا تاییدشده C.C.H.F تماس داشته‌اند، علاوه بر دریافت پروفیلاكتیك ریباویرین باید مرتبا پیگیری شده و درجه حرارت بدن آنها هر روز كنترل و علایم وجود بیماری در آنها حداقل تا 14 روز پس از آلودگی مفروض پیگیری شود.

یك واكسن كشته‌شده C.C.H.F كه در مغز موش آماده شده است در روسیه و بلغارستان به صورت تجربی استفاده شده است و برای پرسنل بیمارستان و ‌آزمایشگاه و سایر گروه‌های پرخطر توصیه می شود اما تاثیر آن به خوبی معلوم نیست.

براي خواندن بخش اول- درمان و پیشگیری از تب كریمه كنگو - اينجا كليك كنيد.