تحريريه پزشك امروز
تغذیه در سرطان پروستات
توصیه‌های تغذیه‌ای در رژیم‌غذایی این بیماران به قرار زیر است: مصرف كافی مواد پروتئینی و حاوی انرژی رژیم غذایی كم‌چربی و پرفیبر همراه با افزایش مصرف اسیدهای چرب امگا -3 (در انواع ماهی‌ها)
مصرف غذاهای حاوی ایزوفلاونوئیدها مثل دانه سویا، عدس، شیر سویا، خشكبار، لوبیا و... افزایش مصرف میوه‌ها و سبزی‌های سبز، زرد، نارنجی و قرمزرنگ (گوجه‌فرنگی، سس گوجه‌فرنگی، توت‌فرنگی و...) محدودیت استفاده از نمك در صورت مصرف كورتیكواستروئیدها
تغذیه در سرطان پستان
توصیه‌های تغذیه‌ای در رژیم غذایی این بیماران عبارت است از: محدودیت چربی و كالری در رژیم غذایی استفاده از غلات كامل (سبوس‌دار) مانند نان سنگك مصرف روزانه 5 واحد و یا بیشتر میوه و سبزی كنترل وزن كاهش مصرف نمك و چربی در برنامه غذایی محدودیت مصرف گوشت قرمز پرهیز از مصرف الكل در انتها، داشتن فعالیت بدنی روزانه توصیه می‌شود.
تغذیه در سرطان خون (Ieukemia)
هدف از توصیه‌های تغذیه‌ای در این بیماری عبارت است از: جلوگیری از یبوست، بهبود بی‌اشتهایی، تهوع یا استفراغ جلوگیری از كاهش وزن و یا اصلاح آن در صورت نیاز جلوگیری از خونریزی و عفونت توصیه‌های غذایی مناسب برای بهبود عوارض ناشی از شیمی‌درمانی و پرتودرمانی. توصیه‌های تغذیه‌ای در این بیماران عبارت است از: غذا در حجم كم و وعده‌های بیشتر صرف شود. در برخی از بیماران غذای سرد بهتر تحمل می‌شود.
اگر بیمار اشتها ندارد، غذا به صورت سرد مصرف شود. غذاهای پرپروتئین – پر كالری (گوشت، حبوبات، تخم‌مرغ و انواع لبنیات، نان و غلات، روغن‌های مایع و چربی‌ها) و حاوی ویتامین و املاح زیاد (انواع میوه و سبزی) مصرف شود. در صورت ایجاد تب باید مایعات بیشتری مصرف شود. یك رژیم غذایی متعادل نقش اساسی در بهبود وضعیت بیمار دارد. در بیمار مصرف غذاهای متنوع و در مقادیر دلخواه توصیه می‌شود. بیمار باید در طول روز مایعات فراوان مصرف كند. در صورت استفاده بیمار از اینترفرون مصرف مایعات بیشتر به طرز چشمگیری باعث كاهش تهوع می‌شود. كنترل وزن باید در محدوده BMI طبیعی صورت گیرد و از كاهش وزن جلوگیری شود.
تـغـذیه در ســرطان ریه
توصیه‌های تغذیه‌ای در این بیماران عبارت است از: مواد پركالری و پرپروتئین (نان و غلات، گوشت، حبوبات، تخم‌مرغ و انواع لبنیات) باید در برنامه غذایی بیمار افزایش یابد، زیرا انرژی پایه مورد نیاز این بیماران 30 درصد بیش از افراد سالم است. مصرف غذا در حجم كمتر و دفعات بیشتر توصیه می‌شود. با توجه به نیاز فراوان به املاح و ویتامین‌ها خصوصا ویتامین‌های A و C، مصرف انواع میوه‌ها، سبزی‌ها و حبوبات (نخود، لوبیا و ...) توصیه می‌شود. به علت اینكه اشتهای بیمار كاهش می‌یابد و مستعد سو‌ء‌تغذیه، ضعف و كاهش وزن می‌شود، تهیه و مصرف غذاهای متنوع و جدید در شكل‌های مختلف و متنوع توصیه می‌گردد. استفاده از انواع ادویه و آب لیمو نیز در تحریك اشتها موثر است.
تـغذیه در ســرطان معده
هدف از توصیه‌های تغذیه‌ای در این بیماران عبارت است از: جبران كاهش وزن و جلوگیری از سوء تغذیه تامین مایعات به اندازه كافی مقابله با سندرم دامپینگ و یا هیپوكلریدی در مواردی كه قسمتی از معده برداشته شده است. توصیه‌های تغذیه‌ای در رژیم غذایی این بیماران عبارتند از: مصرف غذاهای سبك، متعادل و غنی از مواد مغذی بعد از برداشتن قسمتی از معده باید سندرم دامپینگ را در نظر داشت؛ بنابراین غذای كم حجم بهتر تحمل می‌شود. مصرف كربوهیدرات‌ها (مواد قندی و نشاسته‌ای) در حجم زیاد و نوشابه‌های گازدار باید محدود شود. اگر بیمار می‌تواند از راه دهان غذا بخورد، بیمار را تشویق كنید غذا را به آهستگی میل كرده و كاملا بجود. داشتن یك رژیم غذایی پرپروتئین و پركالری (گوشت، حبوبات، تخم‌مرغ و انواع لبنیات، نان و غلات، روغن‌های مایع و چربی‌ها) مصرف 3-2 لیتر مایعات در طول روز؛ مگر زمانی كه به دلایل دیگری مانند بیماری‌های قلبی – عروقی محدودیت مصرف مایعات وجود داشته باشد. منابع غذایی سلنیوم، آهن، اسیدفولیك و... در بهبود كم‌خونی و زخم‌ها نقش مهمی دارند. منابع سلنیوم عبارتند از: ساردین، جگر، عدس و نخودفرنگی. مصرف میوه‌ها و سبزی‌ها به میزان كافی
تغذیه در سرطان كولوركتال
افرادی كه به علت ابتلا به سرطان كولوركتال تحت عمل جراحی قرار می‌گیرند و بخشی از دستگاه گوارش آنها برداشته می‌شود، نیاز به رژیم غذایی خاصی دارند و تنظیم برنامه و رژیم غذایی در بیمارستان باید قبل از ترخیص تحت نظر تیم متشكل از پزشك و مشاور تغذیه و رژیم درمانی صورت گیرد. به طور كلی این افراد پس از ترخیص باید رژیم غذایی پركالری با مقدار پروتئین كافی داشته باشند.
عدم تحمل لاكتوز در این افراد باید در نظر گرفته شود و در صورت وجود این مشكل توصیه می‌شود مصرف غذاهای حاوی لاكتوز كاهش یابد (به طور مثال در برنامه غذایی، ماست و پنیر جانشین شیر شود). پس از عمل جراحی ابتدا باید مصرف مواد پرفیبر محدود شود و به تدریج بسته به تحمل گوارشی فرد، به مرور زمان افزایش یابد. این مواد عبارتند از: سبوس گندم، نان و غلات سبوس‌دار، سبزی‌ها و نان جو. رژیم غذایی كم‌حجم در وعده‌های مكرر توصیه می‌گردد.
