صبا شادور
ممیزی در هنر تئاتر، سلیقه‌ای پیش می‌رود!
این روزها خیلی از هنرمندان به خصوص بازیگران سینما و ورزشکاران علاوه بر کار و فعالیت هنری خود، شغل‌های دومی‌چون کافه داری را هم تجربه می‌کنند.
به ویژه اگر هنرمندی صاحب نام و شهرتی هم باشد، سعی می‌کند تا از نام خود برای کافی شاپ و یا رستورانی که در نظر دارد، هم استفاده کند تا علاوه بر کار هنری به نوعی از رستوران و کافی شاپ برای موقعیتی تجاری هم بهره ببرد.
البته نباید منکر این موضوع شد که شهرت در پیشبرد بهتر کار و البته رونق گرفتن یک رستوران و یا کافی شاپ تاثیر چشم گیری دارد.
حتی می‌توان گفت شهرت پله ای است برای موفقیت در هر رشته تجاری که از ساخت صنایع دستی تا افتتاح شرکت ساختمانی، پرداختن به کارهای دیگر، بازیگران را از نظر مالی کمی‌بی نیاز می‌کند و می‌تواند به آنها این اطمینان را بدهد که در آینده و پس از پایان عصر طلایی خود پشتوانه مالی و درآمد قابل اتکایی داشته باشند.
این امر در تمام دنیا رواج دارد و خیلی از سوپراستارهای‌هالیوودی و بالیوودی هم در کنار بازیگری به شغل‌های دیگری هم می‌پردازند.
پل نیومن، رابرت دنیر از جمله بازیگران سرشناس سینما هستند که چندین رستوران دارند. بروس ویلیس و آرنولد شوارتزنگر و سیلوستر استالونه به صورت شریکی رستورانی‌هایی را دایر کرده‌اند.
در ابتدای امر فکر می‌کنیم تنها این بازیگران هستند که به دلیل شهرت، رستوران و کافی شاپ دارند اما کوئنتین تارانتینو و فرانسیس فورد کاپولا هر دو کارگردان سینما و نیز جنیفر لوپز خواننده مشهور هم هر کدام رستوران‌های خود را در شهرهای مختلف آمریکای لاتین مدیریت می‌کنند که اتفاقا این هنرمندان در هر دو شغل موفق هم بوده‌اند و تا به‌امروز کافه‌های خود را دایر نگه داشته‌اند.
اما در ایران، هنرمندانی که کافی شاپ و یا رستوران دارند، با آنچه در خارج از ایران این هنرمندان به این کار مشغول می‌شوند، کمی‌متفاوت است.
در ایران همچنان با معضلاتی در کافی شاپ داری و یا راه‌اندازی رستوران روبرو هستیم که بعضی وقت‌ها بازیگران مان عطای این کار را به لقایش می‌بخشند و همانند اشکان خطیبی هرگز به این شغل دوم بر نمی‌گردند.
خیلی از بازیگران هم مجوز پاتوقی برای هنرمندان را از وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی‌دریافت نمی‌کنند. اما چند بازیگر هم با راه‌اندازی رستوران و کافی شاپ تا کنون موفق هم بوده‌اند.
در این روزها اشکان خطیبی بیشتر از آن که به شغل دوم خود فکر کند، تمام وقت خود را صرف کارهای هنری کرده است.
بازیگری که حالا با فعالیت بیشتری در عرصه سینما و تئاتر دیده میشود. او این روزها با نمایش «موسیو ابراهیم» روی صحنه تئاتر است.
به دنیای اقتصادی پا نمی‌گذارم!
اشکان خطیبی بازیگر سینما و تلویزیون که مدتی مدیر رستورانی در تهران بود، با بیان اینکه دیگر علاقه ای به داشتن کافی شاپ در ایران ندارد، گفت: من به دلیل مشکلات حاد مالی که با چند شرکا راه‌اندازی این رستوران داشتم، از آن گروه جدا شدم و هیچ پولی را هم برداشت نکردم.
یکی از مهمترین دلایل کار من این بود که اعتبار شخصی برای من اهمیت بیشتری داشت و تصمیم گرفتم که دیگر رستوران نداشته باشم. در واقع یک حرکتی بود که فقط بنده را متضرر کرد.
بازیگر فیلم "اسب حیوان نجیبی است" در ادامه و با اشاره به این که هرگز نمی‌خواهد به اداره رستوران و یا کافی شاپ فکر کند، بیان کرد: دیگر نمی‌خواهم چنین کاری را انجام دهم؛ چرا که تجربه بسیار تلخی را گذراندم.
به دلیل اینکه جنس کاری من از جنس دیگری است و دنیایی فراتر از دنیای کافی شاپ و رستوران را در سر دارم. به خصوص کسانی که در دنیای اقتصاد حضور دارند، دنیای هنر برای آنها قابل درک نیست.
دیده‌ام که حتی تلاشی هم برای درک کردن دنیای هنر ندارند و به نبال سودجویی‌های خود هستند. اکثر آدم‌های اقتصادی به فکر تامین بودجه اقتصادی خود هستند.
اشتباه من بود که به فکر راه‌اندازی رستوران بودم و خوشحالم که به اشتباهم پی بردم.
بعضی وقت‌ها لازم است که آدم‌ها بعضی اشتباهات را بکنند تا هوس در واقع پا گذاشتن به دنیای اقتصادی را دیگر نداشته باشم.
من معتقدم اگر کسی قرار است در حیطه اقتصادی هم فعالیت کند، باید از جنس کاری باشد که آن را دوست دارد و به آن علاقه دارد. من باید جنس کارم را با هنر پیش می‌بردم.
خطیبی درباره اینکه آدم‌های خاص و هنری هم سر و کارشان با کافی شاپ‌ها است، بیان کرد: فعالیت اقتصادی باید از جنس هنر برای یک هنرمند باشد و نه از جنس خدمات رسانی اجتماعی؛ اما متاسفانه فعالیت‌های اقتصادی و هنری درایران خیلی نه طرفدار دارد و نه هیچ چیزدیگری؛ به همین دلیل مجبور می‌شویم هر از چند گاهی بلند پروازی‌های ذهنی مان را با چند اشتباه پیش ببریم که در آن مسیر هم متضررهم می‌شویم.
ممیزی در هنر تئاتر، سلیقه‌ای پیش می‌رود
این هنرمند که این روزها مشغول بازی در نمایش «موسیو ابراهیم است نیز گفت: نباید شرایط به گونه‌ای باشد که قدرت به چالش کشیدن از هنرمندی که اثری را روی صحنه می‌برد، گرفته شود.
خطیبی بازیگر موسیو ابراهیم درباره چگونگی اجرای این نمایش که ابتدا قرار بود همزمان با یک اثر دیگر به صحنه رود، توضیح داد: درباره اجرای این نمایش اول باید بگویم که چند سال قبل به علیرضا کوشک‌جلالی قول داده بودم نمایشی را به نام «با کاروان سوخته» با هم اجرا کنیم.
این نمایش حدود 900 اجرای بین‌المللی داشته که توسط علیرضا به زبان آلمانی نوشته شده و درباره‌ی حادثه معروف "زولینگن" در آلمان است که در برهه ای به شکلی نژادپرستانه و با به آتش کشیدن خانه‌ها توسط عده ای اتفاق می‌افتاد.در اینجا با الهام از آن واقعه، ماجرای مردی ترک تبار نقل میشود که خانواده و زندگی خود را طی همین ماجرا از دست میدهد.
وی ادامه داد: البته به نظر می‌رسد درجه حساسیت مدیران بخش نظارت و ارزشیابی اداره‌ی کل هنرهای نمایشی بیشتر به افرادی بستگی دارد که می‌خواهند نمایشی را اجرا کنند، چون گاهی آثاری را روی صحنه می‌بینم که تعجب می‌کنم چگونه چنین دیالوگ‌های زننده‌ای از زبان بازیگران خارج میشود.
خطیبی با اشاره به اینکه تا به حال شاهد ویرایش و اصلاح این چنینی در متنی نبوده است، افزود: اگر قرار است از این دست اتفاق‌ها بیفتد، نمی‌دانم پس چرا دوستان، خودشان سراغ نویسندگی نمی‌روند؟
البته با پیگیری‌هایی که انجام دادم متوجه شدم آقای امینی (مدیر بخش نظارت و ارزشیابی اداره کل هنرهای نمایشی) از این موضوع اطلاع نداشتند و بعد از مطلع شدن آن را پیگیری کردند، اما به هر حال اوضاع به نحوی شده که متر و معیار ارزیابی و ممیزی نسبت به برخی افراد سختگیرانه‌تر و نسبت به برخی دیگر راحت‌تر است؛ یعنی همه چیز سلیقه‌ای پیش می‌رود و من از آنجا که در برخی از پروژه‌ها به عنوان مجری طرح حضور داشتم با این مسئله زیاد برخورد کرده‌ام.
دستورات آشپزی و شیرینی پزی ما را می توانید در سایت شور و شیرین بخوانید. کلیک کنید.
