زندگی آنلاین؛ مجله اینترنتی سبک زندگی

 چه اشکالات دیگری در فیلم‌‌ها و برنامه‌‌های رسانه ملی به چشم می‌خورد؟

 سمانه.ك هجده ساله : از نظر من سریال‌‌های ایرانی فاقد خلاقیت‌‌های جالب برای نسل ما هستند. تقریبا در انتهای همه فیلم‌‌ها با موضوعات کلیشه‌ای مواجه می‌‌شویم. یا کسی می‌‌میرد یا دو نفر ازدواج می‌‌کنند. این‌‌ها برای ما خسته کننده است. حتی دوست داشتن یا یک عشق هم در فیلم‌‌ها به شکل واقعی نشان داده نمی‌شوند. ارتباط دختر و پسرها بیشتر بچه گانه است و هیچ شباهتی به روابط واقعی ندارد. اما در فیلم‌‌های خارجی ما شاهد روابط عاطفی واقعی میان زن و مرد هستیم و می‌‌توانیم از این رابطه‌‌ها چیزهایی بیاموزیم.

 مهدیه قرائی، کارشناس روانشناسی: صحبت‌‌های این دختر خانم جوان به ما نشان می‌‌دهد که دخترهای جوان به دنبال رویاها و جذابیت‌‌هایی هستند که در این میان نمی‌توان از نقش عشق به جنس مخالف در این رویاها صرفنظر کرد. در واقع دخترهای ما می‌‌خواهند با دیدن فیلم درباره عشق و محبت رویا پردازی کنند اما این امکان را با سریال‌‌های ایرانی ندارند. ضمن این که این نیاز را در جوانان می‌‌شناسم و درک می‌‌کنم اما باید بگویم نباید زندگی واقعی را نیز با رویا‌پردازی اشتباه بگیریم.

در خیلی از فیلم‌‌های ماهواره ای شاهد عشق‌‌هایی هستیم که به زندگی خانوادگی و رویایی منجر نمی‌شوند بلکه یک دختر حامله با یک بچه باقی می‌‌ماند كه باید به تنهایی او را بزرگ کند و در این میان هم سخنی در باره نحوه بزرگ شدن این کودک، نیاز او به پدر یا مشکلات زن به میان نمی‌آید و فقط گفته می‌‌شود که به نام عشق این رابطه‌ نامشروع شکل گرفته و بلا مانع است. از طرفی  در روزگار ما بسیاری از زن‌‌ها نقش‌‌های مهم و کلیدی در خانواده‌‌ها و حتی در محیط‌‌های کار دارند. بشدت اقتدار دارند و به عنوان یک انسان می‌‌توان روی آنها حساب کرد. اما  زن‌‌های فیلم‌‌های ایرانی اغلب نتوانسته‌اند الگویی برای زن‌‌های جامعه باشند و حتی در اکثر موارد خشم مخاطب را بر می‌‌انگیزند.

وقتی هم که زنی به عنوان الگو معرفی می‌‌شود، آن زن بیشتر شبیه به فرشته‌‌هاست. او همه نیازهای خود را انکار و خود را برای دیگران قربانی و فدا می‌‌کند. اما در زمان ما، زن‌‌های قربانی شونده بیشتر به عنوان بیمار و دارای اختلال‌‌های شخصیتی شناخته می‌‌شوند نه به عنوان الگو. ضمن این که واقعا هم الگو نیستند چون یک انسان خردمند باید بتواند تعادل را در زندگی خود برقرار کند باید بتواند به روح و روان خود احترام بگذارد نه این که تنها دیگران را در نظر بگیرد. حتی اگر قرار است زنی خود را قربانی کند باید خود را برای خداوند قربانی کند نه برای انسان‌‌های دیگر.

سمانه.ك هجده ساله: ما هم اصلا چنین تصویری از یک زن یا مادر را نمی‌پذیریم و نمی‌پسندیم. ما می‌‌خواهیم فیلم‌‌ها برای به دست آوردن حقوق انسانی مان و بستر سازی در جامعه به ما کمک کنند.

امید مرادخانی، جامعه شناس: آسیب‌‌هایی که در جامعه ما به زن‌‌ها وارد می‌‌آید در سریال‌‌هایمان نمود ندارد. وقتی آسیب حتی شناخته و مطرح  نشود مسلم است که برای جلوگیری از بروز مجدد آن هم نمی‌توان کاری انجام داد و آسیب همچنان باقی مانده و حتی تشدید می‌‌شود.

 حجت‌الاسلام بنی صدر، کارشناس مذهبی: اینکه بر رسانه ملی انتقاداتی وارد است، تردیدی وجود ندارد، اما در پاسخ با این پرسش ترجیح می‌‌دهم که به جای طرح انتقاد و معرفی اشکالات فیلم‌‌های رسانه ملی به ارائه پیشنهاداتی چند در باب تحولی در عرصه تولید فیلم و سریال بپردازم.

اولاً معتقدم که یک اقدام موفق، بر سنجش نیازها و تمایلات مخاطب است. بنابراین اگر مسئولین رسانه ملی بر صندلی خود تکیه زده و منتظر آن باشند که طرح‌‌های فیلم سازان به آن‌‌ها ارائه شود و سپس از میان چند طرح یکی را بر گزینند، راه به جایی نخواهند برد. تشکیل تیم‌‌های کارشناسی و اتاق فکر‌‌های متشکل از کارشناسان خبره در شاخه مختلف می‌‌تواند نیازهای جامعه، تمایلات دختران و پسران آن را تعیین نموده و به مدیران منتقل نماید تا تولید آثار با اتکا بر این نظرات اقدام گردد.

ثانیاً موضوعات بکر نهفته در معارف مذهبی و فرهنگ ملی و اسطوره‌‌های تاریخی این قوم و زنان و دختران درخشان نام این ملت به حدی است که اگر به درستی مورد توجه قرار گرفته و در محوریت فیلم‌‌های داستانی قرار گیرد (با لحاظ تجربه موفق تولید آثاری با این مضامین در گذشته) بسیار بسیار هیجان انگیز تر و شور آفرین تر از فیلم‌‌های ماهواره ای خواهد بودن که هیجان ناسالم را به بدنه اجتماع تزریق می‌‌کند..

ثالثاً رسانه ملی باید واقعاً رسانه ملی باشد. یعنی آحاد ملت خود را در آن ببینند، نه فقط چهره خود را بلکه چهره اجتماعی که در آن زندگی می‌‌کنند و نیز چهره روابط انسانی حاکم بر این جامعه را. لازم است در مواردی با آن تصاویر آرمانی فاصله گرفته و کمی ملموس تر زن و دختر ایرانی را به نمایش بکشیم تا هم معضلات آنان و چاره این معضلات به تصویر درآید.و نیز هم توانایی‌‌های آنان و هم استعدادهایشان معرفی گردد.

برای خواندن بخش سوم - نقش رسانه ها در نگرش جوانان به اخلاقیات- اینجا کلیک کنید.