پر از اتفاقات ریز و درشت
پگاه آهنگرانی که سابقه بازی در پروژههای تاریخی را هم دارد یک بار به هنگام بازی در یکی از این فیلمهای تاریخی به شدت آسیب دید.
وقتی محمدرضا اصلانی تئوریسین و مستندساز ایرانی سالها بعد از اولین فیلم بلندش "شطرنج باد" تصمیم به ساخت دومین فیلم بلندش "آتش سبز" گرفت یکی از نقشهای اصلی خود را به پگاه آهنگرانی واگذار کرد اما در یکی از نماهای فیلم که بدون حضور بازیگر بدل فیلمبرداری انجام میشد پگاه بهعلت سقوط، دچار سانحه و شکستگی مهرههای کمر شد و تا مدتها بهعلت این حادثه بستری بود.
این مسأله البته با موضع گیری منفی او نسبت به آثار تاریخی همراه نبود و چند سال بعد او در پرهزینه تاریخیِ "راه آبی ابریشم" به کارگردانی محمد بزرگنیا نیز ایفای نقش مقابل بهرام رادان را انجام داد.
در حسرت سیمرغ
پگاه آهنگرانی سابقه دریافت جایزه کم ندارد؛ چه جوایز داخلی از جشنهایی مانند خانه سینما یا جشن دنیای تصویر چه جوایز خارجی اما تنها ی که او موفق شد در مهمترین فستیوال وطنی یعنی جشنواره فیلم فجر تا پای دریافت جایزه پیش برود در سال 1387 بود و جشنواره بیست و هفتم فیلم فجر.
پگاه آهنگرانی در آن جشنواره با فیلم "زادبوم" ساخته ابوالحسن داوودی حاضر بود؛ فیلمی که استیصال یک مدیر متنفذ سابق را روایت میکرد و در این بین پگاه هم نقش دختر این مدیر را بازی میکرد؛ دختری که از زندگی خانوادگی خود با همسری بوالهوس به شدت به تنگ آمده و همین باعث میشود که بار دیگر به خانه مادری بازگردد.
بازی پگاه در "زادبوم" آن قدر ملموس و رئالیستی بود که تا نامزدی دریافت سیمرغ بهترین بازیگر نقش مکمل زن پیش رفت ولی در نهایت این رقابت را به مهتاب کرامتی باخت که به خاطر ایفای نقش زنی از طبقه پایین اجتماع در "بیست" کاهانی سیمرغ را از آن خود کرد.
تجربیات کارگردانی
پگاه آهنگرانی چند سالی است که کارگردانی را هم تجربه میکند. او به مانند بسیاری دیگر از علاقمندان کارگردانی این حرفه را با ساخت تعدادی مستند آغاز کرده است؛ مستندهایی مانند "سیب" و "تماشاخانه" از جمله این مستندها هستند که در این بین مستند "تماشاخانه" که مروری بود بر اوضاع تئاترشهر در زمان خود مورد توجه مخاطبان قرار گرفت.
تازه ترین تجربه کارگردانی پگاه آهنگرانی مستندی است با نام "ارباب جمشید"؛ "ارباب جمشید" که به تهیه کنندگی امیر سیدزاده تهیه کننده آثاری مانند "مادر قلب اتمی" و "ناخواسته" تولید شده است مستندی است درباره هنروران یا همان سیاهی لشکرهای سینما.
"ارباب جمشید" نام خیابانی است در مرکز تهران که زمانی پاتوق هنروران سینمای ایران بود. نام این خیابان برگرفته از نام "اربابجمشید جمشیدیان" از بازرگانان مطرح دوران قاجار بوده است.
پگاه آهنگرانی که پیشتر و در "تماشاخانه" واقعه نگاری تصویری یک مکان تاریخی به نام تئاترشهر را ارائه داده بود در "ارباب جمشید" به سراغ هنرورانی رفته است که از دهه ۴۰ به خیابان "ارباب جمشید" آمدهاند و به خاطر علاقهشان به سینما در همان جا ماندهاند.
آهنگرانی بیشتر صحنههای این فیلم را در خیابان ارباب جمشید و در قهوهخانهای گرفته که محل تجمع هنروران بوده است. بخشهایی از مستند نیز با حضور آهنگرانی در خانه هنروران سرشناس سینمای ایران و گپ و گفت با آنها ضبط شده است.
به نظر میرسد بعد از تجربیات مستندسازی باید منتظر این باشیم که پگاه آهنگرانی را در قامت فیلمساز داستانی هم ببینیم. در این حیطه هم قطعا سوابق بازیگری به کمک او خواهد آمد که بتواند محصولی قابل تأمل خلق کند.
برای خواندن بخش اول -پگاه آهنگرانی کارگردانی را جدیتر از بازیگری ادامه میدهد- اینجا کلیک کنید.