به قلم : فریبا اشوئی ؛ نویسنده و منتقد
تحریریه زندگی آنلاین : تمساح خونی اولین فیلم جواد عزتی در مقام کارگردان، فیلم قابل قبولی از آب درآمده است. فیلمی که خیلی درگیر خودنمایی و تکنیک‌بازی‌های فیلم اولی‌ها نیست. یک درام اجتماعی با چاشنی نه چندان کم از جنس کمدی موقعیت و دیالوگ و البته ماجرا محور که در زیر متن خود انتقادات ریزی هم به شرایط ناامن اقتصادی، شیوه های کسب درآمدهای نامشروع در قلب پایتخت، خشونت پنهان زیر پوست شهر و….. دارد. عزتی در این فیلم با دست پر ظاهر شده و تمام تجربه حاصل از سال‌ها حضورش در صحنه ده‌ها فیلم به عنوان بازیگر را خرج فیلم کرده است. فیلم پلان به پلانش مصرفی است. گرفتار زوائد و روده درازی و پُرگویی نیست و نه با یک داستان پرحاشیه که شاید تنها با یک تیتر خبری کوتاه، خیلی روان و بی حاشیه مخاطبش را سرگرم می کند. هومن و پیام نماینده جوانانی هستند که بدلیل نداشتن شرایط خوب مالی برای تشکیل خانواده و رسیدن به زندگی ایده‌آل با دختر مورد علاقه‌شان ناخواسته وارد کارهای خلاف می‌شوند به امید کسب درآمد عالی و رسیدن به آرزوهای محالشان.
یکی از دلایل موفقیت فیلم حضور خود عزتی در کنار عباس جمشیدی‌فر است. زوجی که بدلیل تسلط بر موقعیت سازی و بداهه گویی توانسته‌اند بار بزرگی از پویایی و ریتم فیلم را بر دوش بکشند. بده بستان‌های خوب حسی در کنار پوشش خلاءهای متن، مهارتی است که این دو بازیگر به خوبی از پس آن بر آمده‌اند. فیلم از همان آغاز چنان درگیر ساخت موقعیت و حادثه است که دیگر فرصتی برای درگیری مخاطب با قصه، شخصیت پردازی و یا اصل اتفاق درام باقی نمی گذارد و بیشتر ترجیح می دهد راحت بنشیند و فقط از فضای شلوغ، پرهیجان و طنزآمیز اتفاقات لذت ببرد. در یک کلام تمساح خونی فیلمنامه قابل کنکاشی ندارد و هدفش بیشتر ایجاد سرگرمی است تا حرفی برای گفتن. یک قصه یک خطی که در قعر اتفاقات و هیجانات گم می‌شود و مخاطب عام البته از آن لذت خواهد برد. فضاسازی و فیلمبرداری موقعیت های تعقیب و گریز و یا رینگ مسابقه از جمله سکانس‌های درخشان فیلم هستند که با مدیریت خوب فیلمبرداری سامان لطفیان رقم خورده‌اند.
تمساح خونی یقینا در گیشه فیلم پرفروشی خواهد بود فیلمی که دغدغه اصلی‌اش سرگرمی و رضایت مخاطب عام است و به خوبی هم از پس آن برآمده است.
بیشتربخوانید:
سیمای وکیل در گناه فرشته و واقعیت هایی که باید بپذیریم!
