ایران كوهستانی
مواد لازم خورش قیمه بادمجان
برای 2 نفر
روغن مایع 100 میلیلیتر
پیاز خلالی خردكرده 200 گرم
گوشت مغز ران گوسفند یا گوساله 300 گرم
لپه 50 گرم
زردچوبه یكدوم قاشق چایخوری
رب گوجهفرنگی 3 قاشق سوپخوری
نمك 1 قاشق چایخوری
فلفل سیاه یكدوم قاشق چایخوری
بادمجان 500 گرم
گوجهفرنگی 2 عدد
دارچین یكدوم قاشق چایخوری
روش تهیه خورش قیمه بادمجان
نیمی از روغن را در تابه نچسبی بریزید و روی اجاق داغ كنید. آنگاه پیاز را بیفزائید و تفت دهید تا طلائی رنگ شود. گوشت را بشوئید، مكعبی – بهابعاد حدود 4×4 سانتیمتر - خرد كنید و به پیاز بیفزائید و تفت دهید.
سپس 6-8 پیمانه آب رویش بریزید و بگذارید با حرارت ملایم بپزد. لپه را بشوئید و یك ساعت بخیسانید. آبكش كنید و بعد در قابلمه كوچكی بریزید. دو قاشق سوپخوری از باقیمانده روغن و زردچوبه را به آن بیفزائید و روی حرارت ملایم تفت دهید.
حالا رب گوجهفرنگی را اضافه كنید و با افزودن یك پیمانه آب، لپه را بپزید. همینكه گوشت پخت، لپه، نمك و فلفل را به آن بیفزائید و بگذارید خورش روی حرارت ملایم جا بیفتد. در این میان پوست بادمجانها را بگیرید و از وسط نصف كنید.
آنگاه رویشان دوقاشق چایخوری نمك بپاشید و روی هوله كاغذی آشپزخانه بچینید تا بادمجان به اصطلاح آب بیندازد. پس از یك ساعت بادمجان را بشوئید و خشك كنید و در باقیمانده روغن سرخ نمائید.
اكنون بادمجان را همراه با گوجهفرنگیهای حلقهای خردكرده و دارچین به خورش بیفزائید و دهدقیقه دیگر، خورش را روی حرارت ملایم بپزید. اینك خورش را در ظرف مناسب و زیبائی بكشید و با برنج میل كنید.
یادآوری1: میتوانید حلقههای گوجهفرنگی را نیز ابتدا در كمی روغن تفت دهید و به خورش بیفزائید.
یادآوری2: میتوانید در پایان 1-2 قاشق سوپخوری زعفران حلكردهی غلیظ به خورش اضافه نمائید.
نكات مهم
منظور از تلخی گرفتن بادمجان نمك پاشیدن روی بادمجان پوست گرفته و خواباندن آن در مخلوط آب و نمك است؛ بطوری كه آب سیاه رنگی از آن خارج شود و سپس آبكشی و خشك كردن آن.
برای تشخیص رسیده بودن گوجهفرنگی میتوان با یك چاقو بافت گوجهفرنگی را برش داد در این حالت بذرها ژلهای بوده و از روی چاقو لیز میخورند.
روغنهای مایع را حرارت ندهید مگر آنكه مخصوص سرخكردن باشند؛ زیرا ارزش تغذیهای روغن مایع كاهش یافته و نیز سبب ایجاد مواد سمی و مواد سرطانزا در روغن مایع میگردد. چنانچه اجبار در سرخ كردن غذا دارید و مدت سرخكردن طولانی باشد، به طور محدود از روغنهای جامد استفاده كنید و پس از هر بار مصرف، روغن باقیمانده در ظرف را دوباره مصرف ننمائید.
خروج دود آبی از روغنها در هنگام سرخكردن، نشانه شروع تجزیه اولیه روغن و فساد آن است كه در ادامه سبب خروج دود سیاه شده كه این نیز خود نشانهی فساد روغن است.