شعر: فریبرز لرستانی «آشنا»
تصویرسازی: مرضیه صادقی
تحریریه زندگی آنلاین :
ننـه مـرجان
ننه مرجان دارد
چند تا مرغ و خروس
جوجه هم دارد او
جوجه‌هایی چه ملوس
*****
ننه مرجان را تا
جوجه‌ای می‌بیند
می‌دود تا رویِ
دامنش بنشیند
*****
او به من می‌گوید:
دخترِ من مهتاب
جوجه‌ها تشنه شدند
پُر کن این ظرف از آب
*****
ننه مرجان آخر
هست همسایه ما
می‌روم من پیشش
تا نباشد تنها
