به قلم : ساناز حشمتی‌پور ، کارشناس علوم تربیتی ، نویسنده کودک و نوجوان ، مربی مهارت های زندگی
تحریریه زندگی آنلاین : بی‌شــک نــقـش والدین در شکل‌گیری شخصیت کودک بسیار زیاد است و می‌تواند زمینه‌ساز و الگویی موثر در رفتارهای کودک باشد. در این بین چون مادر زمان بیشتری با کودک می‌گذراند، تاثیر بیشتری بر روی رفتار کودک دارد، البته نقش پدر در آرامش و رفتار مادر را نمی‌توان نادیده گرفت، به عنوان مثال مادری که شاد و سرزنده باشد، زمان زیاد و با کیفیت‌تری را با کودک خود می‌گذراند و نیازهای عاطفی و احساسی کودک خود را به خوبی ارضا می‌کند.
بی‌شک تقریبا همه مادران توجه خاصی به نیازهای جسمی کودک مانند خواب، غذا، لباس و ... دارند، اما صرفا مادرانی که آگاهی لازم را برای فرزندپروری دارند، توجه ویژه‌ای به نیازهای احساسی و عاطفی فرزندشان دارند. ممکن است مادری همه زمان روز خود را با کودکش بگذراند، اما نیاز عاطفی او را تامین نکند یا برعکس، مادری فقط 6 ساعت در طول شبانه‌روز در کنار فرزندش باشد و کاملا نقش مادری خود را ایفا کند. همه این موارد مستلزم آگاهی، مطالعه و آموزش کافی و لازم مادر است.
مادر دوست خودت باش
نیاز به وقت گذاشتن برای علاقه‌مندی‌ها و از دست ندادن منیت و پرداختن به کارهای مورد علاقه نیاز مهمی برای هر انسانی است. چنانچه این نیاز در فردی برآورده نشود، بی‌شک بر روی نقش و کارکرد او به عنوان مادر، همسر، کارمند یا ... تاثیر منفی خواهد گذاشت. بی‌شک مادری بهتر می‌تواند برای فرزندش مادری کند که نیازهای عاطفی او از جانب همسر برآورده شود. سپس عشق و محبتی که یک مرد به همسرش می‌دهد، مانند یک جریان در زندگی آنها طی می‌شود و به اهل خانه باز می‌گردد. علاوه بر نقش همسر، هر مادری باید زمانی در طول روز را به خود اختصاص دهد. تعریف میزان زمان و کاری که باید انجام شود، بستگی به سلیقه‌های مختلف و زمان‌بندی هر فردی دارد و الگوی کلی نمی‌توان برای همه مادران در نظر گرفت، اما آن چیزی که به طور کلی می‌توان گفت، اختصاص زمان مناسب و با کیفیت مادر به خود نسبت به علاقه‌مندی‌های او است، مثلا ورزش کردن، کتاب خواندن، رفتن به کلاس مورد علاقه و یا هر چیزی که حس مطلوب و خوشایندی را به مادر القا کند.
بیشتربخوانید:
چگونه یک مادر شاد و خوشبخت باشيد؟
مادری که اهداف خودش را دارد
برای خودش چای دم می‌کند، زمانی را با دوستان با کیفیت می‌گذراند، دوستانی که دوستی با آنها سرشار از آموختن و با کیفیت است، نه صرفا جمع‌هایی که با صحبت‌های بی‌محتوا خروجی خوبی ندارند.
مادری که آشپزی و عشق را در هم می‌آمیزد
این مادر بی‌شک فرزندی سالم‌تر پرورش می‌دهد. مادری که حس گناه و ناکافی بودن ندارد و می‌داند یک انسان همیشه کامل نیست، اما می‌تواند با آگاهی الگوی بهتری برای فرزندش باشد و مسیر روابط خود و خانواده و به خصوص کودکش را به خوبی به جهت مثبت هدایت کند. مادری که نقش قربانی را بازی می کند، مدام فداکاری‌های بی‌جا می‌کند، مدام از حسرت کارهای ناکرده‌اش صحبت می‌کند و آنها را در فرزندش جستجو می‌کند، ناخواسته تاثیر منفی بر روی افکار کودک خود می‌گذارد. مادر شاد بودن آرزوی هر کودکی است. با وقت گذاشتن برای خودتان و القای حس ارزشمندی به وجودتان برای فرزندتان مادر بهتری خواهید بود.
مادر بودن یادت باشد!
در کنار تمام صحبت های مبحث بالا مادر بودن امری بسیار حساس و مهم است. ما برای یک غذا پختن بارها به خرید می‌رویم، طعم غذا را می‌چشیم و مدام به آن سر می‌زنیم یا برای پرورش یک گل، مجموعه‌ای از شرایط لازم را مهیا می‌کنیم. حال در نظر بگیریم که مادر بودن چه کار مهم و بزرگی است، پرورش یک انسان مسئولیت بزرگی می‌باشد که خداوند بر عهده یک مادر گذاشته است. پس با قبول این مسئولیت، یک مادر ملزم است که قسمتی از زمان خود را صرف رفع نیازهای عاطفی و روحی فرزندش کند. باور کنید یک کودک به اندازه نیاز به غذا نیاز به بازی و وقت گذاشتن با مادر دارد. یک کودک برای اینکه بیاموزد و رفتارها را تجربه کند، نیاز به مادر و پدری دارد که با او در این مسیر هم‌قدم باشند. با بازی و شادی به او راه و رسم زندگی را بیاموزند، نه اینکه مدام در حال نصیحت کردن و پند و اندرز باشند. مادر جان یادت باشد در کنار اینکه شاد باشی، وقتی را به کودکت اختصاص دهی که صرفا مختص او باشد، مثلا وقتی که در حال بازی با فرزندت هستی، گوشی را کنار بگذار.در زمان بازی با او آشپزی نکن و یادت باشد 1 ساعت با کیفیت برای بازی با بچه‌ها مهم‌تر است تا اینکه 1 شبانه‌روز کامل بدون کیفیت در کنار آنها باشیم. پس لازمه مادر شاد بودن این است که در درجه اول برای خودمان وقت بگذاریم و نیازهای خودمان را بشناسیم و زمانی را به علایق‌مان اختصاص بدهیم. سپس با حس بهتری نسبت به خود داشتن می‌توانیم مادر شادی باشیم و خود را قربانی نپنداریم و با آسودگی برای فرزند خود وقت بگذاریم.
