نسیم کیانی : کارشناس تغذیه - دانشجوی دکتری فیزیولوژی ورزش
تحریریه زندگی آنلاین : داشتن فرزند فعال، با نشاط و سلامت، آرزوی همه پدرها و مادرها است. پدر، مادر، مربیان، رسانه‌ها و هر کسی که کودک با او معاشرت و از وی تاثیر پذیری دارد، می‌تواند در ترغیب وی به داشتن تغذیه سالم و انجام فعالیت بدنی موثر واقع شود. اینکه یک کودک در طول روز به چه میزان فعالیت بدنی نیاز دارد به سن او بستگی دارد. به عنوان مثال برای کودکان سنین پیش از دبستان (۳-۵ سال)، تنها فعال بودن کفایت می‌کند، اما برای کودکان و نوجوانان، (۶-۱۷ سال) داشتن حداقل ۱ ساعت فعالیت بدنی روزانه الزامی است. این یادداشت که طبق جدیدترین الگوهای سازمان جهانی بهداشت WHO و سازمان پیشگیری و کنترل بیماری‌های آمریکا CDC به روز رسانی شده، به بررسی جدیدترین پروتکل‌ها و اصول فعالیت بدنی و ورزش در کودکان می‌پردازد.
بیشتربخوانید:
چاقی ، کم تحرکی و ورزش در کودکان
انجام فعالیت بدنی در کودکان و نوجوانان چه فوایدی برای سلامتی آنها دارد؟
باعث افزایش قدرت استخوان‌ها، عضلات، قلب و ریه‌ها می‌شود.
هماهنگی، تعادل و انعطاف‌پذیری را افزایش می‌دهد.
باعث می‌شود کودکان در وزن مناسب و سالم بمانند.
خطر ابتلا به بیماری‌های قلبی، سرطان و دیابت نوع ۲ را در آینده کاهش می‌دهد.
همچنین انجام فعالیت بدنی منظم،
باعث افزایش اعتماد به نفس کودک می‌شود.
باعث آرامش و بهبود کیفیت خواب می‌شود.
تمرکز کودکان را در محیط آموزشی افزایش می‌دهد.
ارتباط کودکان و نوجوانان را با سایر همسالان بهبود می‌بخشد.
کودکان و نوجوانان باید در برنامه هفتگی خود سه دسته فعالیت بدنی داشته باشند:
فعالیت‌های هوازی: مثل پیاده روی، دو و هر فعالیتی که باعث افزایش ضربان قلب کودک شود، بسیار ضروری است، بنابرین لازم است که فرزند خود را تشویق کنید که ۳ روز در هفته فعالیت هوازی انجام دهد و استقامت قلبی تنفسی خود را بالا ببرد.
فعالیت‌های قدرتی: شامل فعالیت‌هایی است که به ساخت عضلات و افزایش قدرت آنها منجر می‌شود و باید سه روز در هفته انجام شوند. این تمرینات می‌توانند تحت نظارت مربی بدن‌سازی یا مربی یوگا و پیلاتس تمرین شوند تا احتمال آسیب به حداقل برسد.
فعالیت برای قدرت استخوان‌ها: تمریناتی مانند پرش و دو است که می‌توانند به قدرت استخوان‌ها کمک کنند. توجه کنید که رشد قدی استخوان‌ها تابعی از ژنتیک و تغذیه کودکان و نوجوانان است و ورزش‌های پرشی به رشد قدی بیشتر منجر نمی شود، تنها باعث استحکام استخوان‌ها می‌گردد.
بیشتربخوانید:
تغذیه کودکان ورزشکار در تابستان
کودکان سنین پیش از مدرسه (۳-۵ ساله) اجازه چه حد از فعالیت بدنی را دارند؟
کودک ۳-۵ ساله برای رشد و نمو باید فعال باشد. یکجا نشستن، بازی با موبایل، تماشای تلویزیون و بازی‌های نشسته طولانی فرصت رشد جسمی و ذهنی را از او می‌گیرند.
بزرگسالی که از کودک مراقبت می‌کند باید مدام او را به دویدن، فعالیت و بازی تشویق کند.
کودکان و نوجوانان سنین مدرسه (۶-۱۷ ساله) اجازه چه حد از فعالیت بدنی را دارند؟
کودکان و نوجوانان باید هر روز حداقل ۱ ساعت فعالیت با شدت متوسط تا شدید انجام دهند. این فعالیت شامل: ۳ روز در هفته تمرینات هوازی و تمریناتی است که به استحکام استخوان‌های آنها کمک می‌کند (مانند دویدن و پرش) و ۳ روز در هفته تمرینات قدرتی برای ساخت عضلات (مانند کوهنوردی یا تمریناتی که با وزن بدن انجام می‌شوند مثل یوگا و پیلاتس).
چطور فرزندم را به داشتن فعالیت بدنی ترغیب کنم؟
در آمریکا تعداد کودکان مبتلا به چاقی در دو دهه گذشته به طور چشمگیری افزایش داشته است. چاقی کودکان علاوه بر اثرات بلند مدتی که روی سلامتی‌شان دارد، در کوتاه‌مدت نیز می‌تواند خطراتی داشته باشد. ورزش و به طور کلی فعالیت بدنی در کودکان، به سرعت تبدیل به یک عادت مثبت در آنها می‌شود و از تمرکز و علاقه مفرط آنها به موبایل، تبلت و تلویزیون می‌کاهد. ضمن اینکه همان طور که پیش‌تر قید شد، بچه‌هایی که فعالیت بدنی نسبتا ثابت و منظمی انجام می‌دهند، وزن سالم‌تر، خواب عمیق‌تر و با کیفیت‌تری دارند و اختلالات رفتاری کم‌تری در آنها دیده می‌شود.
بیشتربخوانید:
چه زمانی نگران وزن کودک خود باشیم؟
برای تشویق کودکان به فعال بودن
برای آنها الگوی خوبی باشید و خودتان ورزش منظم داشته باشید.
سایر اعضای خانواده را هم وارد برنامه ورزشی کنید.
ورزش و فعالیت بدنی را تبدیل به یک برنامه نشاط‌آور و مفرح کنید نه چیزی که الزام و اجباری در آن وجود دارد.
سایر دوستان کودک‌تان را هم به برنامه‌های ورزشی دعوت کنید.
بین خود و فرزندتان مسابقه بگذارید و با رقابت برای او انگیزه ایجاد کنید.
برای دسترسی کودک به تلویزیون و موبایل قانون تعیین کنید.
برای او هدایای ورزشی مانند توپ، اسکیت، اسکوتر و دوچرخه تهیه کنید.
علایق ورزشی خود را به فرزندتان تحمیل نکنید.
انجام فعالیت بدنی و تحرک برای تمام کودکان لازم است. حتی کودکانی که دچار بیماری خاص یا معلولیت هستند نیز باید تحت نظر متخصص و با مشورت پزشک فعالیت مطلوب داشته باشند. کودکان تغدیه سالم و فعالیت بدنی را از بزرگ‌تر‌ها و از همان نخستین سال‌های زندگی می‌آموزند. هر چقدر این الگو صحیح‌تر و زودتر در محیط خانواده اجرا شود، سریع‌تر تبدیل به عادت سالم می‌شود و گذاشتن سایر سنگ‌بناهای سلامتی بر روی آن آسان‌تر می‌شود.
