امیلیا خانجانی جدی
علائم و نشانه‌های سرخجه چیست؟
بطور معمول پس از 10 الی 12 روز از تماس اولیه با شخص مبتلا، علائم خود را نشان می‌دهد. اما این بیماری 2 الی 4 روز به طول می‌انجامد و شامل علائم زیر است:
تب بالا، سرفه، آبریزش بینی، بی‌اشتهائی و قرمز شدن چشم. در آغاز بیماری، گاهی دانههای سفیدی در كنار دندان‌های عقب قابل رویت می‌باشد. زمانی‌كه دانههای قرمز شروع می‌شوند و پدیدار می‌گردند، دانههای سفید دهان از بین می‌روند. دانههای قرمز معمولا بر روی سر و صورت دیده می‌شوند و بندرت در قسمت‌های دیگر بدن مانند بازوها و پاها دیده می‌شوند كه بیش از یك هفته به طول می‌انجامد.
افرادی كه در مرحله اول متوجه این بیماری شوند در طول 4 روز بعد متوجه دانههای قرمز خواهند شد. در این بیماری كودكان معمولا احساس ناخوشی و ناآرامی دارند، احساس بیماری در روز اول یا 2 روز بعد از رویت دانهها شروع می‌شود.
چگونگی سرایت سرخجه
سرخجه به آسانی قابل انتقال می‌باشد. این بیماری از طریق قطرات عفونی معلق در هوا كه عمدتاً از طریق سرفه و عطسه است سرایت می‌كند. همچنین سرایت این بیماری از طریق تماس دست با مخاط بینی و گلو (خلط) فردی كه دچار سرخجه می‌باشد و یا از طریق تماس با سطوح آلوده به این موارد است.
آیا می‌توانم مانع ابتلاء فرزندم به سرخجه شوم؟
بالا بردن سیستم ایمنی بدن در این مورد تنها راه جهت عدم ابتلا می‌باشد. اما در 99درصد موارد با تزریق 2 واحد واكسن سرخجه می‌توان مانع ابتلا گردید.
اگر مشكوك به بیماری سرخجه در كودك شدید...
اولین قدم، مراجعه به پزشك معالج و پیگیری دستورات وی می‌باشد. حتما از قبل با پزشك خود مشورت نمائید. این كار به این دلیل است كه به شما بگوید فرزندتان در اماكن عمومی حضور نیابد تا از شیوع این بیماری و از انتقال آن به دیگران بكاهد.
چگونه می‌توان از شیوع سرخجه جلوگیری كرد؟
اگر فرزند شما دچار سرخجه شد، تا زمانی‌كه دانههای او كاملا برطرف و پاك نشده، از حضور او در مدرسه، مهد كودك و اماكن عمومی ممانعت كنید. افراد بزرگسال و بالغ نیز تا برطرف شدن كامل دانهها و خارج شدن از حالت مسری بودن، در اماكن عمومی حضور نیابند و در منزل بمانند. معمولا دوران سرایت و مسری بودن این بیماری تا 4 روز بعد از دیدن اولین دانهها می‌باشد. پزشك در مورد اینكه چگونه با فرد مبتلا برخورد داشته باشید شما را راهنمائی خواهد كرد.
درمان سرخجه
سرخجه بیماری ویروسی است. به همین دلیل هیچ درمان خاصی ندارد و ویروس به طول زمان خود جهت بهبودی نیاز دارد. آنتی‌بیوتیك‌ها تأثیری در این بیماری ندارند، پزشكان هم نسخه‌ای جهت این بیماری نمی‌دهند مگر آنكه شاهد یك بیماری عفونی در كنار سرخجه باشند. در سرخجه‌های بسیار شدید و طاقت‌فرسا، به دلیل آنكه ممكن است عواقب سنگینی برای فرد بیمار داشته باشد، بعضاً ممكن است در بیمارستان از این افراد نگهداری شود.
مراقبت از كودك در منزل
در صورت وجود تب، دادن داروی استامینوفن یا ایبوپروفن می‌تواند مفید باشد. مراقب باشید كاملاً از دستورات داروئی پیروی كنید. استفاده بیشتر می‌تواند خطرناك باشد. هرگز به فرزند خود آسپرین ندهید. به كودكان مایعات فراوان مانند آب، آب میوه و شیر بدهید تا دچار كم‌آبی نگردند. در صورتی كه فرزندتان از نوشیدن مایعات امتناع ورزید و احساس خواب‌آلودگی كرد، بدون اینكه به وی فشاری وارد نمائید (جهت نوشیدت مایعات) فوراً با پزشك معالج تماس بگیرید.
برای از بین بردن گرفتگی بینی، از آب نمك یا محلول كلریدسدیم استفاده كنید. جهت تمیز كردن چشم از غشاء سخت كنار پلك، از دستمال كتانی مرطوب استفاده كنید. برای تمیز كردن هر كدام از پلك‌ها از دستمال جداگانه استفاده كنید (بیرون و داخل پلك). از فرزند خود تا سلامتی كامل و اجازه پزشك در منزل مراقبت نمائید و از فرستادن وی به مدرسه و مهد كودك خودداری كنید.
آیا سرخجه عوارضی دارد؟
عوارض سرخجه در اكثر افراد مشترك می‌باشد. این عوارض در 30 درصد افراد اتفاق می‌افتد مانند:
عفونت گوش، التهاب ریه(ذات‌الریه)، گرفتگی گلو، اسهال و كم‌آبی، برونشیت و زخم قرنیه.
یكی از عوارضی كه می‌تواند در كودكان و بزرگسالان به وجود آید و بسیار خطرناك است، التهاب مغز می‌باشد. كودكان زیر 5 سال و افراد بالای 20 سال بیشتر در معرض التهاب مغز قرار می‌گیرند.
كودكانی كه دچار سوءتغذیه، بیماری قلبی مزمن و ضعف سیستم ایمنی هستند، اغلب دچار سرخجه‌های بسیار شدید می‌شوندكه 15درصد آنها نیاز به درمان در بیمارستان دارند.
چه موقع نیاز به كمك دارم؟
شما نیاز فوری به مراجعه به پزشك دارید، چنانچه:
مشكل بلع و یا نوشیدن ایجاد شده باشد.
دفع آنها دچار مشكل شده باشد و كمتر از معمول باشد (برای نوزادان كمتر از سه بار پوشك آنها خیس شده باشد).
اختلال تنفس بوجود آمده باشد.
بسیار ناآرام و كج‌خلق شده باشد تا حدی‌كه نتوان او را در آغوش كشید.
بسیار خسته، خواب‌آلوده و گیج باشد.
دارای سردرد شدید باشد.
بهبود یابد اما ناگهان بیماری شدت یابد.
روند بهبودی كند باشد و یا شما به هر دلیلی احساس نگرانی كردید.
فرزند شما بسیار سست و بی‌حال، گیج و خواب‌آلود باشد و به سختی بیدار بماند.
تنفس فرزند شما بسیار تند و صدادار باشد.
رنگ پریده و دارای لب‌های كبود و چسبنده باشد.
