زندگی آنلاین؛ مجله اینترنتی سبک زندگی

تحریریه ماهنامه كودك سالم

 علائم کودک شما

 یکی از دو گوشش درد می‌کند؛

 دستش را روی گوشش می‌گذارد؛

 احتمالا کمی تب دارد؛

 به خوبی صداها را نمی‌شنود (این مسأله شامل واکنش به صداهایی با شدت کم نمی‌شود)؛

 کم اشتها شده است؛

 احتمال دارد گاهی از یکی از گوش‌هایش مایعی خارج شود؛

 هنوز بسیار کوچک است و تحریک پذیر شده، بیشتر گریه می‌کند و کمتر از معمول می‌خوابد.

 سریعا با یک پزشک مشورت کنید اگر کودک شما:

 کمتر از 2 سال دارد؛

 این علائم بیشتر از 2 روز ادامه پیدا کرد یا تشدید شد؛

 هر نوع مایع یا خون از گوش او خارج می‌شود؛

 دمای بدن او 39 درجه سانتیگراد ( 102 درجه فارنهایت) است یا بیش از 3 روز است که تب دارد؛

 خواب آلود است؛

 در نفس کشیدن مشکل دارد؛

 شنوایی اش ضعیف شده است؛

 علائمی دارد که باعث نگرانی شماست (مانند مواردی که در بالا ذکر شد).

التهاب گوش یا اوتیت حاد چیست؟

در بیماری اوتیت، مجاری داخلی گوش دچار التهاب می‌شوند. اوتیت میانی حاد، التهاب و عفونت گوش میانی است (بخشی از گوش که دقیقا پشت پرده صماخ واقع شده است). عامل به وجود آورنده این بیماری، باکتری یا ویروس است ولی با این وجود، واگیر دار نیست. اوتیت می‌تواند باعث شود که حجمی از مایع (عفونت، خون و ...) در گوش جمع شود که می‌تواند از گوش روان شود. این بیماری گاه درد  زیادی را به وجود می‌آورد. بسیار مهم است که از یک پزشک بخواهیم گوش کودک را معاینه کرده و مشخص نماید که او دچار عفونت حاد گوش میانی شده است یا التهاب ویروسی گوش (که اغلب با سرماخوردگی همراه می‌باشد).

سن: کودکان معمولا بین سنین 4 ماهگی تا 4 سالگی به این بیماری مبتلا می‌شوند اما اوتیت در کودکان 6 ماهه تا 2 ساله بیشتر شایع است.

طول مدت بیماری: معمولا در زمانی که عوارضی ندارد در عرض 2 تا 3 روز بهبود پیدا می‌کند.

چگونه التهاب گوش را درمان کنیم؟

در اغلب موارد عفونت گوش میانی حاد بعد 2 یا 3 روز بدون نیاز به هر گونه درمان خاصی، بهبود می‌یابد. با این وجود ممکن است پزشک درمان آنتی بیوتیکی را در موارد زیر تجویز کند:

کودک شما کمتر از 6 ماه دارد؛

علائم بیماری بیش از 2 یا 3 روز ادامه پیدا کند؛

اگر هر دو گوش عفونت کرده‌اند یا عفونت، جدی باشد.

چنانچه پزشک درمان آنتی بیوتیکی را تجویز کرد، حتی اگر کودک شما بعد 1 یا 2 روز بهتر شد و علائم فروکش کرد، درمان را تا پایان ادامه دهید. چرا که قطع دارو امکان دارد باعث عود بیماری شود.

چنانچه علیرغم درمان آنتی بیوتیکی، علائم بیماری همچنان باقی ماند، بسیار مهم است که برای معاینه مجدد کودکتان را نزد پزشک ببرید.

بهتر این است که تقریبا 4 هفته پس از پایان درمان، کودک را برای معاینه مجدد و اطمینان از عدم تجمع مایع پشت پرده صماخ نزد پزشک ببرید. در برخی موارد نیاز است که پزشک به کمک ابزاری مخصوص مایع پشت پرده صماخ را تخلیه کند.

چگونه از ابتلای کودکمان به این بیماری جلوگیری کنیم؟

 چنانچه ممکن است در 6 ماهه اول تولد، کودک را تنها با شیر مادر تغذیه کنید: نوزادانی که با شیر مادر تغذیه شده‌اند کمتر به اوتیت مبتلا می‌شوند.

 کودک خود را با شیشه شیر نخوابانید چرا که بیم آن می‌رود که مایعی وارد گوشش شود. بهتر است کودک در بغل شما و در حالی که سرش کمی بالاتر از بدنش قرار گرفته شیر بنوشد.

 برای جلوگیری از انتقال عفونت‌های مجاری تنفسی که می‌تواند منجر به ابتلای کودک به التهاب گوش شود، به طور مرتب دستان خود و کودک‌تان را با آب و صابون بشویید.

 گوش کودک را همواره خشک نگه دارید، خصوصا بعد از حمام یا استخر رفتن.

 به منظور رعایت بهداشت مجرای تنفسی، به طور مرتب بینی کودکتان را که سرماخورده است به وسیله دستمال‌های مخصوص کودک پاک کنید.

 به هیچ عنوان کودک خود را در معرض دود سیگار قرار ندهید.

 همیشه دقت داشته باشید که تمام واکسن‌های کودک (خصوصا واکسن‌های تقویت کننده سیستم ایمنی بدن کودکان) در زمان مناسب – طبق تقویم کارت بهداشت – زده شود.