زندگی آنلاین؛ مجله اینترنتی سبک زندگی

آسیه حسن زاده؛ کارشناس ارشد مهندسی صنایع غذایی

با وجود اینکه درختان گردو برای هزاران سال است که کشت می‌شوند، ولی دارای اجداد متفاوتی هستند. منشا نوع انگلیسی درخت گردو، هند و نواحی پیرامون دریای خزر است و از این رو با نام گردوی ایرانی نیز شناخته می‌شود. در قرن 4 پیش از میلاد، رومی‌ها گردو را به بسیاری از اروپاییان معرفی کردند که از آن زمان تاکنون در این کشورها درخت گردو کشت می‌شود.

در سرتاسر تاریخ، درخت گردو بسیار محترم بوده است، زیرا نه تنها دارای عمری چند برابر طول عمر انسان است، بلکه موارد مصرفی مانند استفاده به عنوان غذا، تولید روغن سوخت فانوس، ساختن پناهگاه و تولید رنگ و استفاده دارویی دارد.

به نظر می‌رسد درخت‌های گردویی که در آمریکای شمالی کشت می‌شوند، از نوع انگلیسی باشند، زیرا گردو برای اولین بار توسط کشتی‌های بازرگانی انگلیسی به آمریکا برده شد. امروزه کشورهای اصلی تولید و صادر کننده گردو، آمریکا، ترکیه، چین، ایران، فرانسه و رومانی هستند.

فواید گردو برای سلامتی 

تحقیقات زیادی از فواید چشمگیر خوردن گردو در هر روز بر روی ساختار قلب و رگ‌های خونی گزارش می‌دهند. این فواید عبارتند از كاهش كلسترول كل و كاهش كلسترول بد (LDL). گردو در كاهش دیگر عوامل خطرساز بیماری‌های قلب همچون فشار خون، كاهش التهاب رگ‌های خونی، افزایش كنترل دیابت و كمك به تنظیم وزن نقش دارد. محققان معتقدند كه گردو می‌تواند گرسنگی را كاهش دهد و به سیر شدن كمك كند، پس عاملی برای كاهش وزن و تنظیم وزن موفق می‌باشد.

در تحقیقی كه اخیراً در استرالیا انجام شده است معلوم شد كه مصرف متعادل گردو در بیماران مبتلا به دیابت نوع دو می‌تواند LDL را به اندازه 10 درصد كاهش دهد در حالی كه به كاهش مقاومت انسولین هم كمك می‌كند. همچنین گردو با داشتن چربی اشباع شده كم و نداشتن كلسترول یك منبع مناسب پروتئین می‌باشد. با مصرف یك مثقال گردو، 4 گرم پروتئین تولید می‌شود.

دكتر اندرسن می‌گوید «من به بیمارانم می‌گویم كه خوردن گردو مثل پوشاندن قلبتان با یك كمربند ایمنی می‌باشد». گردو حاوی مقادیر قابل توجهی از ویتامین‌ها و مواد معدنی ضروری بدن می‌باشد. یك مثقال گردو، منبع خوب فسفر و منیزیم و یك منبع عالی مس می‌باشد. گردو همچنین حاوی آنتی‌اكسیدان‌های افزایش دهنده سلامتی می‌باشد.

این آنتی‌اكسیدان‌ها خطر ابتلا به  بعضی سرطان‌ها و دیگر بیماری‌های مزمن را كاهش می‌دهند. اسید چرب امگا -3 یكی از انواع اسیدهای چرب ضروری بدن می‌باشد كه بدن قادر به تولید آن نمی‌باشد. گردو تنها آجیلی است كه حاوی مقادیر قابل توجهی امگا -3 می‌باشد. گردو یكی از منابع شناخته شده برای ملاتونین (آنتی‌اكسیدان قوی كه حافظ سلامت مغز می‌باشد) است.

در زمان مصرف گردو، ملاتونین جذب خون شده و فعالیت آنتی اكسیدانی خود را آغاز می‌كند. طبق گفته راسل جی ریتر، استاد دانشگاه تگزاس، انتظار می‌رود گردو با داشتن این تركیبات سبب كاهش خطر ابتلا به سرطان و تعویق و كاهش شدت بیماری‌های عصبی دوران كهنسالی همچون آلزایمر و پاركینسون شود. 

ویتامین‌ها و عناصر معدنی موجود در گردو 

گردو بهترین منبع منگنز و مس می‌باشد.

در گردو، منیزیم و فسفر نیز وجود دارد.

مقداری روی، آهن، کلسیم و سلنیوم نیز در گردو پیدا شده است.

گردو مقدار کمی سدیم یا نمک دارد.

گردو حاوی بیشترین مقدار ویتامین‌های B6 B1 و B5 (پانتوتنیک اسید) می‌باشد.

در گردو ویتامین‌هایی نظیر E ،B3 و B2 نیز وجود دارد.

تحقیقات بیشتر نشان داده‌اند که خوردن گردو بعنوان رژیم کم‌چرب اصلاح شده، باعث کاهش میزان چربی دور قلب در بیماران دیابتی می‌شود که این با کم کردن میزان چربی در رژیم غذایی به دست می‌آید. اسیدهای چرب امگا – 3 و فیتواسترول‌ها، برای قلب مفید می‌باشند. 

مضرات گردو

گردو با داشتن مواد مغذی زیاد غذای بسیار خوبی است، ولی نباید در خوردن آن اسراف کرد، زیرا زیاده‌روی در مصرف آن باعث ورم لوزه و زخم دهان می‌شود. مخصوصا گردو برای گرم مزاج‌ها خوب نیست و معمولا بهتر است اینگونه افراد بعد از خوردن گردو دهان خود را بشویند و یا انار ترش و یا کمی سکنجبین یا سرکه بخورند.

مغز گردو لطیف است و در اثر ماندن کهنه می‌شود و رنگ آن زرد یا قهوه‌ای و طعمش تند می‌گردد و باعث مسمومیت خواهد شد و نباید از آن استفاده شود. كسانی‌كه ناراحتی معده و كبد دارند نباید گردو بخورند. افراد چاق نیز باید از آن پرهیز كنند...

برای خواندن بخش دوم -گردو، سلطان مغزها- اینجا کلیک کنید.